*του eugyppius*
Την περασμένη εβδομάδα, ο Christian Drosten – ο Γερμανός Anthony Fauci – κήρυξε τελικά την πανδημία λήξασα:
Ο επικεφαλής ιολογίας στο Berlin Charité, Christian Drosten, πιστεύει ότι η πανδημία του κορωνοϊού στη Γερμανία έχει λήξει. “Βιώνουμε το πρώτο ενδημικό κύμα του SARS-CoV-2 αυτόν τον χειμώνα. κατά τη γνώμη μου η πανδημία έχει τελειώσει”, είπε ο Ντρόστεν σε συνέντευξή του…
Μετά από αυτόν τον χειμώνα, η ανοσία στον πληθυσμό θα είναι τόσο ευρεία και ανθεκτική, που ο ιός δύσκολα θα μπορέσει να ξεσπάσει το καλοκαίρι. Ο ιολόγος είπε ότι η μόνη του επιφύλαξη ήταν η πιθανότητα μιας άλλης μετάλλαξης. “Αλλά αυτή τη στιγμή δεν το περιμένω ούτε αυτό”…
Ο ιολόγος υπερασπίστηκε τα μέτρα που ελήφθησαν για τον περιορισμό του ιού: “Ποτέ δεν ήταν το θέμα να σταματήσει η πανδημία, ήταν ξεκάθαρο από την αρχή ότι αυτό δεν ήταν δυνατό. Αλλά αν δεν είχαμε κάνει τίποτα απολύτως, θα είχαμε ένα εκατομμύριο θανάτους ή περισσότερους στη Γερμανία στα διαδοχικά κύματα μέχρι και τη Delta. Έτσι έπρεπε να μειώσουμε τις επαφές”.
Υπάρχουν περισσότεροι από 83 εκατομμύρια άνθρωποι στη Γερμανία, γεγονός που καθιστά δύσκολο να φανταστεί κανείς πώς ένας ιός με (στη χειρότερη περίπτωση) ποσοστό θνησιμότητας από μόλυνση 0,5% θα μπορούσε ποτέ να καταφέρει να προκαλέσει ένα εκατομμύριο θανάτους. Ακόμα πιο δύσκολο να φανταστεί κανείς, είναι ότι ο Drosten κάνει λάθος και δεν λέει ψέματα. Αυτός και οι άλλοι αστρολόγοι του κορωνοϊού θα πάνε στους τάφους τους υπερβάλλοντας για τον κίνδυνο του ιού, για να δικαιολογήσουν τις πράξεις τους, αλλά κάθε στιγμή όλο και λιγότεροι θα τους πιστεύουν. Το μόνο που έχει σημασία είναι ότι ούτε ο Ντρόστεν δεν μπορεί να το αρνηθεί τώρα. Η εποχή του κορωνοϊού έφτασε στο τέλος της.
Είναι σημαντικό ότι δεν ήταν τα lockdown που τερμάτισαν την πανδημία και δεν ήταν οι μάσκες ή ο μαζικός εμβολιασμός ή οποιοδήποτε άλλο από τα “Cool Tricks” που μας πρόσφεραν οι τεχνοκράτες διαχειριστές της υγείας μας. Ήταν η Omicron, μια πιο μεταδοτική και λιγότερο λοιμώδης γενεαλογία του Sars-CoV-2, που συμπεριφέρεται σαν ένα εντελώς διαφορετικό παθογόνο και που εκτόπισε γρήγορα όλα τα προηγούμενα στελέχη.
Από την ταχύτητα της κατάρρευσης του καθεστώτος περιορισμού το πρώτο εξάμηνο του 2022, αποκτάτε κάποια ιδέα για το πόσο άρρωστος ήταν ήδη ο μηχανισμός, μετά από δύο χρόνια πληθωριστικών πολιτικών, προπαγάνδας και μιας ολοένα και πιο αδύνατης ανοσολογικής μυθολογίας. Οι πιο έξυπνες κυβερνήσεις τερμάτισαν αμέσως τα μέτρα. Οι πιο θαμπές γραφειοκρατίες, όπως αυτές της Γερμανίας, χρειάστηκαν πολύ περισσότερο χρόνο και αφαίρεσαν μεγάλο μέρος της εναπομείνασας αξιοπιστίας τους στην προσπάθειά τους να διατηρήσουν το πανδημικό τσίρκο σε λειτουργία.
