Ο φάκελος των γονιδίων του εμβολίου
Έχουν εγκρίνει οι ρυθμιστικές αρχές έναν Δούρειο Ίππο;
*των Julie Sladden και Julian Gillespie*
Η ανησυχητική ανακάλυψη από τον επιστήμονα Kevin McKernan, της μόλυνσης DNA σε φιαλίδια με τα εμβόλια των Pfizer και Moderna για την Covid έχει προκαλέσει σημαντική ανησυχία στην επιστημονική κοινότητα. Εν τω μεταξύ, το αναφερόμενο εύρημα έχει προσελκύσει κριτική από όσους σπεύδουν να “δαιμονοποιήσουν” όποιον αμφισβητεί την ασφάλεια, την αποτελεσματικότητα και την ιερότητα των “εμβολίων”.
Οι επικριτές του Μακ Κέρναν –και υπήρξαν αρκετοί– έχουν επικρίνει τα πάντα, από την έλλειψη δημοσίευσης με αξιολόγηση από ομοτίμους έως τις εικασίες σχετικά με τη βιωσιμότητα των ανωνύμως απεσταλμένων φιαλιδίων.
Τώρα, μην με παρεξηγείτε. Η κριτική και η ανοιχτή συζήτηση στην επιστημονική έρευνα είναι καλά πράγματα. Μετά από τρία χρόνια λογοκρισίας και καταπνιγμένης συζήτησης στην επιστήμη και την ιατρική, ένα πράγμα είναι ξεκάθαρο: η ελευθερία του λόγου είναι πρωταρχικής σημασίας για την αλήθεια.
Ας ξεκαθαρίσουμε κάτι άλλο. Το σύστημα αξιολόγησης από ομοτίμους είναι ουσιαστικά “σπασμένο”. Οι ίδιοι παίκτες με κεκτημένα συμφέροντα στη φαρμακευτική βιομηχανία έχουν περιέργως την ίδια επιρροή στη βιομηχανία έρευνας και εκδόσεων.
Όπως σωστά επισημαίνει ο McKernan, “η αγορά θα επικυρώσει αυτό το εύρημα πολύ πριν καν η παραδοσιακή αξιολόγηση από ομοτίμους βάλει τις μπότες της. Η ανεξάρτητη αναπαραγωγή σε εργαστήριο υπερτερεί έναντι 3 ανωνύμων αναγνωστών κάθε φορά”.
Αυτό, λοιπόν, ήταν το κίνητρο πίσω από τη δημοσίευση των αποτελεσμάτων στο Διαδίκτυο, με μια παρότρυνση για δράση προς τους επιστήμονες στον τομέα να επαληθεύσουν ανεξάρτητα τα αποτελέσματα.
Απάντησαν στην κλήση που έλαβαν. Τα αποτελέσματα του McKernan - για το προϊόν της Pfizer (BNT162b2) - έχουν πλέον επαληθευτεί ανεξάρτητα από έναν αριθμό διεθνώς αναγνωρισμένων εργαστηρίων, που επιβεβαιώνουν τόσο την παρουσία, όσο και τα επίπεδα μόλυνσης από DNA σε διαφορετικά φιαλίδια και παρτίδες.
Έτσι, όταν τίθεται η ερώτηση “Είναι το αποτέλεσμα αναπαραγώγιμο;”, η απάντηση (τουλάχιστον για το προϊόν της Pfizer BNT162b2) είναι “Ναι”. Η μόλυνση είναι πραγματική. Αυτά τα αποτελέσματα μας οδηγούν τώρα να κάνουμε κάποιες άλλες ερωτήσεις, που κρέμονται βαριά στον αέρα.
Ερωτήσεις όπως,
"Πόσο άσχημη είναι η μόλυνση",
"Τι κάνουν οι ρυθμιστικές αρχές γι' αυτό" και - η ερώτηση στα χείλη όλων
"Τι σημαίνει αυτό για τα δισεκατομμύρια που έκαναν το εμβόλιο;"
Αυτά τα ερωτήματα αξίζουν απαντήσεις.
Λοιπόν, πόσο άσχημη είναι η μόλυνση; Υπάρχουν δύο πράγματα που πρέπει να λάβετε υπόψη εδώ.
Πρώτον, ποια είναι τα επίπεδα μόλυνσης και δεύτερον ποια είναι τα συστατικά της μόλυνσης. Όπως αναφέρθηκε παλαιότερα, τα επίπεδα μόλυνσης από DNA στο προϊόν της Pfizer BNT162b2 ήταν περίπου 18-70 φορές πάνω από τα όρια που είχαν θέσει οι ρυθμιστικές αρχές.
