Βρώσιμα εμβόλια: Υποσχέσεις και προκλήσεις
Discover more from Critical Thinking - The Newsletter
Βρώσιμα εμβόλια: Υποσχέσεις και προκλήσεις
Η ιδεολογία του εμβολίου έχει εισχωρήσει στους μηχανισμούς παράδοσης τροφίμων τα τελευταία χρόνια
*του Peter A. McCullough, MD, MPH*
Η πρόσφατη συζήτηση στη Βουλή των Αντιπροσώπων του Μιζούρι για το νομοσχέδιο HB 1169, που είναι η νομοθεσία για τη διαφάνεια στην αποκάλυψη γενετικού υλικού στην προμήθεια τροφίμων, έθεσε το ερώτημα: πόσο μακριά είναι όλο αυτό το πεδίο;
Ούτε η Ένωση Παραγωγών Βοοειδών των ΗΠΑ, ούτε η Εθνική Ένωση Βοδινού έχουν εκδώσει γνώμη για το HB 1169. Πολλοί αγρότες χρησιμοποιούν τη σειρά mRNA εμβολίων της Merck “Sequivity” στους χοίρους εδώ και αρκετά χρόνια. Ενώ τα τρέχοντα προϊόντα που χρησιμοποιούνται στην κτηνοτροφία προορίζονται για να προστατεύσουν τα ζώα με μικρή διάρκεια ζωής από άμεσες απειλές μολυσματικών ασθενειών, υπάρχει ανησυχία για τη μελλοντική χρήση των τροφίμων ως σκόπιμου μέσου εμβολιασμού του καταναλωτή.
Οι Kurup και Thomas δημοσίευσαν μία από τις πολλές εργασίες που περιγράφουν τους υψηλούς στόχους της χρήσης τροφίμων, κυρίως φυτών, για την παροχή εμβολίων στους ανθρώπους, προκειμένου να προκληθεί ανοσία του βλεννογόνου. Η προστασία των ιγμορείων, της στοματικής κοιλότητας και του γαστρεντερικού σωλήνα δεν είναι ισχυρή από τις ενδομυϊκές ενέσεις, εκτός εάν το παθογόνο είναι διεισδυτικό και βρισκόμενο στο αίμα σε σοβαρές περιπτώσεις.
Αυτό το έγγραφο συνοψίζει μια συνάντηση του ΠΟΥ:
“Τον Ιανουάριο του 2005, ο ΠΟΥ πραγματοποίησε μια συνάντηση σχετικά με τη ρυθμιστική αξιολόγηση των φυτικών εμβολίων. Η συνάντηση κατέληξε στο συμπέρασμα ότι οι υπάρχουσες κατευθυντήριες γραμμές για την ανάπτυξη, αξιολόγηση και χρήση εμβολίων που γίνονται με συμβατικές μεθόδους, μπορούν να εφαρμοστούν στην παραγωγή βρώσιμων εμβολίων. Υπήρχαν συγκεκριμένα θέματα σχετικά με το βρώσιμο εμβόλιο. Τα εμβόλια φυτικής προέλευσης θα πρέπει να ελέγχονται κλινικά, σύμφωνα με την ερευνητική εφαρμογή νέων φαρμάκων στις ΗΠΑ και επίσης πρέπει να ακολουθούν όλες τις κανονιστικές απαιτήσεις και τις απαιτήσεις GMP”.
Τα αντιγόνα που εισάγονται μπορεί να είναι πρωτεΐνες, καθώς και μορφές γενετικού κώδικα mRNA ή DNA, που θα απορροφώνται στην γαστρεντερική οδό και στη συνέχεια θα προκαλούν την παραγωγή των ξένων αντιγόνων από τα σωματικά κύτταρα. Αυτό θα εγείρει το πρόβλημα της αυτοανοσίας, που παρατηρείται τώρα με τα γενετικά εμβόλια για τον SARS-CoV-2.
Οι Kurup και Thomas δίνουν αυτή την πρόσθετη προειδοποίηση:
“Η καλλιέργεια φυτών για την παραγωγή βρώσιμων εμβολίων απαιτεί στενή παρακολούθηση. Η ασφάλεια και η ποιότητα των γενετικά τροποποιημένων φυτών θα είναι δύσκολο έργο, παρόλο που η παραγωγή γενετικά τροποποιημένων φυτών υπόκειται σε κανονιστικές ρυθμίσεις. Διασταυρούμενη μόλυνση μεταξύ γενετικά τροποποιημένων φυτών και μη γενετικά τροποποιημένων φυτών μπορεί να συμβεί κατά τη διάρκεια της επικονίασης και τα ίδια τα γενετικά τροποποιημένα φυτά να γίνουν επιθετικά. Μερικές φορές το DNA ή το αντιγόνο μπορεί να απελευθερωθεί στις πηγές νερού από την επαφή των εντόμων ή των πτηνών με τα φυτά, που προκαλεί τη μόλυνση των υδάτινων σωμάτων”.
Από αυτό και από πολλά έγγραφα φαίνεται ότι το βιοφαρμακευτικό σύμπλεγμα έχει προχωρήσει ήδη πολύ στην ανάπτυξη γενετικών εμβολίων που θα παρέχονται στα τρόφιμα. Το νομοσχέδιο του Missouri HB 1169 έχει τεράστια σημασία για τη διαφάνεια. Οι Αμερικανοί πρέπει να γνωρίζουν εάν οποιοδήποτε γενετικό προϊόν που θα μπορούσε να αλλάξει το σώμα τους είναι αναλώσιμο σε αγορασμένα και παρασκευασμένα τρόφιμα.
Είτε έχει χρησιμοποιηθεί για την προστασία των ζώων, είτε έχει σχεδιαστεί σκόπιμα για να καταποθεί από τον άνθρωπο για να προκαλέσει ανοσία ή κάποια άλλη φυσιολογική αλλαγή — τώρα είναι η ώρα για διαφάνεια και έλεγχο της ρυθμιστικής διαδικασίας.
