Υπερασπιζόμενοι τις θεωρίες συνωμοσίας - Μέρος 3ο

Χρειαζόμαστε περισσότερες θεωρίες συνωμοσίας, όχι λιγότερες...

*της Joomi*

---

Μέρος 3ο. Ανατομία μιας πραγματικής συνωμοσίας

Θα εξετάσουμε τώρα μια πραγματική συνωμοσία που διήρκεσε σχεδόν μια δεκαετία. Αυτή είναι μια ιστορία που μπορεί να έχετε ακούσει στις ειδήσεις, αλλά η πραγματική ιστορία, όπως την αφηγούνται οι εμπλεκόμενοι, είναι πολύ πιο συναρπαστική από ό,τι αποκαλύφθηκε στα μέσα ενημέρωσης. Είναι επίσης επιτακτική ανάγκη να μελετήσουμε και να κατανοήσουμε περιπτώσεις όπως αυτή, αν θέλουμε να κατανοήσουμε πώς λειτουργεί πραγματικά ο κόσμος.

Αυτή είναι η ιστορία για το πώς ο Peter Thiel, ο δισεκατομμυριούχος επενδυτής και επιχειρηματίας, κατέστρεψε την ιστοσελίδα ενημέρωσης και κουτσομπολιών Gawker. Αυτό που κάνει αυτή την υπόθεση ξεχωριστή είναι ότι έχουμε πρωτοφανή γνώση για το πώς εξελίχθηκε αυτή η συνωμοσία, επειδή ένας συγγραφέας, ο Ryan Holiday, βρισκόταν στη μοναδική θέση να έχει πρόσβαση τόσο στους συνωμότες, όσο και στα θύματά τους και έγραψε γι' αυτό στο βιβλίο του “Conspiracy”.

Αν κοιτάξετε τα περισσότερα άρθρα των μέσων ενημέρωσης σχετικά με αυτήν την ιστορία, θα πουν ότι ο λόγος που ο Thiel κυνήγησε την Gawker ήταν επειδή ήταν θυμωμένος που η Gawker είχε δημοσιεύσει ένα άρθρο που τον αποκάλυψε ως ομοφυλόφιλο το 2007. Αλλά αυτό δεν είναι απολύτως σωστό. Ο Thiel ήταν μεν τσαντισμένος με εκείνο το άρθρο, αλλά ήταν απλώς το υποκινητικό περιστατικό. Για τον Thiel, η Gawker δεν ήταν απλώς μια αδίστακτη ιστοσελίδα που ντρόπιαζε και κατέστρεφε τις καριέρες ανθρώπων ή έλεγε ψέματα για αυτούς.

Ο Thiel έβλεπε τη Gawker ως εμβληματική του ευρύτερου προβλήματος της πολιτικής ορθότητας, το οποίο θεωρούσε τοξική δύναμη στην πνευματική ζωή και την ελεύθερη κοινωνία.

Η άποψή του ήταν ότι αυτό είχε μια ανατριχιαστική επίδραση σε αυτά που οι άνθρωποι ένιωθαν άνετα να λένε και σκότωσε τον χώρο για τους περίεργους και τους πολιτικά μη ορθούς να κάνουν αυτό που κάνουν. Για τον Thiel, αυτό κόστισε στην κοινωνία στο σύνολό της, επειδή από εκεί προήλθε η μεγαλύτερη πρόοδος.

Μόνο χρόνια μετά το άρθρο της Gawker του 2007, αποφάσισε να κάνει κάτι για αυτό που ονόμασε “το πρόβλημα της Gawker”. Αυτό συνέβη το 2011, όταν ένας 26χρονος προστατευόμενος, ο οποίος ονομάζεται “Κύριος Α” στο βιβλίο του Ryan Holiday, πρότεινε στον Thiel ένα σχέδιο: Ο Thiel θα έπρεπε να δημιουργήσει μια εικονική εταιρεία και να προσλάβει πρώην ερευνητικούς δημοσιογράφους και δικηγόρους για να βρουν αιτίες αγωγής κατά της Gawker. Ο κος Α κατέληξε ακόμη και σε χρονοδιάγραμμα και προϋπολογισμό: 3 έως 5 χρόνια και 10 εκατομμύρια δολάρια.

