13 μύθοι για την ιβερμεκτίνη που απλά παραμένουν - Μέρος 2ο

Δυστυχώς, η συζήτηση δεν έχει προχωρήσει πολύ από το 2020

Oct 08, 2023

Μύθος 7 - Όλες οι “καλύτερες” μελέτες έδειξαν ότι η ιβερμεκτίνη δεν λειτούργησε κατά της COVID-19

Σε μερικούς ανθρώπους ταΐστηκε η αφήγηση ότι οι μεγαλύτερες ή “καλύτερες” μελέτες έδειξαν ότι η ιβερμεκτίνη δεν λειτούργησε.

Αυτές οι μελέτες τράβηξαν πολύ την προσοχή των μέσων ενημέρωσης, παρά τα μοιραία ελαττώματα στον σχεδιασμό τους ή τις συγκρούσεις συμφερόντων. Επίσης σχεδόν πάντα απεικονίζονταν να δείχνουν ότι η ιβερμεκτίνη δεν λειτούργησε, ακόμη και όταν τα υποκείμενα δεδομένα τους ήταν θετικά για την ιβερμεκτίνη.

Η δοκιμή TOGETHER

Μία από αυτές τις δίκες ήταν η δοκιμή TOGETHER. Αυτή η δοκιμή έλαβε μεγάλης προσοχής από τα μέσα ενημέρωσης:

Ωστόσο, είχε μοιραία ελαττώματα:

Υπήρξε σοβαρή υποδοσολογία σε ασθενείς με υψηλότερο ΔΜΣ, οι οποίοι ήταν οι ίδιοι άνθρωποι που κινδύνευαν περισσότερο από την COVID-19. Περίπου οι μισοί άνδρες, καθώς και ένα σημαντικό ποσοστό γυναικών, ήταν πιθανώς υποδοσολογημένοι.
Η δοκιμή πραγματοποιήθηκε στη Βραζιλία, όπου η ιβερμεκτίνη είναι διαθέσιμη χωρίς ιατρική συνταγή. Η περιοχή όπου διεξήχθη η δοκιμή φαινόταν επίσης να βιώνει μια έκρηξη στις πωλήσεις ιβερμεκτίνης εκείνη την εποχή. Παρόλα αυτά, η δοκιμή δεν απέκλεισε όλους τους ασθενείς που είχαν λάβει πρόσφατα ιβερμεκτίνη. Αυτό σημαίνει ότι τα άτομα στην ομάδα ελέγχου θα μπορούσαν να έχουν λάβει πρόσφατα ιβερμεκτίνη, το οποίο θα μείωνε κάθε σήμα της αποτελεσματικότητας του φαρμάκου. Περισσότερα για αυτό μπορείτε να βρείτε εδώ.
Η Επιτροπή Παρακολούθησης Δεδομένων και Ασφάλειας, η οποία υποτίθεται ότι είναι ένα ανεξάρτητο συμβούλιο παρακολούθησης, απαρτιζόταν από άτομα με σύγκρουση συμφερόντων. Τα μέλη περιλάμβαναν άτομα που είχαν οικονομικούς δεσμούς με την εταιρεία πίσω από τη δοκιμή ή συμμετείχαν στο σχεδιασμό της δοκιμής (περισσότερα εδώ).
Η εγγραφή στη δοκιμή αναφέρει ότι τα δεδομένα επρόκειτο να είναι διαθέσιμα κατόπιν αιτήματος, αλλά τα αιτήματα για πρόσβαση στα δεδομένα τους παραμένουν αναπάντητα [1].
Οι ασθενείς δεν τυχαιοποιήθηκαν σωστά. Σε σύγκριση με τα άτομα που στρατολογήθηκαν για την ομάδα του εικονικού φαρμάκου, τα άτομα που έλαβαν ιβερμεκτίνη ήταν πολύ πιο πιθανό να είχαν στρατολογηθεί σε μια περίοδο που μια πιο θανατηφόρα παραλλαγή του SARS-CoV-2 (Gamma) κυκλοφορούσε στην περιοχή εκείνη την εποχή [2]. Περισσότερα εδώ.
Η δοκιμή δεν τυφλώθηκε σωστά (δείτε το πρώτο σημείο εδώ).
Ακόμη και ο FDA και το NIH είχαν “ανησυχίες για τη διεξαγωγή της μελέτης TOGETHER” (περισσότερα εδώ).
Οι συντάκτες της εργασίας δήλωσαν ότι “η θεραπεία με ιβερμεκτίνη δεν είχε ως αποτέλεσμα χαμηλότερη επίπτωση ιατρικής εισαγωγής σε νοσοκομείο λόγω εξέλιξης της Covid-19...” αλλά αυτό ήταν λάθος. Η “ιατρική εισαγωγή σε νοσοκομείο”, γνωστή και ως νοσηλεία, ήταν στην πραγματικότητα 17% χαμηλότερη σε όσους έλαβαν θεραπεία με ιβερμεκτίνη. Αυτό είναι από τον δικό τους πίνακα αποτελεσμάτων (με κόκκινο κύκλο):