Αυτό που ακολούθησε μετά τον κορωνοϊό, πάνω απ' όλα, είναι η εκκωφαντική σιωπή του Τύπου. Αυτή η σιωπή συνεχίστηκε, καθώς οι διεθνείς συγκρίσεις συνεχίζουν να αποκαλύπτουν τα lockdown ως άθλια αποτυχία για την υγεία και την πολιτική, καθώς η θνησιμότητα συνεχίζει να αυξάνεται σε όλο τον κόσμο που έχει εμβολιαστεί μαζικά και καθώς καταρρέει η ζήτηση για τα “εξαιρετικά ασφαλή και εξαιρετικά αποτελεσματικά” ελιξήρια mRNA που υποτίθεται ότι θα μας έσωζαν.
Ωσάν για να γεμίσουν το κενό της ανασφάλειάς τους, οι δημοσιογράφοι φροντίζουν για τον έναν πανικό μετά τον άλλον, φουσκώνοντας μια ολόκληρη ψεύτικη πανδημία της ευλογιάς των πιθήκων ήδη στις στάχτες της ξεθωριασμένης τρέλας τους για τον ιό και παπαγίζοντας ασταμάτητα για τον Πούτιν και το τέλος της δημοκρατίας στην Ουκρανία. Μόνο οι οικονομικές και ενεργειακές κρίσεις που εξαπέλυσαν οι κυρώσεις που υποστήριξαν δεν τους ενδιέφεραν…
Ο κόσμος πριν από την πανδημία έχει φύγει για πάντα. Αν η χρονιά που πέρασε δεν μας δίδαξε τίποτα άλλο, μας έμαθε τουλάχιστον αυτό. Ο μαζικός περιορισμός έχει μεταμορφώσει μόνιμα τις κοινωνίες και τους πολιτισμούς μας. Έχει εδραιώσει τη σχέση συνεργασίας μεταξύ του καθεστώτος και του Τύπου και έχει αλλάξει το περιεχόμενο και το νόημα των μέσων μας. Το δράμα και ο πανικός πάντα πουλούσαν εφημερίδες, αλλά η νέα μας εποχή χαρακτηρίζεται από έναν ατελείωτο αυτοενισχυόμενο κυκλώνα δημοσιογραφίας του αέρα, όπως δεν έχουμε ξαναδεί. Στο άμεσο μέλλον, νομίζω, θα μας πηγαίνουν από τη μια κρίση στην άλλη.
Η πανδημία άλλαξε και την πολιτική. Όλοι έχουμε μάθει ότι τα υποτιθέμενα φιλελεύθερα δικαιώματα και ελευθερίες μας είναι γραφικές μυθοπλασίες, που θα εξατμιστούν μπροστά σε οποιαδήποτε ψευδή έκτακτη ανάγκη. Αυτός είναι ένας λόγος που η αδιάκοπη υστερία του Τύπου είναι τόσο δυσοίωνη, γιατί αντιπροσωπεύει μια συνεχή προσπάθεια αποκατάστασης εκείνων των εξαιρετικών συνθηκών, στις οποίες οι διευθύνοντες ασκούν απόλυτη εξουσία. Με το πρόσχημα της έκτακτης ανάγκης, όλα επιτρέπονται.
Η κυβέρνηση μπορεί να σας σφραγίσει μέσα στο σπίτι σας, να σας απαγορεύσει να βλέπετε φίλους και να θέσει εκτός νόμου κάθε διαμαρτυρία. Μπορεί να διώξει κάθε κριτική από τα μέσα ενημέρωσης και με λίγη περισσότερη δημιουργία τρόμου, πιθανότατα μπορεί ακόμη και να σας εμβολιάσει υποχρεωτικά. Στον κόσμο πριν το 2020 φυσικά, οι κυβερνήσεις μας θα μπορούσαν επίσης να κάνουν όλα αυτά τα πράγματα. Αυτό που είναι διαφορετικό τώρα, είναι απλώς ότι πολλοί περισσότεροι άνθρωποι ξέρουν ότι μπορούν να το κάνουν, ωστόσο το εγκρίνουν.
