Πρέπει να σταματήσουμε αμέσως τον εμβολιασμό κατά της Covid: Rennebohm
Παιδορευματολόγος λέει ότι το εμβόλιο βλάπτει αμετάκλητα το έμφυτο ανοσοποιητικό σύστημα των παιδιών και αποτρέπει την ανοσία της αγέλης
*του James Hill, MD, JD*
Στην “Ανοικτή Επιστολή προς τους γονείς σχετικά με τον εμβολιασμό κατά της COVID, Μέρος ΙΙΙ”, ο παιδορευματολόγος Robert Rennebohm, MD, πρώην γιατρός στην κλινική του Κλίβελαντ, μιλάει για τα ακόλουθα βασικά σημεία:
1. Το ανθρώπινο ανοσοποιητικό σύστημα είναι έξυπνα πολύπλοκο. Η πολυπλοκότητά του πρέπει να γίνει κατανοητή και να εκτιμηθεί.
2. Αποτελείται από ένα ανοσοποιητικό σύστημα του βλεννογόνου και ένα συστημικό ανοσοποιητικό σύστημα, τα οποία έχουν αμφότερα μια έμφυτη διαίρεση ανοσίας και μια προσαρμοστική (επίκτητη) διαίρεση ανοσίας.
3. Η σημασία της διαίρεσης της έμφυτης ανοσίας (που ονομάζεται επίσης έμφυτο ανοσοποιητικό σύστημα) δεν έχει τονιστεί από τους υποστηρικτές της εκστρατείας εμβολιασμού κατά της COVID. Αυτό είναι ατυχές, διότι η έμφυτη ανοσία είναι εξαιρετικά σημαντική, σε όλη τη ζωή, ιδιαίτερα κατά την πρώιμη παιδική ηλικία, όταν η έμφυτη ανοσία λαμβάνει τη θεμελιώδη εκπαίδευση:
Ένα σημαντικό συστατικό του έμφυτου ανοσοποιητικού συστήματος είναι τα “έμφυτα αντισώματα” (“φυσικά αντισώματα”). Τα παιδιά γεννιούνται με αυτά τα έμφυτα αντισώματα, τα οποία υπάρχουν σε υψηλή συγκέντρωση κατά την πρώιμη παιδική ηλικία και εξασθενούν στη συνέχεια.
Τα έμφυτα αντισώματα είναι μη ειδικά, που σημαίνει ότι είναι ικανά να δεσμεύονται και να εξουδετερώνουν πολλούς διαφορετικούς ιούς.
Με τη σύνδεση με τους ιούς, τα έμφυτα αντισώματα παίζουν σημαντικό ρόλο στην εκπαίδευση του έμφυτου ανοσοποιητικού συστήματος ώστε να αναγνωρίζει και να επιτίθεται κατάλληλα στους ιούς (και σε άλλες ξένες, “μη εαυτού” οντότητες).
Επίσης, δεσμεύοντας τους ιούς, τα έμφυτα αντισώματα διδάσκουν στο έμφυτο ανοσοποιητικό σύστημα να διακρίνει μεταξύ του “μη εαυτού” (στον οποίο μπορεί να επιτεθεί) και του “εαυτού” (τον οποίο θα πρέπει να αφήσει ήσυχο).
Η παρέμβαση στη δέσμευση έμφυτων αντισωμάτων στους ιούς παρεμβαίνει στην εκπαίδευση και τη λειτουργία του έμφυτου ανοσοποιητικού συστήματος ενός ατόμου, αφήνοντας το άτομο λιγότερο ικανό να καταπολεμήσει τις λοιμώξεις και πιο επιρρεπές σε αυτοάνοσες ασθένειες (ασθένεια λόγω ανοσοποιητικής επίθεσης κατά του “εαυτού”, του δικού του σώματος).