Αυτά τα επίπεδα μόλυνσης έχουν επίσης επιβεβαιωθεί ανεξάρτητα. Για να θέσουμε κάποια προοπτική σε αυτούς τους αριθμούς, ο McKernan εξηγεί όσον αφορά τις δοκιμές PCR για Covid:
“Πιθανότατα σας βάλανε ένα από αυτά τα ρινικά επιχρίσματα για να κάνετε Covid PCR. Θα βγαίνατε θετικοί σε CT (περιθώριο κύκλων) κάτω από 40. Παίρνουμε CT κάτω των 20 με τη μόλυνση του εμβολίου. Αυτό είναι ένα εκατομμύριο φορές μεγαλύτερη μόλυνση από ό,τι για να βγείτε θετικοί επειδή έχετε έναν ιό.
Τώρα, ο ιός για τον οποίον ελέγχουν είναι έξω από τη βλεννογόνο μεμβράνη στη μύτη σας. Στην περίπτωση του εμβολίου όμως μιλάμε για έναν μολυσματικό παράγοντα που εγχέεται, παρακάμπτοντας την άμυνα του βλεννογόνου σας σε ένα εκατομμύριο φορές υψηλότερες συγκεντρώσεις… Υπάρχει μια τεράστια διαφορά εδώ όσον αφορά την ποσότητα του υλικού που βρίσκεται εκεί”.
Η διαδικασία παραγωγής, όπως συζητήθηκε σε ένα πρόσφατο άρθρο του BMJ, δείχνει πώς μπορεί να έχει συμβεί η μόλυνση από DNA. Οι κλινικές δοκιμές διεξήχθησαν χρησιμοποιώντας τη “Διαδικασία 1”, η οποία περιλάμβανε in vitro μεταγραφή από συνθετικό DNA - ουσιαστικά μια “καθαρή” διαδικασία. Ωστόσο, αυτή η διαδικασία δεν είναι βιώσιμη για μαζική παραγωγή, επομένως οι κατασκευαστές άλλαξαν στη “Διαδικασία 2”. Η Διαδικασία 2 περιλαμβάνει τη χρήση βακτηρίων E. coli για την αντιγραφή των πλασμιδίων.
Η απομάκρυνση των πλασμιδίων από το E. coli μπορεί να είναι δύσκολη και να οδηγήσει σε υπολειμματικά πλασμίδια στα εμβόλια. Αλλά υπάρχει μια άλλη ανησυχία. Όταν διαπιστωθεί μόλυνση με πλασμίδιο, υπάρχει πιθανότητα να υπάρχει και βακτηριακή ενδοτοξίνη.
Αυτή η ενδοτοξίνη μπορεί να προκαλέσει σοβαρές παρενέργειες εάν εγχυθεί, συμπεριλαμβανομένης της αναφυλαξίας και του σηπτικού σοκ. Ο Αυστραλός καθηγητής Geoff Pain παραμένει ο πιο μαχητικός, παρέχοντας εκτενείς λεπτομέρειες για αυτές τις ενδοτοξίνες.
Η αλληλούχιση των πλασμιδίων από τα φιαλίδια της Pfizer οδήγησε σε μια άλλη “τυχαία” ανακάλυψη. Βρέθηκε κάτι που δεν υπήρχε στον χάρτη ακολουθίας που αποκάλυψε η Pfizer στον EMA. Αυτό το κάτι ονομάζεται προαγωγέας SV40. Ο προαγωγέας SV40 είναι μια αλληλουχία που ενεργοποιεί την έκφραση γονιδίου, σαν διακόπτης. Είναι επίσης ένα ισχυρό σήμα πυρηνικού εντοπισμού, που σημαίνει ότι κάνει μια γραμμή για τον πυρήνα. Ολόκληρη η γενετική αλληλουχία του SV40 έγινε διαβόητη τη δεκαετία του 1960, καθώς βρέθηκε ότι είχε ρυπάνει το εμβόλιο κατά της πολιομυελίτιδας του Salk, προκαλώντας μια επακόλουθη αύξηση των καρκίνων. Θα επιστρέψουμε στην ανησυχητική σημασία της αλληλουχίας προαγωγέα SV40 σε λίγο.
Μεταγενέστερα πειράματα υποδηλώνουν ότι το μεγαλύτερο μέρος της μόλυνσης από DNA είναι κατακερματισμένο, κάτι που δεν είναι καθόλου καλοήθες. Ο McKernan δηλώνει:
“Μεγάλο μέρος του DNA είναι στην πραγματικότητα γραμμικό, επειδή όντως κάνουν αυτό το βήμα προσπαθώντας να το τεμαχίσουν και το γραμμικό DNA έχει μεγαλύτερη τάση για ενσωμάτωση από το κυκλικό πλασμιδικό DNA”.
