Ιάπωνες ερευνητές προειδοποιούν για τους κινδύνους μετάγγισης αίματος...
...από άτομα εμβολιασμένα για την Covid
*της Rhoda Wilson*
Πολλές χώρες σε όλο τον κόσμο έχουν αναφέρει ότι τα λεγόμενα γενετικά εμβόλια – όπως αυτά που χρησιμοποιούν τροποποιημένο mRNA που κωδικοποιεί την πρωτεΐνη ακίδας και τα λιπονανοσωματίδια ως σύστημα χορήγησης φαρμάκων – έχουν οδηγήσει σε θρόμβωση μετά τον εμβολιασμό και επακόλουθη καρδιαγγειακή βλάβη, καθώς και σε ευρεία ποικιλία ασθενειών που αφορούν όλα τα όργανα και τα συστήματα, συμπεριλαμβανομένου του νευρικού συστήματος.
Με βάση αυτές τις αναφορές και τον όγκο των αποδεικτικών στοιχείων που ήρθαν στο φως μέσω της εργασίας τους, οι ερευνητές εφιστούν την προσοχή των ιατρικών επαγγελματιών στους διάφορους κινδύνους στις μεταγγίσεις με τη χρήση προϊόντων αίματος που προέρχονται από άτομα που έχουν υποφέρει από μακροχρόνια Covid και από λήπτες γενετικών εμβολίων, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που έχουν λάβει εμβόλια mRNA.
Ωστόσο,
“θα πρέπει επίσης να τονιστεί ότι τα θέματα που συζητούνται εδώ είναι θέματα που αφορούν όλες τις μεταμοσχεύσεις οργάνων, συμπεριλαμβανομένων των μεταμοσχεύσεων μυελού των οστών και όχι μόνο για προϊόντα αίματος”,
έγραψαν οι ερευνητές.
Ο Πίνακας 1 της εργασίας συνόψισε τις έξι κύριες ανησυχίες που εντόπισαν οι ερευνητές σχετικά με τη χρήση προϊόντων αίματος που προέρχονται από λήπτες γονιδιακών εμβολίων. Αντιγράψαμε τα περιεχόμενα του Πίνακα 1 παρακάτω.
1. Μόλυνση από πρωτεΐνες ακίδας
Η πρωτεΐνη ακίδας, η οποία είναι το αντιγόνο του SARS-CoV-2 και των γενετικών εμβολίων, έχει ήδη βρεθεί ότι έχει διάφορες τοξικότητες, συμπεριλαμβανομένων των επιδράσεων στα ερυθρά αιμοσφαίρια και στη συσσώρευση αιμοπεταλίων, στο σχηματισμό αμυλοειδών και στη νευροτοξικότητα. Είναι σημαντικό να αναγνωρίσουμε ότι η ίδια η πρωτεΐνη ακίδας είναι τοξική για τον άνθρωπο. Έχει επίσης αναφερθεί ότι η πρωτεΐνη ακίδας μπορεί να διασχίσει τον αιματοεγκεφαλικό φραγμό. Ως εκ τούτου, είναι απαραίτητο να αφαιρεθεί η πρωτεΐνη ακίδας που προέρχεται από το ίδιο το γονιδιακό εμβόλιο από τα προϊόντα αίματος.
2. Μόλυνση με συσσωματώματα αμυλοειδούς και μικροθρόμβους που σχηματίζονται από πρωτεΐνες ακίδας
Δεν είναι ακόμη σαφές πώς τα συσσωματώματα αμυλοειδούς και οι μικροθρόμβοι που σχηματίζονται από τις πρωτεΐνες ακίδας εξελίσσονται σε ορατούς θρόμβους. Ωστόσο, από τη στιγμή που σχηματίζονται, τα συσσωματώματα αμυλοειδούς μπορεί να μην καθαρίζονται γρήγορα και επομένως πρέπει να αφαιρεθούν από τα προϊόντα αίματος. Αυτά τα συσσωματώματα αμυλοειδούς έχουν επίσης αποδειχθεί τοξικά.
3. Συμβάντα που αποδίδονται σε πεσμένο ανοσοποιητικό σύστημα του δότη και ανωμαλίες του ανοσοποιητικού συστήματος λόγω ανοσολογικής αποτύπωσης ή αλλαγή κλάσης σε IgG4 κλπ., που προκύπτουν από πολλαπλές δόσεις γενετικών εμβολίων
Όταν η ανοσολογική λειτουργία ενός δότη εξασθενεί από τον γονιδιακό εμβολιασμό, υπάρχει κίνδυνος ο δότης να έχει κάποια (υποκλινική) μολυσματική ασθένεια ή να έχει μολυνθεί από παθογόνο ιό και να έχει αναπτύξει ιαιμία ή άλλες καταστάσεις, ακόμα κι αν ο δότης δεν έχει υποκειμενικά συμπτώματα. Για το λόγο αυτό, οι επαγγελματίες υγείας που εκτελούν χειρουργικές επεμβάσεις, συμπεριλαμβανομένης της δειγματοληψίας αίματος και της μεταμόσχευσης οργάνων, καθώς και τη χρήση προϊόντων αίματος, θα πρέπει να διαχειρίζονται το αίμα των ληπτών γενετικών εμβολίων με προσοχή, για την πρόληψη της μόλυνσης μέσω του αίματος. Θα είναι επίσης απαραίτητο να ενημερωθούν όλοι οι επαγγελματίες υγείας για αυτούς τους κινδύνους.