Η μεγαλύτερη ευκαιρία ενός ατόμου για εξαιρετική, θεμελιώδη εκπαίδευση του έμφυτου ανοσοποιητικού του συστήματος εμφανίζεται κατά την πρώιμη παιδική ηλικία. Αν χαθεί ή διακοπεί αυτή η μεγαλύτερη ευκαιρία, χάνεται ανεπανόρθωτα.
4. Το ανθρώπινο ανοσοποιητικό σύστημα χρησιμοποιεί μια πολύπλευρη, πολυδιάστατη, συνεργατική, χωρίς αποκλεισμούς προσέγγιση που χρησιμοποιεί το έμφυτο ανοσοποιητικό σύστημα ως πρώτη γραμμή άμυνας και χρησιμοποιεί το προσαρμοστικό ανοσοποιητικό σύστημα για μία πιο ειδική για αντιγόνο (π.χ. ειδικό για τον ιό) απόκριση και η τελευταία αναπτύσσει ειδική για το αντιγόνο μνήμη στη διαδικασία.
5. Χρησιμοποιεί σοφούς ελέγχους και ισορροπίες, μηχανισμούς ανάδρασης και μηχανισμούς δημιουργίας αντιγράφων ασφαλείας. Μαθαίνει από την εμπειρία. Έχει εκπληκτική μνήμη. Απαιτεί εκπαίδευση και πρακτική (ιδιαίτερα κατά την πρώιμη παιδική ηλικία). Είναι αποτελεσματικό και ρυθμιζόμενο. Οι θαυμάσιες ικανότητές του έχουν τελειοποιηθεί εδώ και χιλιάδες χρόνια.
6. Αντιπροσωπεύει ένα κομψό ανοσοποιητικό οικοσύστημα.
7. Ακριβώς όπως τα οικοσυστήματα στη Φύση (δάση, υγρότοποι, λιβάδια, λίμνες και τα ζωντανά είδη τους) είναι πολύπλοκα, ευαίσθητα και δεν πρέπει να υπόκεινται σε εσφαλμένες παραβιάσεις, το ίδιο ισχύει και για το ανθρώπινο ανοσοποιητικό οικοσύστημα.
8. Συγκριτικά, τα εμβόλια κατά της COVID είναι σχετικά μονοδιάστατα, αποκλειστικά και παρεμβαίνουν στη σωστή εκπαίδευση, πρακτική, εμπειρία και λειτουργία του έμφυτου ανοσοποιητικού συστήματος, ιδιαίτερα στα μικρά παιδιά, αλλά και σε όλη τη ζωή.
Τα εμβόλια κατά της COVID επικεντρώνονται κυρίως στην παραγωγή αντισωμάτων στην πρωτεΐνη ακίδας του ιού SARS-CoV-2 (SC-2, εν συντομία) και βασίζονται κυρίως σε αυτά τα ειδικά για την ακίδα “εξουδετερωτικά αντισώματα” για την καταπολέμηση του ιού.
Σε σύγκριση με τα έμφυτα αντισώματα, τα εξουδετερωτικά αντισώματα του εμβολίου συνδέονται πολύ πιο ισχυρά με τον ιό SC-2 (ακόμη και όταν η εξουδετερωτική τους ικανότητα έχει μειωθεί σημαντικά) και ως εκ τούτου, ανταγωνίζονται τα εγγενή αντισώματα για προσκόλληση σε θέσεις δέσμευσης στον SC-2.
Δηλαδή, τα αντισώματα του εμβολίου παρεμβαίνουν στη σύνδεση των εγγενών αντισωμάτων στον ιό (Τα έμφυτα αντισώματα, από τη σχεδίασή τους, συνδέονται μόνο χαλαρά με τους ιούς).
Αυτή η εμβολιαστική παρέμβαση στη δέσμευση έμφυτων αντισωμάτων στον SC-2 έχει ως αποτέλεσμα την εξασθένηση της φυσιολογικής εκπαίδευσης και λειτουργίας του έμφυτου ανοσοποιητικού συστήματος, αφήνοντας το εμβολιασμένο άτομο λιγότερο ικανό να καταπολεμήσει τη μόλυνση και πιο επιρρεπές σε αυτοάνοση νόσο.