Υπήρχαν πολλά άλλα ζητήματα, όπως αντικρουόμενοι ή αδύνατοι αριθμοί στα δεδομένα τους, δεδομένα που έλειπαν, αντικρουόμενες περιγραφές και συγκρούσεις συμφερόντων, που συζητούνται περισσότερο εδώ.

Η δοκιμή ACTIV-6

Όπως και με τη δοκιμή TOGETHER, το έγγραφο για τη δοκιμή ACTIV-6 ανέφερε συμπεράσματα που δεν ταιριάζουν με τα δικά τους δεδομένα.

Τα αποτελέσματα της δοκιμής ήταν στην πραγματικότητα πολύ θετικά για την ιβερμεκτίνη. Ανέφεραν ότι η “πιθανότητα μεταγενέστερης βελτίωσης στο χρόνο έως την ανάκαμψη” σε όσους έλαβαν θεραπεία με ιβερμεκτίνη ήταν 0,91. Με άλλα λόγια, υπήρχε 91% πιθανότητα ότι η ιβερμεκτίνη βοήθησε στη βελτίωση του χρόνου ανάρρωσης:

Σε αυτή τη διπλά τυφλή, τυχαιοποιημένη, ελεγχόμενη με εικονικό φάρμακο δοκιμή που διεξήχθη στις ΗΠΑ κατά τη διάρκεια μιας περιόδου επικράτησης των παραλλαγών Delta και Omicron και περιελάμβανε 1.591 ενήλικες εξωτερικούς ασθενείς με COVID-19, η πιθανότητα μεταγενέστερης βελτίωσης στο χρόνο έως την ανάκαμψη σε αυτούς που υποβλήθηκαν σε θεραπεία με ιβερμεκτίνη έναντι εικονικού φαρμάκου είχε αναλογία κινδύνου 1,07, με πιθανότητα μεταγενέστερου οφέλους 0,91. Αυτό δεν πληρούσε το προκαθορισμένο όριο πιθανότητας μεταγενέστερης βελτίωσης μεγαλύτερης από 0,95.

Παραδόξως, το ακολούθησαν λέγοντας ότι αυτό δεν πληρούσε ένα "προκαθορισμένο όριο πιθανότητας μεταγενέστερης βελτίωσης μεγαλύτερο από 0,95". Πρώτα απ 'όλα, δεν υπάρχει καμία απόδειξη ότι πρόκειται για προκαθορισμένο τελικό σημείο. Αλλά αυτό που είναι περίεργο είναι η χρήση ενός αυθαίρετου σημείου αποκοπής 0,95, όταν χρησιμοποιούσαν Μπεϋζιανές στατιστικές. Στο πλαίσιο του Μπεϋζιανού πλαισίου δεν χρειάζεται να τηρηθεί κάποιο προκαθορισμένο όριο ή όριο “στατιστικής σημασίας”.

Το κύριο σημείο είναι ότι, παρά τη διαπίστωση 91% πιθανότητας αποτελεσματικότητας, κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι “αυτά τα ευρήματα δεν υποστηρίζουν τη χρήση ιβερμεκτίνης σε ασθενείς με ήπια έως μέτρια COVID-19”.