4. Λιπονανοσωματίδια ("LNP") και mRNA με ψευδουριδίνη (μόνο εμβόλια mRNA)
Στην περίπτωση των εμβολίων mRNA, τα LNP και το mRNA με ψευδουριδίνη μπορεί να παραμείνουν στο αίμα των ληπτών, εάν συλλεχθεί αίμα χωρίς επαρκή περίοδο αναβολής μετά τον γονιδιακό εμβολιασμό. Τα LNP είναι εξαιρετικά φλεγμονώδη και έχουν βρεθεί ότι είναι θρομβογόνα τα ίδια, θέτοντας σε κίνδυνο τους λήπτες της μετάγγισης. Τα ίδια τα LNP έχουν ισχυρή ανοσοενισχυτική δράση και κινδυνεύουν να προκαλέσουν αυτοάνοσο σύνδρομο που προκαλείται από ανοσοενισχυτικά (“σύνδρομο ASIA”). Ένας επιπλέον κίνδυνος είναι ότι εάν το mRNA με ψευδουριδίνη ενσωματωθεί στο αίμα του δέκτη ενώ είναι ακόμα συσκευασμένο σε LNP, μπορεί να παραχθεί πρόσθετη πρωτεΐνη ακίδας στο σώμα του δέκτη.
5. Μόλυνση με συσσωματωμένα ερυθρά αιμοσφαίρια ή αιμοπετάλια
Η πρωτεΐνη ακίδας προκαλεί τη συσσωμάτωση των ερυθρών αιμοσφαιρίων και των αιμοπεταλίων και επομένως αυτά τα συσσωματώματα θα μεταφερθούν στο αίμα του δέκτη, εκτός εάν αφαιρεθούν από το προϊόν αίματος.
6. Β-κύτταρα μνήμης που παράγουν IgG4 και IgG4 που παράγονται από αυτά
Μεγάλες ποσότητες (συγκέντρωση ορού τυπικά πάνω από 1,25-1,4 g/L) μη φλεγμονωδών θετικών σε IgG4 κυττάρων πλάσματος μπορεί να προκαλέσουν χρόνια φλεγμονή, όπως ινοφλεγμονώδη νόσο.
Το IgG4 είναι ένα αντίσωμα και είναι το ακρωνύμιο της ανοσοσφαιρίνης G4. Νωρίτερα στο άρθρο, οι συγγραφείς έγραψαν ότι:
“η μακροχρόνια έκθεση σε ένα συγκεκριμένο πανομοιότυπο αντιγόνο (σε αυτή την περίπτωση, πρωτεΐνη ακίδας) προκαλεί τις ανοσοσφαιρίνες να γίνουν IgG4 και ορισμένα από τα Β-κύτταρα [ή λεμφοκύτταρα] που τα παράγουν είναι πιθανό να διαφοροποιηθούν σε Β-κύτταρα μνήμης που επιβιώνουν στον οργανισμό για παρατεταμένη περίοδο, η ανοσολογική δυσλειτουργία των ληπτών γενετικών εμβολίων αναμένεται να παραταθεί (Πίνακας 1, σημεία 3 & 6). Περισσότερες λεπτομέρειες για αυτά τα σημεία αναμένεται να αποκαλυφθούν στο μέλλον”.
Οι ερευνητές κάνουν επίσης προτάσεις για συγκεκριμένες δοκιμές, μεθόδους δοκιμών και κανονισμούς για την αντιμετώπιση αυτών των κινδύνων.
Στο συμπέρασμά τους, οι συγγραφείς έγραψαν:
Ο αντίκτυπος αυτών των γενετικών εμβολίων στα προϊόντα αίματος και η πραγματική βλάβη που προκαλείται από αυτά είναι άγνωστα προς το παρόν. Ως εκ τούτου, προκειμένου να αποφευχθούν αυτοί οι κίνδυνοι και η περαιτέρω επέκταση της μόλυνσης του αίματος και οι επιπλοκές της κατάστασης, ζητούμε σθεναρά να ανασταλεί η εκστρατεία εμβολιασμού με γενετικά εμβόλια και να διεξαχθεί αξιολόγηση βλάβης-οφέλους το συντομότερο δυνατό.
Όπως έχουμε επανειλημμένα δηλώσει, οι τραυματισμοί στην υγεία που προκαλούνται από τον γενετικό εμβολιασμό είναι ήδη εξαιρετικά σοβαροί και είναι καιρός οι χώρες και οι σχετικοί οργανισμοί να λάβουν από κοινού συγκεκριμένα βήματα για τον εντοπισμό των κινδύνων και τον έλεγχο και την επίλυσή τους.