Γιατί και πώς η εμβολιαστική παρέμβαση στην αλληλεπίδραση των εγγενών αντισωμάτων με τον συγκεκριμένο ιό SC-2 επηρεάζει τη συνολική εκπαίδευση του έμφυτου ανοσοποιητικού συστήματος, όσον αφορά την απόκριση σε άλλους ιούς και τη διάκριση μεταξύ μη εαυτού και εαυτού;
Αυτό είναι πολύ περίπλοκο, αλλά έχει να κάνει με κοινά μοριακά μοτίβα που έχουν κοινά πολλοί ιοί και που είναι επίσης παρόμοια με μοριακά μοτίβα (“εαυτού” πρότυπα) σε συστατικά του ανθρώπινου σώματος.
Αυτή η επιβλαβής εμβολιαστική παρέμβαση με τη δέσμευση εγγενών αντισωμάτων στον SC-2 διαρκεί για όσο διάστημα είναι αυξημένοι οι τίτλοι των ειδικών για την ακίδα εμβολιαστικών αντισωμάτων, κάτι που αναπόφευκτα συμβαίνει όταν τα εμβολιασμένα άτομα εκτίθενται συνεχώς (ή συχνά και επανειλημμένα) σε υψηλά μολυσματικές παραλλαγές SC-2 (π.χ. παραλλαγές Omicron) ή λαμβάνουν “αναμνηστικές δόσεις” εμβολίου για την COVID.
Όταν τα εμβόλια κατά της COVID χορηγούνται σε παιδιά κατά την πρώιμη παιδική ηλικία, διακόπτουν τη μεγαλύτερη ευκαιρία για το έμφυτο ανοσοποιητικό σύστημα του παιδιού να αποκτήσει τη βέλτιστη εκπαίδευση.
Αυτή η διαταραχή έχει μη αναστρέψιμες μακροπρόθεσμες συνέπειες: τέτοια παιδιά καθίστανται εξαιρετικά ευαίσθητα σε σοβαρές ασθένειες από πολυάριθμα γλυκοζυλιωμένα μικροβιακά παθογόνα (όπως κορωνοϊοί και άλλοι ιοί οξείας αναπνευστικής οδού) και σε ασθένειες που προκαλούνται από το ανοσοποιητικό (αυτοάνοσα νοσήματα και αλλεργικές ασθένειες).
Υπάρχει επίσης εύλογη ανησυχία ότι μια τέτοια διαταραχή θα μπορούσε να επηρεάσει αρνητικά την εκπαίδευση του συστήματος επιτήρησης του καρκίνου του ανοσοποιητικού συστήματος.
9. Μια “βέλτιστη” ανοσοαπόκριση σε έναν ιό περιλαμβάνει πολύ περισσότερα από την απλή παραγωγή αντισωμάτων “εξουδετέρωσης” ειδικών για τον ιό.
Μια “βέλτιστη” ανοσοαπόκριση περιλαμβάνει τη χρήση όλων των πιθανών ανοσοποιητικών ικανοτήτων που μπορεί να χρειαστούν για τον περιορισμό του ιού και την πρόληψη της μετάδοσης, πχ. έμφυτα αντισώματα και κύτταρα ΝΚ (Natural Killer) του έμφυτου ανοσοποιητικού συστήματος.
Υπάρχουν πολλά περισσότερα στην ιστορία (της ανοσολογικής προστασίας) από τα επίπεδα των εξουδετερωτικών αντισωμάτων. Είναι απλοϊκό και παραπλανητικό να σκεφτόμαστε μόνο με όρους “επιπέδων εξουδετερωτικών αντισωμάτων ειδικών για τον ιό”.
Στην πραγματικότητα, η φυσική ανοσία αποτελείται από μια καλά ενορχηστρωμένη συλλογική προσπάθεια τόσο της έμφυτης όσο και της προσαρμοστικής ανοσίας. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η ολοκληρωμένη φυσική ανοσία είναι πολύ πιο προστατευτική από μόνο τα αντισώματα.