Λάβετε υπόψη σας, αυτό συνέβη παρά τις πολλές παρατυπίες στο σχεδιασμό των δοκιμών που λειτούργησαν κατά της ιβερμεκτίνης, όπως το γεγονός ότι υπήρξε υποδοσολογία των ασθενών και τους αντιμετώπισαν αργά. Οι ασθενείς έλαβαν θεραπεία με μέση καθυστέρηση 6 ημερών, με το 25% των ασθενών με καθυστέρηση θεραπείας 8 ημερών ή περισσότερο. Επιπλέον, οι ασθενείς θα μπορούσαν να εξαιρεθούν από ένα φάρμακο εάν δεν ένιωθαν ότι λειτουργεί. Που σημαίνει ότι δεν τυχαιοποιήθηκαν πραγματικά.

Αυτό που είναι επίσης περίεργο, είναι ότι εν μέρει κατά τη διάρκεια της δοκιμής, όπως αναφέρθηκε εδώ, οι ερευνητές επινόησαν ένα νέο, αυτοαναφερόμενο πρωταρχικό τελικό σημείο, τον "χρόνο ανάρρωσης", ο οποίος είχε να κάνει με το χρόνο που χρειάστηκε για να μην αισθάνονται πλέον οι ασθενείς ότι είχαν συμπτώματα.

Υπήρχαν επίσης συγκρούσεις συμφερόντων: η εκτελεστική επιτροπή της ACTIV προεδρευόταν στο παρελθόν από υπαλλήλους της J&J και του NIH και τώρα προεδρεύεται από υπαλλήλους της Pfizer και του NIH. Άλλα μέλη της επιτροπής ήταν από το NIAID, τον FDA και την Pfizer.

Τέλος πάντων, αυτό δεν εμπόδισε τα μέσα ενημέρωσης να διακηρύξουν στον κόσμο ότι αυτή η δοκιμή είχε δείξει ότι η ιβερμεκτίνη απέτυχε για άλλη μια φορά:

**Μερικοί τίτλοι μετά την κυκλοφορία των αποτελεσμάτων της δοκιμής ACTIV-6**

Ανακοινώθηκε ότι η ιβερμεκτίνη ήταν “ακόμη σε ένα σερί ήττας” και αυτό ήταν το “τελικό καρφί στο φέρετρο για την ιβερμεκτίνη” κλπ.

Και πάλι, δεν μίλησαν για τα ελαττώματα αυτής της δοκιμής ή για το πώς τα δεδομένα τους έδειξαν θετικά αποτελέσματα για την ιβερμεκτίνη. Περισσότερα για αυτήν τη δοκιμή μπορείτε να βρείτε εδώ, εδώ και εδώ.

Περιέργως, τα ελαττώματα του σχεδιασμού της δοκιμής ACTIV-6 ήταν παρόμοια με αυτά της δοκιμής TOGETHER… Θα μπορούσαμε να μιλήσουμε για τα ελαττώματα άλλων δοκιμών, αλλά μάλλον καταλαβαίνετε το νόημα: οι απεικονίσεις των δοκιμών στα μέσα ενημέρωσης είναι εντελώς αναξιόπιστες.

Μύθος 8 - Η δοσολογία που απαιτείται για να έχει αντιική δράση η ιβερμεκτίνη δεν είναι εφικτή στους ανθρώπους

Τον Ιούνιο του 2020, μια μελέτη εξέτασε την αντιιική δράση της ιβερμεκτίνης έναντι του SARS-CoV-2. Αυτή ήταν μια "in vitro" μελέτη, γνωστή και ως μία που περιλαμβάνει τη δοκιμή κυττάρων σε καλλιέργεια, όπως σε δοκιμαστικούς σωλήνες ή τρυβλία Petri. Αυτή η μελέτη διαπίστωσε ότι μια συγκέντρωση ~2 μΜ ιβερμεκτίνης ανέστειλε τον ιό SARS-CoV-2 κατά 50%, στα κύτταρα που δοκίμαζαν.

Από τότε, μερικοί άνθρωποι υπέθεσαν ότι για να δράσει η ιβερμεκτίνη κατά του SARS-CoV-2 στους ανθρώπους, ήταν απαραίτητο να επιτευχθεί αυτή η συγκέντρωση στο πλάσμα του αίματος. Αυτό οδήγησε στη λανθασμένη πεποίθηση ότι η ιβερμεκτίνη δεν μπορούσε να δράσει κατά του SARS-CoV-2, επειδή αυτή η συγκέντρωση δεν ήταν δυνατή στο ανθρώπινο πλάσμα.