Φαίνεται ότι μια σημαντική ποσότητα του DNA είναι σε αυτή τη μορφή και παρουσιάζει μεγαλύτερο κίνδυνο για τον άνθρωπο ως προς τον κίνδυνο ενσωμάτωσης στο γονιδίωμα, από το κυκλικό DNA.
Για να γίνουν τα πράγματα χειρότερα –λες και θα μπορούσαν να χειροτερέψουν– φαίνεται ότι μεγάλο μέρος του DNA είναι συσκευασμένο στα λιπιδικά νανοσωματίδια (LNP).
“Εάν το DNA βρίσκεται πραγματικά στα LNP, έχουμε διαφορετικούς κινδύνους, καθώς… αυτό θα διαμολύνει τα κύτταρα των θηλαστικών και θα μετατραπεί σε γενετική αλλοίωση.
Τώρα, το αν ενσωματώνεται στο γονιδίωμα είναι δευτερεύον, το γεγονός ότι λαμβάνετε ξένο DNA στο κύτταρο αποτελεί από μόνο του κίνδυνο, επειδή θα μπορούσε να εκφραστεί εν μέρει ή θα μπορούσε να μπερδευτεί με άλλους μηχανισμούς μεταγραφής/μετάφρασης που είναι εκεί μέσα”, εξηγεί ο McKernan.
Ας ανακεφαλαιώσουμε.
Έχουμε DNA, το οποίο είναι συσκευασμένο ως επί το πλείστον σε LNP, σχεδιασμένο να ταξιδεύει σε όλο το σώμα και να εισέρχεται στα κύτταρα, παραδίδοντας το γενετικό του φορτίο σαν δούρειος ίππος.
Κάποιο από αυτό το DNA μπορεί να περιέχει την αλληλουχία προαγωγέα SV40 - αυτή που είναι γνωστό ότι δημιουργεί μια γραμμή στον πυρήνα και ενεργοποιεί την έκφραση γονιδίου. Ο McKernan δηλώνει μια προφανή ανησυχία:
“Εάν ο προαγωγέας SV40 ενσωματωθεί στο γονιδίωμα, θα ενεργοποιήσει την έκφραση γονιδίου, όπου κι αν προσγειωθεί.
Εάν αυτό συμβαίνει να είναι ένα ογκογονίδιο (ένα γονίδιο που προκαλεί καρκίνο), έχετε προβλήματα”.
Αυτό, αγαπητέ αναγνώστη, είναι μόνο μία από τις πολλές πιθανές αρνητικές επιπτώσεις από την έγχυση συνθετικού DNA στον άνθρωπο. Η επιστημονική βιβλιογραφία αναγνωρίζει τη δυνατότητα του ξένου/συνθετικού DNA από μόνο του να είναι ογκογόνο (καρκινογόνο), μολυσματικό και προθρομβωτικό.
Επιπλέον, η γονιδιωματική ενσωμάτωση ενός ιικού προαγωγέα όπως ο SV40 μπορεί να συμβάλει στον καρκίνο και είναι γνωστό ότι προκαλεί λευχαιμία σε δοκιμές γονιδιακής θεραπείας. Μπορείτε να δείτε γιατί οι επιστήμονες ανησυχούν.
Αυτές οι ανησυχίες παρουσιάστηκαν στον FDA στις 16 Ιουνίου 2023. Τι έκαναν με αυτές τις πληροφορίες με ρωτάτε; Μάλλον τις έχουν καταχωνιάσει σε ένα κουτί κάπου σε μια βαθιά σκοτεινή αποθήκη, σταμπαρισμένο με τη λέξη “συνωμοσία” είναι η εικασία μου…
Όταν λάβουμε υπόψη τα παραπάνω, είναι ξεκάθαρο γιατί υπάρχουν αυστηροί νομικοί κανόνες στον τομέα της γενετικής επιστήμης, ειδικά όπου εμπλέκονται άνθρωποι. Κανόνες που έχουν σχεδιαστεί για να προστατεύουν (στην πραγματικότητα) τους ανθρώπους από τις πιθανές γνωστές και άγνωστες συνέπειες του πειράγματος της γενετικής ακεραιότητας της ανθρώπινης ζωής.