10. Η φυσικά επίκτητη ανοσία στον SC-2 είναι πολύ ανώτερη από την ανοσία που παρέχουν τα εμβόλια για την COVID.
Η φυσικά επίκτητη ανοσία μπορεί να προσφέρει βέλτιστη, μακροχρόνια, αποστειρωτική ανοσία που αποτρέπει τη μετάδοση και μπορεί να συμβάλει στην ανοσία της αγέλης.
Τα εμβόλια κατά της COVID δεν είναι βέλτιστα, δεν παρέχουν αποστειρωτική ανοσία, δεν αποτρέπουν τη μετάδοση και ως εκ τούτου, δεν συμβάλλουν στην ανοσία της αγέλης.
Στην πραγματικότητα, τα εμβόλια κατά της COVID παρεμβαίνουν στην ανάπτυξη της ανοσίας της αγέλης.
11. Μια ταχεία εκστρατεία μαζικού εμβολιασμού, με χρήση ενός μη βέλτιστου εμβολίου (όπως τα εμβόλια για την COVID) και εμβολιασμού σε όλες τις ηλικιακές ομάδες, εν μέσω μιας ενεργής πανδημίας ενός εξαιρετικά μεταβλητού και εξαιρετικά μολυσματικού αναπνευστικού ιού είναι μια συνταγή για ασυνήθιστη δημιουργία μιας παρατεταμένης σειράς από κυρίαρχες νέες παραλλαγές που γίνονται όλο και πιο μολυσματικές, όλο και πιο ανθεκτικές στα εμβόλια (λόγω “ανοσολογικής διαφυγής”) και αναπόφευκτα πιο λοιμώδεις.
Με άλλα λόγια, η εκστρατεία μαζικού εμβολιασμού που έχει εφαρμοστεί κατά τη διάρκεια της πανδημίας της COVID ήταν υπεύθυνη για την παράταση της πανδημίας COVID και την καθιστά πιο επικίνδυνη.
12. Τα αντισώματα του εμβολίου που παράγονται από τα εμβόλια COVID:
Όλο και περισσότερο αποτυγχάνουν να εξουδετερώσουν επαρκώς την πρωτεΐνη ακίδας.
Όλο και περισσότερο αποτυγχάνουν να αποτρέψουν την είσοδο του SC-2 στα ανθρώπινα κύτταρα.
Δεν έχουν αποτρέψει τη μετάδοση του ιού από το ένα άτομο στο άλλο.
Διευκόλυναν πραγματικά την είσοδο του ιού στα κύτταρα, δηλαδή, έκαναν το εμβολιασμένο άτομο πιο ευαίσθητο στη μόλυνση SC-2. Αυτό συμβαίνει όταν η εξουδετερωτική ικανότητα των “εξουδετερωτικών” αντισωμάτων του εμβολίου έχει μειωθεί σημαντικά, όπως συμβαίνει με τις τρέχουσες υποπαραλλαγές Omicron. Αυτό αντιπροσωπεύει μια μορφή εξαρτώμενης από αντισώματα ενίσχυσης της μόλυνσης (ADEI).
Έχουν βλάψει τη θεμελιώδη εκπαίδευση και τη συνεχή εκπαίδευση του έμφυτου ανοσοποιητικού συστήματος.
Όταν χορηγούνται σε μικρά παιδιά, τα εμβόλια κατά της COVID εμποδίζουν τα έμφυτα αντισώματα του παιδιού να διδάξουν ενεργά τα έμφυτα ανοσοενεργά κύτταρά του πώς να αναγνωρίζουν τους (γλυκοζυλιωμένους) ιούς και να τους διακρίνουν από τα “εαυτού” αντιγόνα (δηλαδή, να διακρίνουν μεταξύ “εαυτού” και “μη εαυτού”).
