Μια προοπτική μελέτη της συχνότητας εμφάνισης μυοκαρδίτιδας/περικαρδίτιδας και καρδιακών συμπτωμάτων μετά από εμβολιασμό κατά της ευλογιάς και της γρίπης
Η αυθόρμητη αναφορά υποτιμά κατάφωρα τα αληθινά περιστατικά
*του Peter A. McCullough, MD, MPH*
Έχουμε κατακλυστεί από δηλώσεις κυβερνητικών υπηρεσιών και δημοσιεύσεις ελεγμένες από ομοτίμους από ακαδημαϊκά ιατρικά κέντρα, που υποστηρίζουν ότι οι σοβαρές επιπλοκές από τον εμβολιασμό κατά της COVID-19 είναι “σπάνιες”. Συχνά, οι ερευνητές λαμβάνουν έναν αριθμό αυθόρμητα αναφερόμενων συμβάντων από ένα σύστημα δεδομένων και λανθασμένα, διαιρούν αυτόν τον αριθμό με τις συνολικές ενέσεις που δόθηκαν σε μια χρονική περίοδο. Αυτό είναι λάθος, καθώς δεν αξιολογήθηκαν όλα τα άτομα που έκαναν το εμβόλιο για το αποτέλεσμα και δεν μπορούμε να υποθέσουμε ότι είναι εντάξει.
Οι Engler et al από τη Military Vaccine Agency-Vaccine Healthcare Networks (επί του παρόντος Defense Health Agency, Immunization Healthcare Branch), επισημαίνουν αυτό το σημείο με μια ανάλυση της μυοκαρδίτιδας/περικαρδίτιδας μετά από εμβολιασμό κατά της ευλογιάς και της γρίπης με τρισθενές εμβόλιο. Και οι δύο κοόρτες της μελέτης αξιολογήθηκαν κατά τη διάρκεια μιας επίσκεψης πριν από τον εμβολιασμό και έως και 2 επισκέψεων μετά τον εμβολιασμό (ημέρα 5-8 και/ή ημέρα 9-28).
Το ιατρικό ιστορικό και οι αξιολογήσεις φυσικής κατάστασης, όπως μετρήθηκαν με τις ικανότητες σωματικής προπόνησης, συλλέχθηκαν την ημέρα της ανοσοποίησης με εμβόλια SPX ή TIV. Κλινικά δεδομένα συμπεριλαμβανομένων καρδιακών συμπτωμάτων με βαθμολογία οπτικής αναλογικής κλίμακας (0–10) βαρύτητας, ηλεκτροκαρδιογράφημα 12 απαγωγών (ΗΚΓ) ) και η τροπονίνη-Τ συλλέχθηκαν κατά την έναρξη και μεταξύ των ημερών 5 και 30.
Αν και δεν υπήρξαν περιστατικά μυοπερικαρδίτιδας με το εμβόλιο της γρίπης, υπήρξαν 5 περιπτώσεις με το εμβόλιο κατά της ευλογιάς. Σε σύγκριση με ιστορικά ποσοστά αυθόρμητης αναφοράς, υπήρξε τετραπλάσια συχνότητα εμφάνισης καρδιακών συμπτωμάτων, όταν αξιολογήθηκε προοπτικά.
Στην έρευνα για την ασφάλεια των εμβολίων, δεν πρέπει να εμπιστευόμαστε κανέναν ισχυρισμό “σπανιότητας”, εκτός εάν πρόκειται για μια προοπτική μελέτη κοόρτης, στην οποία ελέγχονται όλοι οι λήπτες. Θα πρέπει να επικεντρωθούμε στον απόλυτο αριθμό των σοβαρών ανεπιθύμητων ενεργειών, που είναι τα ακατέργαστα δεδομένα. Αυτοί οι αριθμοί δεν μπορούν να υποστηριχθούν με την κατανόησή μας ότι όντως συνέβησαν, αλλά είναι πιθανό να είναι μια κατάφωρη υποτίμηση της πραγματικότητας.