Κάτι που μας φέρνει στην επόμενη ερώτηση:
“Τι κάνουν οι ρυθμιστικές αρχές για αυτό”; Από ό,τι μπορούμε να πούμε, τίποτα…
Η ανεξάρτητα επαληθευμένη μόλυνση από μόνη της προαναγγέλλει ένα σοβαρό ζήτημα ποιοτικού ελέγχου που χρήζει άμεσης προσοχής από οργανισμούς όπως οι FDA, TGA και EMA. Σε συνδυασμό με σημαντικά δεδομένα ανεπιθύμητων ενεργειών και αυξημένα ποσοστά υπερβάλλουσας θνησιμότητας σε όλο τον κόσμο, αυτές οι δόσεις θα έπρεπε να είχαν αποσυρθεί πριν από δύο χρόνια. Πράγματι, θα υποθέταμε ότι δεν θα έπρεπε ποτέ να είχαν εγκριθεί.
Αυτή η ιστορία που εκτυλίσσεται σε καμία περίπτωση δεν έχει τελειώσει. Σοβαρά ερωτήματα έχουν τεθεί σχετικά με το εάν αυτά τα προϊόντα, τα οποία έχουν εγχυθεί σε δισεκατομμύρια σε όλο τον κόσμο, εγκρίθηκαν παράνομα.
Η ανησυχητική αποκάλυψη προέκυψε σε μια πρόσφατη δημοσίευση ορόσημο από έναν από τους συγγραφείς. Φαίνεται ότι ακόμη και χωρίς τη μόλυνση του DNA “τα λεγόμενα “εμβόλια”, από την αρχή πληρούσαν τους νομικούς ορισμούς για την κατηγοριοποίησή τους ως γενετικά τροποποιημένοι οργανισμοί”.
Ως εκ τούτου, απαιτούσαν άδειες ΓΤΟ. Φαίνεται ότι αυτές οι άδειες λείπουν. Ζητείται από το Ομοσπονδιακό Δικαστήριο της Αυστραλίας να εξετάσει αυτό το ζήτημα σε διαδικασίες που κατατέθηκαν πρόσφατα βάσει του νόμου για τη γονιδιακή τεχνολογία κατά των Pfizer και Moderna.
Ο TGA της Αυστραλίας και το Γραφείο της Ρυθμιστικής Αρχής Γονιδιακής Τεχνολογίας ενημερώθηκαν διεξοδικά για τη μόλυνση με ΓΤΟ και συνθετικό DNA από τους αρμόδιους δικηγόρους, αλλά κανένα από τα γραφεία τους δεν μπήκε στον κόπο να απαντήσει, ούτε να σχολιάσει.
Σε μια δήλωση στον Τύπο, η δικηγόρος Katie Ashby-Koppens λέει:
“Αναλάβαμε αυτήν την υπόθεση επειδή καμία από τις αρμόδιες ρυθμιστικές αρχές δεν έκανε τίποτα γι' αυτό. Η Διοίκηση Θεραπευτικών Προϊόντων και το Γραφείο της Ρυθμιστικής Αρχής Γονιδιακής Τεχνολογίας ειδοποιήθηκαν το 2022 ότι αυτά τα προϊόντα περιέχουν ΓΤΟ και ότι απέτυχαν να ενεργήσουν. Έχει αφεθεί στους πολίτες να κάνουν ό,τι δεν θα κάνει η αυστραλιανή κυβέρνηση
Κάθε άτομο που έχει λάβει ένεση με αυτά τα προϊόντα, έχει λάβει έναν ΓΤΟ που δεν έχει περάσει από την ειδική ρυθμιστική διαδικασία σε αυτή τη χώρα. Το ανθρώπινο γονιδίωμα μπορούσε να αλλάξει μόνιμα και κανείς δεν ενημερώθηκε”.
Αν όλα αυτά αποκαλυφθούν, στην καλύτερη περίπτωση οι ρυθμιστικοί φορείς απέτυχαν στο καθήκον τους να προστατεύσουν τους ανθρώπους. Στη χειρότερη περίπτωση, ήταν συνένοχοι σε ένα έγκλημα με συνέπειες για τον παγκόσμιο πληθυσμό και τις επόμενες γενιές.
Για να απαντήσω στην τελευταία ερώτηση, την ερώτηση στα χείλη όλων:
“Τι σημαίνει αυτό για τα δισεκατομμύρια που έκαναν το εμβόλιο”;
Μπορεί σύντομα να αρχίσουμε να απαντάμε σε αυτήν την ερώτηση με μεγαλύτερη ακρίβεια, με την ανάπτυξη κιτ qPCR για τη διαφοροποίηση μεταξύ της Long Covid και του Long Vax και για να προσδιορίσουμε εάν υπάρχουν αλληλουχίες των εμβολίων σε δείγματα ανθρώπινου ιστού.