Αυτό είναι κρίσιμο για κάθε ανοσοποιητικό σύστημα να το μάθει σε πρώιμο στάδιο της ζωής (εφόσον η παθητική μητρική ανοσολογική προστασία δεν είναι πλέον διαθέσιμη), προκειμένου να παρέχει μια υγιή και κατάλληλη ανοσοαπόκριση.
Αυτή η παρέμβαση στην αρχική θεμελιώδη εκπαίδευση του αναπτυσσόμενου έμφυτου ανοσοποιητικού συστήματος ενός παιδιού καθιστά ένα παιδί που έχει εμβολιαστεί για COVID λιγότερο ικανό να χειριστεί γλυκοζυλιωμένους ιούς (και γλυκοζυλιωμένα παθογόνα γενικά) και προδιαθέτει αυτά τα παιδιά σε παθολογίες του ανοσοποιητικού συστήματος (πχ. αυτοάνοση νόσο).
Και αυτές οι δυσμενείς επιπτώσεις είναι μη αναστρέψιμες.
Η “προετοιμασία” του ανοσοποιητικού συστήματος για ανταπόκριση στον SC-2 με έναν στενό, άκαμπτο, μονοδιάστατο, αποκλειστικό, όλο και πιο ξεπερασμένο τρόπο, αντί για τον περιεκτικό, ευέλικτο, συνεχώς ανανεούμενο, συνεργατικό τρόπο με τον οποίο το ανοσοποιητικό σύστημα κανονικά απαντά.
Έχουν προδιαθέσει τα εμβολιασμένα άτομα σε αυξημένο κίνδυνο παροξυσμικής λοίμωξης/επαναμόλυνσης και ως εκ τούτου, προδιαθέτουν τους εμβολιασμένους σε “ανοσολογική εξάντληση”, η οποία με τη σειρά της, προδιαθέτει τους εμβολιασμένους σε αυξημένες λοιμώξεις (πολλών τύπων, όχι μόνο COVID) και επίσης βλάπτει την προστασία έναντι της αυτοανοσίας και της κακοήθειας.
Ενδεχομένως τα εμβόλια παρείχαν κάποια σύντομη και μέτρια προστασία έναντι της σοβαρής νόσου COVID, αλλά αυτό το προστατευτικό αποτέλεσμα θα εξαφανιστεί όταν εμφανιστούν πιο λοιμώδεις παραλλαγές SC-2 (κάτι που είναι αναπόφευκτο εάν συνεχιστεί η μαζική εκστρατεία εμβολιασμού κατά της COVID).
Έχουν προκαλέσει έναν απαράδεκτο αριθμό σοβαρών ανεπιθύμητων ενεργειών σε εμβολιασμένα άτομα, πχ. μυοκαρδίτιδα, θρόμβους αίματος/εγκεφαλικά επεισόδια, νευρολογική βλάβη, αιφνίδιο θάνατο και προδιάθεση για αυτοανοσία, ανοσοανεπάρκεια και κακοήθεια. Μόλις και αρχίζουμε να βλέπουμε τις λυπηρές μακροπρόθεσμες επιπλοκές των εμβολίων για την COVID.
13. Όταν οι κίνδυνοι του εμβολιασμού κατά της COVID (τόσο σε πληθυσμιακό, όσο και σε ατομικό επίπεδο) συγκρίνονται με τα οφέλη, οι κίνδυνοι υπερτερούν κατά πολύ των οφελών.
14. Σε σύγκριση με τα παιδιά που έχουν εμβολιαστεί κατά της COVID, τα παιδιά που παραμένουν ανεμβολίαστα θα είναι καλύτερα σε θέση να χειριστούν τη λοίμωξη SC-2 (και άλλες λοιμώξεις), τόσο τώρα, όσο και όταν εμφανιστεί μια πιο λοιμώδης παραλλαγή.