Για παράδειγμα, ο Derek Lowe, επιστημονικός συντάκτης για το Science, έκανε αυτόν τον ισχυρισμό εδώ: Τι συμβαίνει με την Ιβερμεκτίνη;

Βασίστηκε σε λανθασμένες υποθέσεις. Ένας από τους συγγραφείς της μελέτης του Ιουνίου 2020, μίλησε έκτοτε και κατέστησε σαφές ότι η in-vitro δοκιμή τους δεν ήταν ένας αποτελεσματικός τρόπος προσδιορισμού μιας αποτελεσματικής δόσης στους ανθρώπους. Αρχικά, οι πνεύμονες συσσωρεύουν θεωρητικά υψηλότερες συγκεντρώσεις ιβερμεκτίνης σε σύγκριση με το πλάσμα. Επιπλέον, οι τύποι κυττάρων που χρησιμοποιήθηκαν στη δοκιμή τους, τα κύτταρα Vero (νεφρός πράσινου αφρικανικού πιθήκου), ήταν ιδιαίτερα ευαίσθητα στον SARS-CoV-2 [3].

Μύθος 9 - Εάν η ιβερμεκτίνη είχε κάποια επίδραση κατά της COVID-19, αυτό οφείλεται στη δράση της κατά των σκουληκιών

Υπάρχει μια υπόθεση ότι η ιβερμεκτίνη δεν είναι στην πραγματικότητα αποτελεσματική κατά της COVID-19 άμεσα, αλλά φαίνεται να είναι αποτελεσματική σε περιοχές όπου υπάρχει υψηλός επιπολασμός των εντερικών σκουληκιών. Με άλλα λόγια, η δράση της ιβερμεκτίνης κατά των παρασιτικών σκουληκιών βοηθά τους ασθενείς με COVID-19, εξαλείφοντας τις μολύνσεις από τα σκουλήκια.

Αυτή η υπόθεση προτάθηκε για πρώτη φορά από τον Avi Bitterman και έγινε δημοφιλής από το δοκίμιο του Scott Alexander. Μεταξύ ορισμένων ανθρώπων της ορθολογιστικής κοινότητας, καθώς και ορισμένων ειδικών, αυτό έγινε η οριστική λύση στο ερώτημα γιατί η ιβερμεκτίνη φαινόταν να είναι αποτελεσματική κατά της COVID-19 (παραδείγματα εδώ και εδώ).

Αυτή η υπόθεση είναι γεμάτη προβλήματα, ή αδύναμη, στην καλύτερη περίπτωση. Πρώτον, εάν ήταν αλήθεια, θα περιμέναμε ότι οι ομάδες ελέγχου των μελετών που πραγματοποιήθηκαν σε περιοχές με υψηλό επιπολασμό σκουληκιών, θα είχαν υψηλότερα ποσοστά θνησιμότητας από τις ομάδες ελέγχου των μελετών που πραγματοποιήθηκαν σε περιοχές με χαμηλό επιπολασμό των σκουληκιών. Ωστόσο, αυτό δεν ισχύει.

Υπάρχουν πολλά άλλα προβλήματα με αυτήν την υπόθεση και περισσότερα για αυτά μπορείτε να βρείτε εδώ και εδώ. Παρεμπιπτόντως, ο Scott Alexander έχει πει από τότε ότι έχει μειώσει την πίστη του σε αυτήν την υπόθεση και “μάλλον υπερεκτίμησε πόσο σημαντική ήταν”. Στην αρχική του ανάρτηση, έγραψε ότι είχε 50% εμπιστοσύνη στην υπόθεση, αλλά έκτοτε την μείωσε στο "περισσότερο στο 35%”.

