*του 2nd Smartest Guy in the World*
Το παρακάτω διάγραμμα θα έπρεπε σε έναν υγιή κόσμο να θέσει τέλος σε όλα τα επιχειρήματα για την “κλιματική αλλαγή”.
Το τρέχον επίπεδο ατμοσφαιρικού CO2 είναι περίπου 420 ppm, το οποίο είναι εξαιρετικά χαμηλό.
Στην πραγματικότητα χρειαζόμαστε περισσότερο CO2, όχι λιγότερο…
Οι εταιρείες Big Oil που πιέζουν για όλες τις απάτες της “πράσινης ενέργειας” εκεί έξω επωφελούνται άμεσα από αυτή την ατζέντα της “κλιματικής αλλαγής”.
Κατά ειρωνικό τρόπο, ο αριστερός με πλύση εγκεφάλου Μάικλ Μουρ υποστήριξε αυτό το υπέροχο ντοκιμαντέρ που αποκαλύπτει τη συμμετοχή της BigOil στην απάτη της “κλιματικής αλλαγής”:
Οχήματα όπως τα Tesla καταναλώνουν πολύ περισσότερη ενέργεια και πόρους από “ορυκτά καύσιμα” κατά τη διάρκεια ζωής τους και προκαλούν πολύ περισσότερη ρύπανση. Το μόνο πλεονέκτημα για την οδήγηση τέτοιων “καθαρών” οχημάτων που αντισταθμίζονται από τους φορολογούμενους μέσω πιστώσεων ZEV, επιχορηγήσεων και άλλων μεταφορών κλοπής είναι ότι θα παράγουν έμμεσα περισσότερο CO2 με την πάροδο του χρόνου.
Η απάτη της “πράσινης ενέργειας” είναι ένα πρόγραμμα για τη φτωχοποίηση του πλανήτη και την επιτάχυνση της ερήμωσης του πληθυσμού μέσω του υπερπληθωρισμού, της φτώχειας, των ελλείψεων στην εφοδιαστική αλυσίδα και του λιμού. Είναι πραγματικά τόσο απλό και σε κοινή θέα. Η “κλιματική αλλαγή” είναι ένα πρόγραμμα ψυχολογικής κατήχησης, σύμφωνα με το οποίο οι άνθρωποι περιφρονούν τον εαυτό τους ως την κύρια αιτία της πλανητικής καταστροφής, θεωρώντας την ανθρώπινη φυλή “μάστιγα” για τον κόσμο. Αυτή είναι μια κρίσιμη πρώιμη φάση της κανονικοποίησης του Death Cult που επιτρέπει την τελετουργική συμπεριφορά αυτοκτονίας, ας πούμε, στην απορρόφηση των βιοόπλων ενέσεων αργής θανάτωσης.
Το PSYOP-19 ρέει τέλεια στο PSYOP-CLIMATE-CHANGE για πολλούς λόγους, όπως και τα επερχόμενα περιορισμένα πυρηνικά χτυπήματα στο PSYOP-WW3, τα οποία με τη σειρά τους θα δικαιολογήσουν ολοένα και πιο επείγουσες πολιτικές “κλιματικής αλλαγής”.
Θυμηθείτε, όλες αυτές οι ψυχολογικές επιχειρήσεις ρέουν μέσα και έξω η μία από την άλλη.





Λάθος ξανά: 50 χρόνια αποτυχημένων οικο-αποκαλυπτικών προβλέψεων
των Myron Ebell • Steven J. Milloy
ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Οι σύγχρονοι μοιρολάτρες έχουν προβλέψει την κλιματική και περιβαλλοντική καταστροφή από τη δεκαετία του 1960. Συνεχίζουν να το κάνουν και σήμερα.
Καμία από τις αποκαλυπτικές προβλέψεις με ημερομηνίες λήξης το σήμερα δεν έγινε πραγματικότητα.
Αυτό που ακολουθεί είναι μια συλλογή από ιδιαίτερα άγριες προβλέψεις από αξιόλογους ανθρώπους στην κυβέρνηση και την επιστήμη.
Περισσότερο από το να επισημαίνει απλώς τις αποτυχημένες προβλέψεις, αυτή η συλλογή δείχνει ότι οι δημιουργοί των αποτυχημένων αποκαλυπτικών προβλέψεων είναι συχνά άτομα που κατέχουν σεβαστές θέσεις στην κυβέρνηση και την επιστήμη.
Ενώ τέτοιες προβλέψεις αναφέρθηκαν και συνεχίζουν να αναφέρονται με ενθουσιασμό από μέσα ενημέρωσης ανυπόμονα για συγκλονιστικούς τίτλους, οι αποτυχίες συνήθως δεν επανεξετάζονται.
1967: “Σοβαρή πείνα μέχρι το 1975”.
1969: “Όλοι θα εξαφανιστούν σε ένα σύννεφο μπλε ατμού μέχρι το 1989”.
1970: Εποχή των παγετώνων μέχρι το 2000
1970: “Η Αμερική υπόκειται σε δελτίο για το νερό μέχρι το 1974 και τα τρόφιμα μέχρι το 1980”.