15. Όσον αφορά το αίτημα της Pfizer για έγκριση του FDA της επείγουσας χρήση του εμβολίου της για την COVID σε παιδιά ηλικίας μεταξύ 6 μηνών και 5 ετών:
Τα δεδομένα που παρέχονται από την Pfizer είναι ελάχιστα, ανεπαρκή και δεν παρέχουν πειστικές αποδείξεις ότι το εμβόλιο κατά της COVID ήταν αποτελεσματικό στην πρόληψη μόλυνσης, νοσηλείας ή σοβαρής ασθένειας.
Αν και η μελέτη κατέληξε στο συμπέρασμα ότι τα δεδομένα “δεν υποδηλώνουν νέες ανησυχίες για την ασφάλεια σε σύγκριση με το προφίλ ασφάλειας που περιγράφεται στις μεγαλύτερες ηλικιακές ομάδες”, ο διάμεσος χρόνος παρακολούθησης ήταν μόνο 2,1 μήνες μετά την 3η δόση του εμβολίου.
Αυτό παρέχει ένα ανεπαρκές χρονικό διάστημα για τον προσδιορισμό της ασφάλειας, ιδιαίτερα της μακροπρόθεσμης ασφάλειας.
Η μελέτη της Pfizer ήταν πολύ μικρή, πολύ σύντομη και ήταν ανεπαρκούς επιστημονικής ποιότητας για να δικαιολογήσει την έγκριση του FDA.
Επιπλέον, δεδομένου του ιστορικού της Pfizer αποδεδειγμένης, καταδικασμένης απάτης στον τομέα της υγειονομικής περίθαλψης και της αποδεδειγμένης τάσης της να αποκρύπτει δεδομένα, τα δεδομένα ασφάλειας και αποτελεσματικότητάς τους θα πρέπει να διερευνηθούν και να εξεταστούν εξονυχιστικά όχι μόνο από τον FDA, αλλά και από μια ανεξάρτητη αντικειμενική ομάδα αντιπροσωπευτικών εμπειρογνωμόνων που δεν έχουν συγκρούσεις ενδιαφέροντος.
16. Όταν εμφανίζεται μια πιο λοιμώδης παραλλαγή, υπάρχουν αρκετές προληπτικές, προστατευτικές ενέργειες που μπορούμε και πρέπει να κάνουμε, ξεκινώντας με έγκαιρη και ακριβή διάγνωση, με προσοχή στις τιμές Ct των θετικών δοκιμών PCR και την κατάλληλη χρήση γονιδιωματικής αλληλουχίας (για επιβεβαίωση SC-2 και προσδιορισμό της σχετικής παραλλαγής/υποπαραλλαγής).
17. Σύμφωνα με τα CDC, περίπου το 75% των παιδιών και των εφήβων έχουν τώρα ενδείξεις προηγούμενης λοίμωξης από SC-2 και ως εκ τούτου, έχουν ήδη κάποιο βαθμό φυσικά επίκτητης ανοσίας.
Ο εμβολιασμός αυτών των παιδιών κατά της COVID δεν παρέχει πρόσθετη προστασία.
Στην πραγματικότητα, ο εμβολιασμός τέτοιων παιδιών κατά της COVID θα έχει επιβλαβείς επιπτώσεις στην ανοσολογική τους λειτουργία (όπως αναφέρθηκε παραπάνω).
18. Οι γονείς θέλουν απεγνωσμένα να κάνουν το σωστό για τα παιδιά τους. Είναι καλύτερο για τα παιδιά να μην λαμβάνουν κανένα από τα τρέχοντα εμβόλια κατά της COVID.
Αυτό είναι καλύτερο για κάθε παιδί και είναι καλύτερο για τον πληθυσμό στο σύνολό του.
Η υπεύθυνη πράξη είναι να αντισταθούμε στην άστοχη πίεση για “εμβολιασμό”.
Η υπεύθυνη πράξη είναι να ζητηθεί άμεσο μορατόριουμ στον εμβολιασμό κατά της COVID, μέχρι να διεξαχθεί μια σωστή επιστημονική αξιολόγηση της εκστρατείας εμβολιασμού.