Μύθος 10 - Οι γιατροί που προώθησαν την ιβερμεκτίνη για τη θεραπεία της COVID-19 είναι "στο περιθώριο"

Αυτός ο κατάλογος παραθέτει πολλούς παρόχους που υποστηρίζουν τα πρωτόκολλα θεραπείας της FLCCC, ενός οργανισμού που έχει προωθήσει την ιβερμεκτίνη για τη θεραπεία της COVID-19. Αυτός ο κατάλογος πιθανώς υποτιμά τον πραγματικό αριθμό των γιατρών που έχουν χρησιμοποιήσει ή υποστηρίξει τα πρωτόκολλα της FLCCC.

Μεταξύ εκείνων που υποστηρίζουν τη χρήση της ιβερμεκτίνης ως θεραπείας για την COVID-19 είναι ιδιαίτερα δημοσιευμένοι και παγκοσμίου φήμης γιατροί και επιστήμονες εντατικής θεραπείας.

Περιλαμβάνουν τον Δρ. Paul Marik, ο οποίος έχει γράψει πάνω από 500 άρθρα σε περιοδικά με αξιολόγηση από κριτές και έχει αναφερθεί πάνω από 43.000 φορές σε δημοσιεύσεις και η Δρ. Tess Lawrie, μια παγκοσμίου φήμης ερευνήτρια, της οποίας η ερευνητική ομάδα συμβούλων έχει βοηθήσει στην ανάπτυξη κατευθυντήριων γραμμών για οργανώσεις όπως ο ΠΟΥ, καθώς και διάφορες ευρωπαϊκές κυβερνήσεις. Οι δημοσιεύσεις της αξιολογημένες από κριτές έχουν λάβει περισσότερες από 5.000 αναφορές.

Αν και ο αριθμός των δημοσιεύσεων που έχουν αξιολογηθεί από ομοτίμους δεν αποτελεί καλή μέτρηση για το πόσο “καλός” είναι κάποιος ως γιατρός ή επιστήμονας, είναι μια από τις κύριες μετρήσεις για το πόσο “καταξιωμένος” είναι κάποιος. Και με αυτή τη μέτρηση, δύσκολα μπορούμε να ονομάσουμε αυτούς τους ανθρώπους “περιθωριακούς”.

Παρεμπιπτόντως, στη Wikipedia δεν μπορεί να στηριχτεί κανείς για να λάβει μια αμερόληπτη άποψη για αυτούς τους ανθρώπους. Ακόμη και ένας από τους συνιδρυτές της Wikipedia, ο Larry Sanger, την έχει αποκηρύξει.

Μύθος 11 - Οι υπερβολικές δόσεις ιβερμεκτίνης υποστήριζαν νοσοκομεία και κέντρα δηλητηριάσεων

Το 2021, ορισμένα μέσα ενημέρωσης δημοσίευσαν ψευδείς ιστορίες που ζωγράφιζαν μια εικόνα ανόητων δεξιών ηλιθίων, που είχαν αρρωστήσει παίρνοντας μεγάλες δόσεις αποπαρασιτωτών αλόγων. Τον Σεπτέμβριο του 2021, το Rolling Stone δημοσίευσε αυτό το άρθρο:

“Ανέφεραν” ότι υπήρχαν τόσοι πολλοί ανόητοι ηλίθιοι στην Οκλαχόμα που είχαν πάρει αποπαρασιτικό αλόγων, που τα θύματα από πυροβολισμούς έμειναν στην ουρά για να μπουν στο νοσοκομείο. Άλλα μέσα ενημέρωσης, όπως η Daily News και ο Guardian, έτρεξαν με τη δική τους εκδοχή της ιστορίας.

Αλλά η ιστορία αποδείχθηκε εντελώς ψεύτικη.

Το Rolling Stone έβγαλε τελικά μια "ενημέρωση" από νοσοκομείο της Οκλαχόμα, η οποία ανέφερε ότι ο γιατρός που αναφέρθηκε δεν είχε καν εργαστεί σε αυτή την τοποθεσία για περισσότερους από 2 μήνες. Ακόμη χειρότερα, το νοσοκομείο δεν είχε καν αντιμετωπίσει κάποιον ασθενή λόγω επιπλοκών που σχετίζονται με τη λήψη ιβερμεκτίνης. Το Rolling Stone δημοσίευσε μια δεύτερη ενημέρωση σημειώνοντας ότι, "Το Rolling Stone δεν μπόρεσε να επαληθεύσει ανεξάρτητα τέτοιες περιπτώσεις".