1971: “Έρχεται η νέα εποχή των παγετώνων”
1972: Νέα εποχή των παγετώνων μέχρι το 2070
1974: “Νέα εποχή των παγετώνων έρχεται γρήγορα”
1974: “Άλλη μία εποχή των παγετώνων;”
1974: Η καταστροφή του όζοντος είναι “μεγάλος κίνδυνος για τη ζωή”
Αλλά δεν έχει παρατηρηθεί τέτοιος “μεγάλος κίνδυνος για τη ζωή”, καθώς παραμένει η λεγόμενη “τρύπα του όζοντος”:
1976: “Το Πάγωμα”
1980: “Όξινη βροχή σκοτώνει τη ζωή στις λίμνες”
Όμως, 10 χρόνια αργότερα, το κυβερνητικό πρόγραμμα των ΗΠΑ που δημιουργήθηκε για τη μελέτη της όξινης βροχής κατέληξε:
1978: “Χωρίς να φαίνεται τέλος” στην τάση ψύξης 30 ετών
Όμως, σύμφωνα με δορυφορικά δεδομένα της NASA, υπάρχει μια ελαφρά τάση θέρμανσης από το 1979.
1988: Ο James Hansen προβλέπει αύξηση της περιφερειακής ξηρασίας τη δεκαετία του 1990
Αλλά η τελευταία πραγματικά ξηρή χρονιά στα Μεσοδυτικά ήταν το 1988 και τα τελευταία χρόνια ήταν ρεκόρ βροχών.
1988: Ημέρες Washington DC πάνω από 90F, από τις 35 στις 85 ημέρες/χρόνο
Αλλά ο αριθμός των ζεστών ημερών στην περιοχή του DC κορυφώθηκε το 1911 και έκτοτε μειώνεται.
1988: Οι Μαλδίβες εντελώς κάτω από το νερό σε 30 χρόνια
1989: Η άνοδος της θάλασσας θα “εξαφανίσει” έθνη μέχρι το 2000
1989: Ο αυτοκινητόδρομος West Side της Νέας Υόρκης… υποβρύχιος μέχρι το 2019
1995 έως σήμερα: Αποτυχία κλιματικού μοντέλου
2000: “Τα παιδιά δεν θα ξέρουν τι είναι το χιόνι“.
2002: Λιμός σε 10 χρόνια
2004: Η Βρετανία θα έχει σιβηρικό κλίμα έως το 2020
2008: Η Αρκτική θα είναι απαλλαγμένη από πάγους μέχρι το 2018
2008: Ο Αλ Γκορ προειδοποιεί για Αρκτική χωρίς πάγους μέχρι το 2013
Αλλά… είναι ακόμα εκεί:
2009: Ο πρίγκιπας Κάρολος λέει μόνο 8 χρόνια για να σώσουμε τον πλανήτη
2009: Ο πρωθυπουργός του Ηνωμένου Βασιλείου λέει 50 ημέρες για να “σώσουμε τον πλανήτη από την καταστροφή”
2009: Χωρίς πάγο η Αρκτική έως το 2014
2013: Χωρίς πάγο η Αρκτική έως το 2015
Η μελέτη: https://www.nature.com/articles/s41467-017-02550-9 (ανοικτή πρόσβαση)
Διάσπαση ένυδρου αερίου στο Svalbard που προκαλείται από ισοστατική ανάκαμψη και όχι από την υπερθέρμανση του πλανήτη
Περίληψη
Η διαρροή μεθανίου από τις ανώτερες ηπειρωτικές πλαγιές του Δυτικού Σβάλμπαρντ είχε προηγουμένως αποδοθεί σε διάσταση ένυδρου αερίου που προκαλείται από ανθρωπογενή θέρμανση των υδάτων του βυθού του περιβάλλοντος. Εδώ δείχνουμε ότι οι πυρήνες ιζήματος που έχουν διατρηθεί στα ανοικτά του Prins Karls Foreland περιέχουν γλυκό νερό από ένυδρα άλατα διάσπασης. Ωστόσο, η μοντελοποίησή μας δείχνει ότι το παρατηρούμενο φρεσκάρισμα του νερού των πόρων ξεκίνησε περίπου 8 ka BP όταν ο ρυθμός της ισοστατικής ανύψωσης ξεπέρασε την ευστατική άνοδο της στάθμης της θάλασσας. Η προκύπτουσα τοπική ρηχή και η μείωση της υδροστατικής πίεσης ανάγκασε τη διάσπαση ένυδρων αερίων και την εξάντληση του διαλυμένου χλωρίου σύμφωνα με τη γεωχημική μας ανάλυση. Ως εκ τούτου, προτείνουμε ότι η διάσπαση των ένυδρων προκλήθηκε από μεταπαγετώδη ισοστατική ανάκαμψη και όχι από ανθρωπογενή θέρμανση. Επιπλέον, δείχνουμε ότι οι ροές μεθανίου από υδρίτες διάσπασης ήταν σημαντικά μικρότερες από τους σημερινούς ρυθμούς διαρροής μεθανίου, υποδηλώνοντας ότι τα ένυδρα αέρια δεν ήταν κύρια πηγή μεθανίου στους ωκεανούς, αλλά μάλλον λειτουργούσαν ως δυναμική σφράγιση, ρυθμίζοντας την απελευθέρωση μεθανίου από βαθιές γεωλογικές δεξαμενές.
2013: Χωρίς πάγο η Αρκτική έως το 2016
2014: Μόνο 500 ημέρες πριν από το “κλιματικό χάος”
Αλλά…
ΜΗ συμμορφώνεστε…