Δηλώσεις ότι “τα εμβόλια για την COVID είναι πολύ αποτελεσματικά. εξαιρετικά ασφαλής, εμβολιαστείτε, είναι κοινωνική σας ευθύνη να το κάνετε, η υπομονή μας εξαντλείται” είναι επιστημονικά ανακριβείς και ανεύθυνες.
19. Ο σεβάσμιος, υγιής, επιστημονικός διάλογος σχετικά με τα παραπάνω ζητήματα είναι κρίσιμης σημασίας, αλλά δεν έχει γίνει επαρκώς μεταξύ των γιατρών, των επιστημόνων, των υπευθύνων χάραξης πολιτικής για την υγεία ή των πολιτών (συχνά ούτε καν μέσα στις οικογένειες).
Η στοχαστική πρόκληση της επικρατούσας κατανόησης και η προσεκτική ανταλλαγή ιδεών είναι υγιής, ουσιαστική και πρέπει να είναι ευπρόσδεκτη, ιδιαίτερα κατά τη διάρκεια της τρέχουσας πανδημίας.
20. Κατανοήστε ότι θα προτιμούσα πολύ οι ερωτήσεις που τίθενται σε αυτό το άρθρο να απαντώνται από μια αντιπροσωπευτική ομάδα ιατρών και επιστημόνων με υποδειγματική εμπειρία στην ανοσολογία, την ιολογία, την εμβολιολογία, την εξελικτική βιολογία και την επιδημιολογία, οι οποίοι θα ασχολούνται με διεξοδικό, με σέβας, επιστημονικό, αρχειοθετημένο διάλογο σε βίντεο σχετικά με αυτές τις ερωτήσεις.
Οι γονείς και οι γιατροί θα μπορούσαν στη συνέχεια να δουν και να ακούσουν αυτόν τον διάλογο και να αποφασίσουν ποιανού οι εξηγήσεις έχουν περισσότερο νόημα και ποιανού οι συστάσεις φαίνονται πιο σοφές. Οι γονείς και οι γιατροί (συμπεριλαμβανομένου εμού) αξίζουν αυτή την ευκαιρία.
21. Η εκπαίδευση των γιατρών και του κοινού σχετικά με την εκστρατεία εμβολιασμού κατά της COVID και την κατάσταση της COVID γενικά, πρέπει να είναι ειλικρινής και αρκετά βαθιά. Η εκπαίδευση οδηγεί σε απομυθοποίηση και υγιή ενοποίηση. Το μυστήριο και η σύγχυση οδηγούν σε πόλωση, εξτρεμισμό και άσχημη μισαλλοδοξία.
22. Παρακαλούμε, γονείς, παππούδες και γιατροί, λάβετε υπόψη όλα τα παραπάνω προτού λάβετε την απόφασή σας σχετικά με τον εμβολιασμό των παιδιών κατά της COVID.
23. Οι γονείς και οι παππούδες μπορούν να διαδραματίσουν καθοριστικό και ισχυρό ρόλο στην αμφισβήτηση και την αντιστροφή της κακώς ενημερωμένης εκστρατείας για τον εμβολιασμό των παιδιών κατά της COVID.
Στην πραγματικότητα, η προστασία των παιδιών από τις βλαβερές συνέπειες (τόσο σε πληθυσμιακό, όσο και σε ατομικό επίπεδο) της εκστρατείας εμβολιασμού κατά της COVID, πιθανότατα θα εξαρτηθεί από την εργασία και τη στοχαστική υποστήριξη των γονέων και των παππούδων, καθώς τα CDC, ο FDA, οι φαρμακευτικές εταιρείες, το NIH, ο ΠΟΥ, η AAP (Αμερικανική Ακαδημία Παιδιατρικής), τα συμβατικά μέσα ενημέρωσης (CNN κλπ.) και οι σιωπηλοί γιατροί δεν έχουν παράσχει αυτήν την προστασία…