Αλλά η ζημιά είχε γίνει: οι "ενημερώσεις" δεν τράβηξαν την ίδια προσοχή με το αρχικό ψεύτικο άρθρο.

Στη συνέχεια, υπήρξε η αφήγηση ότι τα κέντρα δηλητηριάσεων πνίγονταν από κλήσεις για υπερβολική δόση ιβερμεκτίνης. Όπως είπαν, οι κλήσεις για τον έλεγχο των δηλητηριάσεων στην Αλαμπάμα “υπερδιπλασιάστηκαν”. Οι κλήσεις για τον έλεγχο των δηλητηριάσεων στο Τέξας αυξήθηκαν κατά 590% και κατά 800% στη Μινεσότα.

Αυτό που χάθηκε στην αφήγηση ήταν το γεγονός ότι ο αριθμός των κλήσεων ήταν μικροσκοπικός. Το άλμα στη Μινεσότα ήταν από ένα τηλεφώνημα στα εννέα. Στην Αλαμπάμα, η “αύξηση” ήταν από 5 το 2019, 12 το 2020, σε 24 το 2021. Και από τις 24 κλήσεις το 2021, μόνο 15 είχαν σχέση με τη θεραπεία της COVID-19 (περισσότερα εδώ).

Μύθος 12 - Το γεγονός ότι η Merck εγκατέλειψε την ιβερμεκτίνη είναι απόδειξη κατά της ιβερμεκτίνης

Όπως αναφέρθηκε προηγουμένως, η ανακάλυψη και η ανάπτυξη της ιβερμεκτίνης έγινε από τον Satoshi Ōmura [4] και τον William Campbell, ο οποίος ήταν με τη φαρμακευτική εταιρεία Merck & Co. την εποχή εκείνη. Η ιβερμεκτίνη ήταν το φάρμακο της Merck, τουλάχιστον μέχρι τη λήξη της πατέντας της το 1996.

Στις 4 Φεβρουαρίου 2021, η Merck εξέδωσε μια δήλωση ότι “Δεν υπήρχε επιστημονική βάση για πιθανή θεραπευτική επίδραση κατά της COVID-19”.

Μερικοί άνθρωποι πιστεύουν ότι αυτό είναι κάποιο είδος “όπλου που καπνίζει”, απόδειξης ότι η ιβερμεκτίνη δεν λειτουργεί κατά της COVID-19. Τελικά, γιατί η Merck να απαξιώσει το δικό της φάρμακο;

Αυτό παραβλέπει το γεγονός ότι η Merck δεν θα μπορούσε να βγάλει πολλά χρήματα από αυτό. Η ιβερμεκτίνη είναι ένα παλιό, φθηνό φάρμακο χωρίς πατέντα, που σημαίνει πως ο καθένας μπορεί να το φτιάξει ή να το πουλήσει. Εν τω μεταξύ, η Merck κυκλοφόρησε το νέο, κατοχυρωμένο με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας φάρμακο για την COVID-19, το molnupiravir, το οποίο προβλεπόταν ότι θα πραγματοποιούσε πωλήσεις δισεκατομμυρίων δολαρίων για τη Merck. Οι πωλήσεις ιβερμεκτίνης θα είχαν καταναλώσει τα κέρδη τους.

Επιπλέον, ενώ η συνταγογράφηση εκτός ετικέτας είναι ευρέως διαδεδομένη και απολύτως νόμιμη, είναι παράνομο για μια φαρμακευτική εταιρεία να προωθεί τη συνταγογράφηση εκτός ετικέτας. Αυτό ονομάζεται "μάρκετινγκ εκτός ετικέτας".

Μύθος 13 - Η ιβερμεκτίνη δεν υπονομεύτηκε και/ή δεν υπήρχε λόγος να υπονομευτεί

Έχουμε ήδη δει πώς τα μέσα ενημέρωσης διέδιδαν γελοίες αφηγήσεις για την ιβερμεκτίνη. Αλλά στα παρασκήνια, υπήρχαν πιο λεπτοί τρόποι με τους οποίους υπονομεύτηκε η ιβερμεκτίνη.

