Η ιστορία των αντιιικών της γρίπης: Μέρος 25ο

Η πίεση των ΜΜΕ αποδίδει

*των Tom Jefferson και Carl Heneghan*

---

Καθ' όλη την περίοδο από το 2009 έως το 2014, τα μέσα ενημέρωσης ανέφεραν τις προσπάθειές μας να αποκτήσουμε ρυθμιστικά δεδομένα και να ανταποκριθούμε στο σχόλιο του Hayashi. Αρχικά, το BMJ και το Channel 4 ήταν οι κύριοι υποστηρικτές μας και στη συνέχεια τα υπόλοιπα μέσα ενημέρωσης σιγά-σιγά ακολούθησαν την ιστορία και ενίσχυσε τα αιτήματά μας.

Ωστόσο, ίσως το πιο αποτελεσματικό πλεονέκτημα των μέσων ενημέρωσης ήταν η σελίδα του Tamiflu της εξίσου επώνυμης καμπάνιας του BMJ. Αυτό περιείχε όλη μας την αλληλογραφία που δεν έχει συνταχθεί με τους κύριους παίκτες της ιστορίας: τη Roche, τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (ΠΟΥ), τα Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων, τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Φαρμάκων, τον Ευρωπαίο Διαμεσολαβητή και το Εθνικό Ινστιτούτο Υγείας και Κλινικής Αριστείας.

Ο πυρήνας της αναζήτησής μας, από τη στιγμή που είχαμε μια ιδέα για το μέγεθος της βάσης αποδεικτικών στοιχείων που έλειπαν, ήταν διπλός: να διασφαλίσουμε ότι η Roche τήρησε την υπόσχεσή της να παρέχει πλήρεις αναφορές κλινικών μελετών και δεύτερον, να διευκρινίσει σε ποια βάση οι φορείς δημόσιας υγείας με επικεφαλής τον ΠΟΥ είχαν κάνει τις συστάσεις τους.

Η θέση του ΠΟΥ ήταν ιδιαίτερα σημαντική λόγω της συμπερίληψης του Tamiflu στον κατάλογο βασικών φαρμάκων του. Ο κατάλογος περιλαμβάνει φάρμακα που θεωρούνται αποτελεσματικά και ασφαλή για την κάλυψη των πιο βασικών αναγκών υγείας και χρησιμοποιείται από τις χώρες για την ανάπτυξη των εθνικών τους καταλόγων.

Οι προσπάθειες να δημοσιοποιηθούν τα υποκείμενα δεδομένα κλινικών δοκιμών οδήγησαν το BMJ να δημιουργήσει την πρώτη καμπάνια ανοιχτών δεδομένων. Ως μέρος της εκστρατείας, το BMJ δεσμεύτηκε τον Ιανουάριο του 2013 “να μην δημοσιεύει πλέον καμία δοκιμή φαρμάκων ή συσκευών όπου οι συγγραφείς δεν δεσμεύονται να διαθέσουν τα σχετικά ανώνυμα δεδομένα σε επίπεδο ασθενών, κατόπιν εύλογου αιτήματος”.

Ο ιστότοπος της εκστρατείας ανοιχτών δεδομένων του BMJ και η πίεση άλλων μέσων πέτυχαν με επιτυχία τον πρώτο στόχο.

Ωστόσο, ο ΠΟΥ και οι συνάδελφοί του απέφευγαν επίμονα τις ερωτήσεις για τον απλούστατο λόγο ότι δεν ήθελαν να παραδεχτούν ότι βασίστηκαν στη βιβλιογραφία και σε ειδικούς που είχαμε δείξει το BMJ, το Channel 4 και εμείς ότι δεν ήταν αξιόπιστοι.

Η αλληλογραφία του ΠΟΥ ξεκινά με ένα email από τον Tom τον Φεβρουάριο του 2012, που ρωτούσε τους επιστήμονες του ΠΟΥ για τις διαδικασίες αναθεώρησής τους.

Η στρατηγική του ΠΟΥ ήταν να αποφύγει το ερώτημα με την προσφυγή σε αποδεικτικά στοιχεία παρατήρησης, για να δικαιολογήσει τις πολιτικές του και να δώσει μια πολιτική μη-απάντηση.

Αλλά αυτό δεν θα περνούσε έτσι: ΔΕΝ ενδιαφερόμασταν για αποδεικτικά στοιχεία παρατήρησης.

Μερικές από αυτές τις ανταλλαγές μπορεί να χτυπήσουν ένα καμπανάκι. Οι παραλληλισμοί με καταστροφικές πολιτικές όπως οι εντολές μασκών για την Covid 19 είναι εντυπωσιακοί. Η παραπομπή σε αποδεικτικά στοιχεία χαμηλότερης ποιότητας είναι το χαρακτηριστικό της μετασκευής των αποδεικτικών στοιχείων, ώστε να ταιριάζουν με την πολιτική.

Ωστόσο, η επιμονή μας θα αποδώσει καρπούς - το 2017 ο ΠΟΥ υποβάθμισε το Tamiflu στη λίστα φαρμάκων του, αφού εξέτασε τα στοιχεία…

---