Ιερό Μίσος: Η Θεολογία Πίσω από την Εθνοκάθαρση
Πώς ο πιο διάσημος ραβίνος στο Ισραήλ κήρυξε τον ρατσισμό — και τι αποκαλύπτει η κηδεία του.
*του Mathew Aldred*
Αν θέλετε να κατανοήσετε το σύγχρονο κράτος του Ισραήλ, αυτό το κομμάτι της πρόσφατης ιστορίας είναι διαφωτιστικό:
Για τους Εθνικούς:
“Οι Γκογίμ γεννήθηκαν μόνο για να μας υπηρετούν. Χωρίς αυτό, δεν έχουν θέση στον κόσμο - μόνο για να υπηρετούν τον Λαό του Ισραήλ”.
“Στο Ισραήλ, ο θάνατος δεν έχει κυριαρχία πάνω τους... Με τους εθνικούς, θα είναι όπως με κάθε άνθρωπο - πρέπει να πεθάνουν, αλλά [ο Θεός] θα τους δώσει μακροζωία. Γιατί; Φανταστείτε το γαϊδούρι κάποιου να πέθαινε, θα έχανε τα χρήματά του”.
“Αυτός είναι ο υπηρέτης του... Γι' αυτό έχει μακρά ζωή, για να εργαστεί καλά για αυτόν τον Εβραίο”.
“Γιατί χρειάζονται οι εθνικοί; Θα δουλέψουν, θα οργώσουν, θα θερίσουν. Θα καθίσουμε σαν αφέντης και θα φάμε... Γι' αυτό δημιουργήθηκαν οι εθνικοί”.
— Εβδομαδιαίο κήρυγμα του Σαββάτου το βράδυ τον Οκτώβριο του 2010
Για την ειρήνη με τους Άραβες:
“Πώς μπορείς να κάνεις ειρήνη με ένα φίδι;”
“Αυτοί οι κακοποιοί, οι Άραβες — αναφέρεται στο Γκεμάρα [Ταλμούδ] ότι ο Θεός λυπάται που δημιούργησε ποτέ αυτούς τους γιους του Ισμαήλ”.
— Εβδομαδιαίο κήρυγμα το βράδυ του Σαββάτου τον Αύγουστο του 2000
Για τους Μουσουλμάνους:
“Είναι ηλίθιοι. Η θρησκεία τους είναι τόσο άσχημη, όσο κι αυτοί”.
Ο Μπίμπι, υποστηρικτής της Γενοκτονίας, όπως και οι περισσότεροι Σιωνιστές επηρεαστές της κοινής γνώμης σεβόντουσαν αυτόν τον ραβίνο, κάτι που εξηγεί πολλά αν το σκεφτεί κανείς.
Ο Οβάντια Γιοσέφ, ο ραβίνος που ήταν υπεύθυνος για τη μετατροπή των θρησκευτικά πιστών Σεφαραδιτών Εβραίων από περιθωριοποιημένη μειονότητα σε μία από τις πιο πολιτικά ισχυρές ομάδες του Ισραήλ, πέθανε σε ηλικία 93 ετών.
Ο Γιοσέφ ήταν ευρέως σεβαστός ως ένα είδος ζωντανού αγίου κατά τη διάρκεια της ζωής του. Ενέπνευσε λατρευτικά ερωτικά τραγούδια που εξυμνούσαν τις αρετές του και ο θάνατός του αναμένεται να εδραιώσει περαιτέρω την εμβληματική του θέση στην υπερορθόδοξη Σεφαραδιτική κοινότητα της οποίας ηγήθηκε.
Το 1970 κέρδισε το Βραβείο Ισραήλ για τη ραβινική λογοτεχνία.
Το 1973, μετά από πέντε χρόνια στη θέση του Τελ Αβίβ, ο Γιοσέφ έγινε Σεφαραδίτης αρχιραβίνος του Ισραήλ.
Σε σχόλια που φαινόταν να αναφέρονται γενικά στους Άραβες, ο Γιοσέφ είπε το 2001: “Απαγορεύεται να είσαι ελεήμων απέναντί τους. Πρέπει να τους στείλεις πυραύλους και να τους εξοντώσεις. Είναι κακοί και καταραμένοι”.
Εδώ ο Μπίμπι στην κηδεία:
Η οποία ήταν η μεγαλύτερη στην ιστορία του Ισραήλ:
Περισσότερο από το 13% των Ισραηλινών Εβραίων παρευρέθηκαν στην κηδεία του. Φανταστείτε πχ. μια αμερικανική κηδεία με 44 εκατομμύρια ανθρώπους…
Η ιδεολογία της άρχουσας ελίτ του Ισραήλ δεν είναι απλώς κοσμικός εθνικισμός. Είναι εμποτισμένη με θρησκευτικό σοβινισμό, που αντλείται απευθείας από κηρύγματα όπως αυτά του ραβίνου Γιοσέφ. Όταν η γενοκτονική ρητορική περνιέται για θεολογία και όταν οι φορείς αυτής της ρητορικής ειδωλοποιούνται - τι είδους κράτος αναδύεται;
Ο Γιοσέφ δεν ήταν περιθωριακός. Η πλειοψηφία τον στήριζε. Ήταν η σιωνιστική δύναμη.
Έτσι, όταν οι ισραηλινές βόμβες πέφτουν στη Γάζα ή όταν η ειρήνη φαίνεται αδύνατη ή όταν το απαρτχάιντ συγκαλύπτεται, αλλά εφαρμόζεται - θυμηθείτε αυτήν την κηδεία.
Όταν χιλιάδες παιδιά πεθαίνουν από την πείνα και στον κόσμο λέγεται ότι είναι “αυτοάμυνα” - θυμηθείτε την κηδεία. Θυμηθείτε τον άνθρωπο που αποκάλεσε όλους τους Εθνικούς υποζύγια, όλους τους Άραβες δηλητηριώδεις και όλους τους Μουσουλμάνους άσχημους και ηλίθιους.
Και θυμηθείτε πόσοι και ποιοι στάθηκαν με σεβασμό δίπλα στον τάφο του…