Για παράδειγμα, στις 8 Δεκεμβρίου 2020, ο Δρ. Pierre Kory έδωσε μια μαρτυρία στη Γερουσία που περιγράφει τα στοιχεία που υποστηρίζουν την ιβερμεκτίνη. Αυτό έγινε γρήγορα viral, αλλά το Youtube αφαίρεσε το βίντεο της κατάθεσής του στη Γερουσία. Το Youtube αφαιρούσε επίσης τακτικά βίντεο που προωθούσαν την ιβερμεκτίνη, συμπεριλαμβανομένου ενός βίντεο από τον νικητή του βραβείου Νόμπελ Δρ. Satoshi Omura.

Στη συνέχεια είδαμε πώς ένας ερευνητής, ο Andrew Hill, πιάστηκε στην κάμερα να παραδέχεται ότι είχε πιεστεί να υποβαθμίσει τα στοιχεία για την ιβερμεκτίνη σε μια από τις εργασίες του, παρόλο που νόμιζε ότι τα δεδομένα έδειχναν ότι λειτουργούσε. Παραδέχτηκε ότι κάποιος από τον χορηγό του οργανισμό έγραψε το συμπέρασμα για την εργασία του [5]. Για περισσότερα σχετικά, δείτε εδώ, εδώ ή εδώ.

Τον Μάρτιο του 2021, ο FDA, ο EMA και ο ΠΟΥ εξέδωσαν όλοι δηλώσεις που συμβουλεύουν κατά της χρήσης της ιβερμεκτίνης για την COVID-19.

Τον Αύγουστο του 2021, τα CDC έστειλαν μια προειδοποίηση για την ιβερμεκτίνη, αν και παρείχε μόνο δύο παραδείγματα οποιουδήποτε έχει πρόβλημα με το φάρμακο: κάποιον που πήρε πάρα πολύ από την ζωική έκδοση και κάποιον που πήρε πάρα πολλά δισκία ιβερμεκτίνης που αγόρασε στο internet (και οι δύο ανάρρωσαν).

Κορυφαία ιατρικά περιοδικά κατέστειλαν επίσης τα στοιχεία αποτελεσματικότητας της ιβερμεκτίνης για την COVID-19.

Γιατροί τέθηκαν επίσης σε διαθεσιμότητα ή εκδιώχθηκαν επειδή υποστήριξαν τη χρήση της ιβερμεκτίνης για την COVID-19. Για παράδειγμα, δείτε την περίπτωση της Δρ. Mary Bowden, ή πώς το Αμερικανικό Συμβούλιο Εσωτερικής Ιατρικής κυνήγησε τους Δρ. Πολ Μαρίκ και Δρ. Πιερ Κόρι. Περισσότερα παραδείγματα για τον τρόπο καταστολής της ιβερμεκτίνης μπορείτε να βρείτε εδώ.

Σε κάποιους, μπορεί να φαίνεται ότι όλες αυτές οι οντότητες συνωμότησαν για να καταστείλουν την ιβερμεκτίνη. Αλλά αυτό δεν είναι καν απαραίτητο. Πολλές από αυτές τις οργανώσεις είχαν συμφέροντα που ήταν ευθυγραμμισμένα.

Όπως αναφέρθηκε προηγουμένως, η ιβερμεκτίνη είναι ένα φθηνό, ασφαλές φάρμακο χωρίς πατέντα. Εάν είχε αναπτυχθεί ευρέως ως αποτελεσματική θεραπεία κατά της COVID-19, θα ανταγωνιζόταν άμεσα τις κατοχυρωμένες με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας θεραπείες για την COVID-19, καθώς και τα εμβόλια. Είναι εύκολο να φανταστεί κανείς ότι περισσότεροι άνθρωποι θα είχαν εξαιρεθεί από τα νέα εμβόλια για την COVID-19 σε ένα τέτοιο σενάριο. Εξάλλου, η ιβερμεκτίνη είχε πολύ μεγαλύτερο ιστορικό ασφάλειας. Μπορεί επίσης να είχε δυσκολέψει τα εμβόλια να λάβουν άδεια χρήσης έκτακτης ανάγκης.