Τέλος, είναι πλέον σαφές ότι η πανδημία έχει αλλάξει την κοινωνία μας με δραματικούς τρόπους. Οτιδήποτε κάνετε για περισσότερες από μερικές εβδομάδες γίνεται μέρος του εαυτού σας και στη Γερμανία κλείσαμε για επτά μήνες και υπομείναμε τους διαταραγμένους παροξυσμούς των εμβολιαστών για ακόμη περισσότερο. Οι έρευνες δείχνουν ότι η εποχή του κορωνοϊού έχει κάνει τους ανθρώπους πιο παχύσαρκους, πιο άρρωστους και υποφέρουν από πολύ υψηλότερα ποσοστά κατάχρησης ουσιών.
Πολλοί αναφέρουν δραστικές μειώσεις στην ποιότητα της κοινωνικής τους ζωής. Τα ποσοστά μοναξιάς και κατάθλιψης θα είναι αυξημένα για δεκαετίες. Όλα αυτά είχαν προβλεφθεί, αλλά αυτό που είναι πιο εκπληκτικό είναι η φαινομενική εξαφάνιση τεράστιου αριθμού ανθρώπων από τη δημόσια ζωή και την οικονομία. Το γραφείο στο σπίτι – το οποίο, ιδιαίτερα στη γραφειοκρατία, είναι ένας ευφημισμός για να κάνουμε όσο το δυνατόν λιγότερα ενώ συνεχίζουμε να συλλέγουμε το μισθό – έχει αλλάξει τον επαγγελματικό κόσμο με τρόπους που μόλις αρχίζουμε να καταλαβαίνουμε.
Έχει αλλάξει και η ζωή μου. Οι συνάδελφοι που κάποτε θαύμαζα έχουν απαξιωθεί εντελώς στα μάτια μου και δεν θα το ξεπεράσω ποτέ. Το ινστιτούτο μου είναι τώρα βαθιά μέσα σε εντολές μάσκας και άλλους κουραστικούς κανόνες, που κάνουν την εργασία εκεί μια άσκηση καθημερινού παραλογισμού και εξευτελισμού. Θα έφευγα νωρίτερα, αν οι διατάξεις του γραφείου στο σπίτι δεν είχαν προσφέρει μία κάποια έξοδο, αλλά όλο και περισσότερο βλέπω ότι είναι καιρός να φύγω για πάντα. Στην κατοικία μου στη νότια Βαυαρία έχω ένα μικρό εμπορικό ακίνητο, το οποίο νοίκιαζα για ένα αστείο ποσό σε μια υπερεμβολιασμένη ιδιοκτήτρια μασκών.
Τελείωσα τη μίσθωση και ανέλαβα τον χώρο. Η σιωπή μου αυτές τις τελευταίες μέρες αντικατοπτρίζει το έργο της μεταφοράς επίπλων και βιβλίων στα νέα γραφεία του “χρονικού της πανούκλας”. Το πρόγραμμά μου για τις αναρτήσεις μπορεί να παραμείνει λίγο ασήμαντο μέχρι τα μέσα Ιανουαρίου, αλλά στη συνέχεια υπάρχει κίνδυνος ότι θα ακούτε από εμένα κάθε μέρα. Σχεδιάζω επίσης να γράψω ένα βιβλίο.
Εύχομαι τα καλύτερα σε όλους τους αναγνώστες μου για το 2023.
Ευχαριστώ πολύ που είστε δωρεάν συνδρομητής στο Critical Thinking Newsletter. Εάν θέλετε να υποστηρίξετε την δουλειά μου,
μπορείτε να με κεράσετε έναν καφέ στην σελίδα μου στο Ko-fi, ή
να γίνετε ενεργός υποστηρικτής της προσπάθειάς μου, αγοράζοντας μία μηνιαία συνδρομή.
Σας ευχαριστώ θερμά για την υποστήριξη!