Τα κίνητρα του κου Α ήταν διαφορετικά από αυτά του Thiel. Η καταστροφή της Gawker ήταν ένας τρόπος για αυτόν να αφήσει το στίγμα του και να εντυπωσιάσει ένα μεγάλο και σημαντικό πρόσωπο. Αυτό εξυπηρετούσε τον Thiel. Ήταν πρωταρχικής σημασίας ο Thiel να μην έχει καμία σχέση με την πλεκτάνη και ένας μικρός θα τραβούσε λιγότερη προσοχή. Ως αγγελιοφόρος, ο κος Α μπορούσε να ταξιδεύει χωρίς να γίνεται αντιληπτός και ο Thiel ήταν πολύ απασχολημένος για να κάνει όλη τη δουλειά μόνος του.

Οι δυο τους άρχισαν να σχεδιάζουν και επικοινώνησαν με δικηγόρους που θα μπορούσαν να βοηθήσουν. Ο κος Α κατέληξε σε έναν απίθανο συνωμότη, έναν δικηγόρο που δεν είχε ιδιαίτερα εξαιρετική φήμη, τον Τσαρλς Χάρντερ. Η πρόταση του κου Α προς τον δικηγόρο ήταν “Μου έχει ανατεθεί από μια ομάδα πλούσιων ατόμων που θα χρηματοδοτήσουν αιτίες αγωγής να κλείσω ένα μεγάλο μέσο ενημέρωσης. Θα σας ενδιέφερε”;

Ο Τσαρλς Χάρντερ στρατολογήθηκε. Ήταν απόλυτα άνετος με το να ενεργεί για λογαριασμό μιας άγνωστης οντότητας με άγνωστα κίνητρα. Αυτός και το προσωπικό του δεν θα μάθαιναν την ταυτότητα του χρηματοδότη τους, παρά μόνο χρόνια αργότερα.

Για μήνες, ο Τσαρλς Χάρντερ παρακολουθούσε τη Gawker σαν να της έστηνε ενέδρα, περιμένοντας να ξεφύγουν με κάποιο τρόπο. Το 2012, αυτή η ευκαιρία δόθηκε όταν η Gawker δημοσίευσε μια κασέτα που έδειχνε τον Terry Bollea, γνωστό και ως Hulk Hogan, να κάνει σεξ με τη σύζυγο του καλύτερού του φίλου. Ο Hulk Hogan ήταν συντετριμμένος και δήλωσε δυνατά και δημόσια ότι το βίντεο καταγράφηκε χωρίς τη συγκατάθεσή του. Ο Τσαρλς Χάρντερ επικοινώνησε με τον δικηγόρο του Χόγκαν και μαζί ξεκίνησαν μια αγωγή 100 εκατομμυρίων δολαρίων εναντίον της Gawker. Η αγωγή θα υποστηριζόταν από τον Thiel, αλλά ο Hogan δεν θα ανακάλυπτε ποιος ήταν ο ευεργέτης του μέχρι να ολοκληρωθεί η υπόθεση, τέσσερα χρόνια αργότερα.

Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, οι άνθρωποι της Gawker έκαναν πολλά λάθη που αργότερα θα τους στοίχειωναν. Υπέθεσαν ότι η υπόθεση του Hulk Hogan ήταν απλώς μια ακόμη απλή υπόθεση με μια διασημότητα. Ήξεραν ότι ο Hogan ήταν απλώς ένας εκατομμυριούχος με μονό νούμερο εκατομμυρίων, οπότε έβγαλαν την είδηση σκεπτόμενοι ότι δεν υπήρχε τρόπος ο Hogan να αντέξει οικονομικά να συνεχίσει την υπόθεση. Υπέθεσαν ότι τελικά θα έπρεπε να συμβιβαστεί. Όταν ο Hogan δεν συμβιβάστηκε και δεν συμπεριφέρθηκε με τον τρόπο που περίμεναν, δεν άλλαξαν τις υποθέσεις τους.