Ως εκ τούτου, για τις φαρμακευτικές εταιρείες διακυβεύονταν δισεκατομμύρια δολάρια. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι υπήρχε ένα κίνητρο για την καταστολή φαρμάκων όπως η ιβερμεκτίνη, καθώς και άλλων φαρμάκων εκτός διπλώματος ευρεσιτεχνίας. Κυβερνητικές υπηρεσίες υγείας όπως τα CDC και ο FDA, που λαμβάνουν μεγάλα χρηματικά ποσά από φαρμακευτικές εταιρείες, είχαν παρόμοια κίνητρα. Ο FDA χρηματοδοτούνταν εξ ολοκλήρου από τα χρήματα των φορολογουμένων, αλλά σήμερα σχεδόν ο μισός προϋπολογισμός του προέρχεται από τις ίδιες τις εταιρείες που υποτίθεται ότι ρυθμίζει και υπάρχει μια "περιστρεφόμενη πόρτα" μεταξύ της Big Pharma και των ρυθμιστικών φορέων.

Παράδειγμα:

Για περισσότερα σχετικά, δείτε:

Για περισσότερα σχετικά με τον ΠΟΥ δείτε:

Για περισσότερα σχετικά με το πώς οι φαρμακευτικές εταιρείες και οι υγειονομικοί φορείς έχουν τεράστια επιρροή στα μέσα ενημέρωσης, δείτε εδώ:

Και για περισσότερα σχετικά με το πώς οι φαρμακευτικές εταιρείες έχουν τεράστια επιρροή στα ιατρικά περιοδικά, δείτε εδώ:

Αυτό επαναλήφθηκε και από τη Δρ. Marcia Angell, μέλος ΔΕΠ της Ιατρικής Σχολής του Χάρβαρντ και πρώην αρχισυντάκτης του New England Journal of Medicine: δείτε εδώ.

Προσοχή στις παγίδες

Ο σκοπός αυτού του άρθρου δεν είναι να σας πείσει ότι η ιβερμεκτίνη δρα κατά της COVID-19.

Αλλά αν θέλετε να έχετε πιθανότητες να φτάσετε στην αλήθεια αυτού του θέματος, πρέπει να γνωρίζετε τους μύθους, τις παρανοήσεις και τα… σκουληκίσια επιχειρήματα εκεί έξω.

Ας ελπίσουμε ότι αυτό το άρθρο βοηθά σε αυτό…

1 Ο Pierre Kory ανέφερε ότι ακόμη και οι χρηματοδότες της δοκιμήςς δεν μπόρεσαν να έχουν πρόσβαση στα δεδομένα (περισσότερα εδώ).

2 Αυτή η δοκιμή μελέτησε επίσης την επίδραση της μετφορμίνης στην COVID-19 και ακόμη και αυτή η δημοσίευση της δοκιμής για τη μετφορμίνη ανέφερε ότι η σοβαρότητα της νόσου άλλαξε κατά τη διάρκεια αυτής της χρονικής περιόδου:

Το ποσοστό εμφάνισης του πρωτεύοντος καταληκτικού σημείου φαίνεται να έχει αυξηθεί σημαντικά από την αρχή έως το τέλος της δοκιμής. Αυτό πιθανώς εξηγείται από την εμφάνιση της κυρίαρχης παραλλαγής Γάμμα (P.1) κατά τη διεξαγωγή αυτής της δοκιμής, που μπορεί να παρουσιάσει μεγαλύτερη μετάδοση και χειρότερα κλινικά αποτελέσματα από προηγούμενες παραλλαγές.

3 Περισσότερα για τη χρήση των κυττάρων Vero μπορείτε να βρείτε εδώ

4 Παρεμπιπτόντως, το πανεπιστήμιο του Omura, το Πανεπιστήμιο Kitasato, ζήτησε από τη Merck να πραγματοποιήσει κλινικές δοκιμές της ιβερμεκτίνης για την COVID-19. Η εταιρεία αρνήθηκε.

5 Αυτή η οργάνωση ήταν η Unitaid. Η Unitaid συνδέθηκε με το Ίδρυμα Bill and Melinda Gates, το οποίο είχε πολλές μετοχές στα εμβόλια για την COVID-19.

Critical Thinking

Discussion about this post