Ο Nick Denton, ιδρυτής και ιδιοκτήτης της Gawker, εξέφρασε σε έναν δημοσιογράφο πόσο μπερδεμένος ήταν που ο Hogan μπήκε στον κόπο να ασχοληθεί με αυτή τη φαινομενικά ασήμαντη υπόθεση με τέτοια ένταση. Είπε:

Ο Hogan έχει ακολουθήσει κάθε δυνατή οδό και δεν καταλαβαίνω πραγματικά τη λογική του... Δεν καταλαβαίνω τι θέλουν... Πρέπει να είναι πολύ ακριβό για αυτούς και δεν βλέπω να έχουν κάποια συγκεκριμένη προοπτική για κάποιο είδος μεγάλης πληρωμής. Μερικές φορές είναι δύσκολο να αντιμετωπίσεις φαινομενικά παράλογους ανταγωνιστές.

Η υπόθεσή τους ότι ο Hogan ήταν απλώς “παράλογος” και η έλλειψη περιέργειας για την κατάσταση, θα οδηγούσαν στην πτώση τους. Σε πολλά σημεία κατά τη διάρκεια αυτής της ιστορίας, πιθανότατα θα μπορούσαν να είχαν αποσπάσει τον Hogan από τη συνωμοσία αν του είχαν ζητήσει συγγνώμη και είχαν προσφέρει έναν καλύτερο διακανονισμό. Αυτό θα έθετε σε σύγκρουση τους στόχους του Thiel και του Hogan. Αλλά αντίθετα, χλεύασαν τον Hogan, κάτι που άναψε μέσα του τη φωτιά για να τους καταστρέψει τελείως.

Επίσης, δεν πήραν στα σοβαρά τις αρχικές καταθέσεις, οι οποίες βιντεοσκοπήθηκαν και αργότερα παρουσιάστηκαν σε ενόρκους. Εκείνη την εποχή, η Gawker πίστευε ότι δεν υπήρχε περίπτωση αυτές οι κασέτες να παρουσιαστούν ποτέ σε ενόρκους. Και πάλι, ήταν τόσο σίγουροι ότι θα συμβιβάζονταν, όπως και σε κάθε άλλη υπόθεση στην οποία είχαν εμπλακεί. Κατά τη διάρκεια της κατάθεσης, δεν ήταν προετοιμασμένοι και μάλιστα έκαναν αστεία που αργότερα θα τους έκαναν να φαίνονται άκαρδοι και κοινωνιοπαθείς.

Ενώ παρακολουθούσε την υπόθεση του Hulk Hogan, η ομάδα του Thiel έψαχνε επίσης τρόπους να βλάψει την Gawker και σε άλλα μέτωπα. Ενεπλάκησαν αθόρυβα σε άλλες υποθέσεις εναντίον της Gawker. Προσέλαβαν ερευνητικούς δημοσιογράφους για να πάρουν συνεντεύξεις από πρώην υπαλλήλους και να τους αντλήσουν πληροφορίες. Όταν έμαθαν ότι η Gawker χρησιμοποιούσε απλήρωτους ασκούμενους, ο Harder έβαλε έναν δικηγόρο εργατικού δικαίου να μηνύσει την Gawker εκ μέρους των ασκούμενων. Αυτό πυροδότησε μια υπόθεση που θα συνεχιζόταν για τρία χρόνια. Στο βιβλίο του Ryan Holiday, υπονοεί επίσης ότι ο Thiel μπορεί να είχε εμπλακεί στο Gamergate, το οποίο ήταν ένα διαδικτυακό κίνημα χωρίς ηγεσία που, μεταξύ άλλων, ξεκίνησε μια τεράστια εκστρατεία για να πιέσει τους διαφημιστές της Gawker να αποσυρθούν. Αυτό κόστισε στην Gawker εκατοντάδες χιλιάδες έως εκατομμύρια σε χαμένα έσοδα από διαφημίσεις.

“Ένας καλός επιχειρηματίας θα μπορούσε να αντιμετωπίσει κάποια από αυτά τα πράγματα”, θα έλεγε ο κος Α. “Αλλά πέντε ή έξι είναι πάρα πολλά”.

Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, αυτό που ΔΕΝ έκανε η Gawker ήταν να προετοιμάζεται για δίκη, επειδή ήταν αφηρημένοι - και πάλι, επειδή υπέθεσαν ότι η ιστορία δεν θα πήγαινε ποτέ σε δίκη.

Από τον Peter Thiel:

Υπάρχουν δύο όροι επαγγελματικής πάλης που έμαθα σε όλη αυτή τη διαδικασία. Ένας από αυτούς είναι το “Kayfabe” και αυτό σημαίνει κάτι που φαίνεται αληθινό, αλλά είναι ψεύτικο, όπως σε όλη την επαγγελματική πάλη. Και ένας δεύτερος όρος, το “Shoot”. Ένα shoot είναι όταν τα πράγματα γίνονται πραγματικά. Ένα από τα μηνύματα που μετέδωσα στον Hulk Hogan την παραμονή της δίκης στις αρχές του 2016 ήταν: Η άλλη πλευρά νόμιζε ότι ήταν Kayfabe, αλλά στην πραγματικότητα ήταν ένα shoot. Θα πηγαίναμε σε δίκη για να κερδίσουμε. Ειλικρινά δεν πίστευαν την προηγούμενη μέρα ότι θα πηγαίναμε καν σε δίκη.

Αυτό που είναι ιδιαίτερα ειρωνικό είναι ότι μόλις μια εβδομάδα μετά την έναρξη της δίκης, ένα νομικό ιστολόγιο θα έκανε την εικασία “Μήπως κάποιος που μισεί την Gawker καλύπτει τα νομικά έξοδα του Hulk Hogan;”, αλλά η άποψη αυτή αγνοήθηκε ως επί το πλείστον. Απλώς φαινόταν υπερβολικά τρελό.

Από τον Peter Thiel:

Ένας δημοσιογράφος έμαθε ότι κάτι τέτοιο συνέβαινε, έγραψε ένα άρθρο... Καλύφθηκε στο Reddit. Στο νήμα του Reddit συζητούσαν με τον συγγραφέα του, που έλεγε ότι το άτομο πίσω από αυτό ήταν ο Thiel και όλοι απλώς επιτέθηκαν στον συγγραφέα. “Αυτή είναι μια αξιολύπητη θεωρία συνωμοσίας” κλπ. Σίγουρα έκανα το λάθος... Καυχήθηκα σε πάρα πολλούς ανθρώπους... Μέχρι την παραμονή της δίκης το είχα πει σε είκοσι άτομα. Είναι εκπληκτικό που δεν είχε ήδη βγει στη φόρα. Ίσως δεν με πίστευε ο κόσμος... Η ιδέα ήταν τολμηρή, με έναν τρόπο που της έδινε μια εκπληκτική κάλυψη.

Αυτό που είναι ακόμη πιο ειρωνικό, είναι ότι είχε περάσει από το μυαλό του Nick Denton, του ιδρυτή και ιδιοκτήτη της Gawker, ότι θα μπορούσαν να είχαν συμβεί περισσότερα σε αυτή την υπόθεση, αλλά σύμφωνα με κάποιον που ήταν κοντά στον Nick εκείνη την εποχή, “ο Nick αρνήθηκε να το πιστέψει, επειδή δεν ήθελε να μπλεχτεί σε κανενός είδους θεωρίες συνωμοσίας”.

Από τον Ryan Holiday:

Μιλώντας με άτομα του στενού περιβάλλοντος του Nick, ένας από τους λόγους για τους οποίους δεν υποψιαζόταν τι συνέβαινε... ήταν ότι δεν ήθελε να θεωρηθεί ότι πιστεύει σε θεωρίες συνωμοσίας.

Τελικά, το 2016, ο Hogan κέρδισε την υπόθεση και η Gawker έπρεπε να καταβάλει 141 εκατομμύρια δολάρια σε αποζημίωση. Αυτό ήταν ένα υπαρξιακό γεγονός για την Gawker. Δεν είχαν ούτε κατά διάνοια αυτό το χρηματικό ποσό διαθέσιμο. Επιπλέον, δεν μπορούσαν να ασκήσουν έφεση. Η ομάδα του Thiel το είχε σκεφτεί και αυτό. Στη Φλόριντα, όπου διεξαγόταν η δίκη, έπρεπε να υπάρχει εγγύηση ίση με το ποσό της ετυμηγορίας, με ανώτατο όριο τα 50 εκατομμύρια δολάρια. Η Gawker δεν είχε 50 εκατομμύρια δολάρια διαθέσιμα, κάτι που η ομάδα του Peter Thiel γνώριζε ήδη. Έτσι, τον Ιούνιο του 2016, η Gawker κήρυξε πτώχευση.

Ο Thiel θα έλεγε αργότερα:

Ποιο είδος ερευνητικού δημοσιογραφικού πρακτορείου δεν μπορεί να διερευνήσει ούτε καν τη συνωμοσία που στρέφεται εναντίον του;

Μαθαίνουμε πολλά ενδιαφέροντα πράγματα από αυτή την αφήγηση.

1. Υπάρχουν άνθρωποι υψηλού κύρους εκεί έξω με τα μέσα και την υπομονή να κάνουν σημαντικά, περίτεχνα πράγματα.

Από τον Ryan Holiday:

Μου φαίνεται απίθανο οι Thiel αυτού του κόσμου να συσσωρεύουν δισεκατομμύρια δολάρια... και στη συνέχεια να μην χρησιμοποιήσουν αυτή την δύναμη. Πρέπει να κατανοήσετε αυτή τη συνωμοσία εναντίον της Gawker... πρέπει να την κατανοήσετε και να τη μελετήσετε, γιατί θα τη δούμε να συμβαίνει ξανά και ξανά... Όπως οι ληστές βαρόνοι. Όλο το νόημα της εξουσίας είναι να τη χρησιμοποιήσετε... Η ιδέα να πιστεύουμε ότι απλώς θα κάθονται και θα γράφουν στα σόσιαλ για διάφορα πράγματα είναι αφελής.

2. Δεν χρειάζεται τα πάντα σε μια συνωμοσία να σχεδιάζονται από την αρχή.

Ένα μεγάλο μέρος της μάχης ήταν η υπομονή και η αναμονή για ευκαιρίες. Οι συνωμοσίες συχνά ακούγονται τρελές και σχολαστικά σχεδιασμένες εκ των προτέρων λόγω του πόσο περίπλοκες είναι, αλλά αυτό δεν λαμβάνει υπόψη ποιο μέρος από αυτές ήταν απλώς η αξιοποίηση των ευκαιριών καθώς αυτές εμφανίζονται.

3. Οι άνθρωποι μπορούν να εμπλακούν σε μια συνωμοσία ακόμη και χωρίς να το γνωρίζουν.

Σε αυτή τη συνωμοσία, ακόμη και ο Hulk Hogan δεν ήξερε ποιος τον υποστήριζε, μέχρι να τελειώσει η δίκη.

4. Οι συνωμοσίες μπορούν να κρατηθούν μυστικές.

Θυμηθείτε, ο Thiel είχε πει ότι μέχρι την παραμονή της δίκης, είχε πει σε περίπου 20 άτομα για το σχέδιό του. Αλλά κατά κάποιο τρόπο αυτό παρέμεινε μυστικό…

5. Ο στιγματισμός των “θεωριών συνωμοσίας” βοηθά τους συνωμότες να τη γλιτώσουν.

Ένα πλεονέκτημα που είχαν οι συνωμότες ήταν ότι οι αντίπαλοί τους δεν θα άφηναν τον εαυτό τους να ασχοληθεί με “θεωρίες συνωμοσίας”.

“Ζούμε σε έναν κόσμο όπου οι άνθρωποι δεν πιστεύουν ότι οι θεωρίες συνωμοσίας είναι πιθανές”, είπε κάποτε ο Thiel στον Ryan Holiday.

“Έχουμε την τάση να καταγγέλλουμε τις “θεωρίες συνωμοσίας”, επειδή είμαστε επιφυλακτικοί απέναντι σε ισχυρισμούς προνομιακής γνώσης και σε ισχυρής ανθρώπινης δράσης. Πολλοί άνθρωποι πιστεύουν ότι αυτά δεν είναι δυνατά, ότι δεν μπορούν να υλοποιηθούν”.

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ…

---