Ομιλία της Dr. Judith Curry. Σύντομο βιογραφικό:
Η Δρ. Judith Curry είναι Καθηγήτρια και πρώην Πρόεδρος της Σχολής Επιστημών της Γης και της Ατμόσφαιρας στο Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Τζόρτζια και Πρόεδρος του Δικτύου Εφαρμογών Πρόβλεψης Κλίματος (CFAN). Η Δρ. Curry έλαβε Ph.D. στην ατμοσφαιρική επιστήμη από το Πανεπιστήμιο του Σικάγο το 1982. Πριν από την ένταξή της στη σχολή στο Georgia Tech, κατείχε θέσεις καθηγητών στο Πανεπιστήμιο του Κολοράντο, στο Πανεπιστήμιο Penn State και στο Πανεπιστήμιο Purdue.
Τα ερευνητικά ενδιαφέροντα της Dr. Curry καλύπτουν μια ποικιλία θεμάτων για το κλίμα. Τα τρέχοντα ενδιαφέροντα περιλαμβάνουν τη δυναμική του κλίματος της Αρκτικής, Κλιματική δυναμική ακραίων καιρικών φαινομένων, Μικροφυσική σύννεφων και Συλλογισμός για την κλιματική αβεβαιότητα. Είναι μια εξέχουσα δημόσια εκπρόσωπος σε θέματα που σχετίζονται με την ακεραιότητα της επιστήμης του κλίματος και είναι η ιδιοκτήτρια του ιστολογίου “Climate Etc.” (judithcurry.com).
Η Δρ. Curry υπηρέτησε πρόσφατα στην Υποεπιτροπή Επιστήμης της Γης του Συμβουλευτικού Συμβουλίου της NASA, στη Συμβουλευτική Επιτροπή Βιολογικής και Περιβαλλοντικής Έρευνας του DOE, στην Επιτροπή Κλιματικής Έρευνας των Εθνικών Ακαδημιών και στο Συμβούλιο Διαστημικών Μελετών και στην Ομάδα Εργασίας NOAA για το κλίμα. Η Δρ. Curry είναι Μέλος της Αμερικανικής Μετεωρολογικής Εταιρείας, της Αμερικανικής Ένωσης για την Προώθηση της Επιστήμης και της Αμερικανικής Γεωφυσικής Ένωσης. Για περισσότερες πληροφορίες:
http://curry.eas.gatech.edu/
http://www.cfanclimate.com/
http://judithcurry.com/about/
Ευχαριστώ τον Πρόεδρο και τα μέλη της Επιτροπής για την ευκαιρία να καταθέσω σήμερα.
Πριν από το 2009, ένιωθα ότι η υποστήριξη της συναίνεσης της IPCC για την κλιματική αλλαγή ήταν μια υπεύθυνη πράξη. Πίστεψα το επιχείρημα “Μην εμπιστεύεσαι αυτά που λέει ένας επιστήμονας”, εμπιστεύσου αυτά που λέει μια διεθνής ομάδα 1.000 επιστημόνων μετά από χρόνια προσεκτικής συζήτησης.
Όλα άλλαξαν για μένα τον Νοέμβριο του 2009, μετά τα μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου του “Climategate” που διέρρευσαν, τα οποία απεικόνιζαν την σαλαμοποίηση και ακόμη και τον εκφοβισμό που οδήγησε στην οικοδόμηση της συναίνεσης. Άρχισα να μιλώ, λέγοντας ότι οι επιστήμονες έπρεπε να κάνουν καλύτερη δουλειά με τα δεδομένα και να υποστηρίζουν τις δημόσια διαθέσιμες πληροφορίες, να είναι πιο διαφανείς για τον τρόπο με τον οποίο καταλήγουν σε συμπεράσματα, να κάνουν καλύτερη δουλειά στην αξιολόγηση των αβεβαιοτήτων και να ασχολούνται ενεργά με επιστήμονες μειονοτικών προοπτικών.
Η απάντηση των συναδέλφων μου σε αυτό συνοψίζεται στον τίτλο ενός άρθρου του 2010 στο Scientific American, “Climate Heretic: Judith Curry Turns on Her Colleagues”. Συνειδητοποίησα όλο και περισσότερο ότι είχα πέσει στην παγίδα της ομαδικής σκέψης. Είχα αποδεχτεί τη συναίνεση, βασισμένη σε στοιχεία δεύτερης τάξης, στον ισχυρισμό ότι υπήρχε συναίνεση.
Άρχισα να κάνω μια ανεξάρτητη αξιολόγηση των θεμάτων της κλιματικής επιστήμης που είχαν τη μεγαλύτερη συνάφεια με την πολιτική. Και τι συμπέρανα από αυτή την αξιολόγηση; Η κλιματική αλλαγή που προκαλείται από τον άνθρωπο είναι μια θεωρία, στην οποία ο βασικός μηχανισμός είναι καλά κατανοητός, αλλά το μέγεθος της είναι εξαιρετικά αβέβαιο.
Κανείς δεν αμφισβητεί ότι οι επιφανειακές θερμοκρασίες έχουν αυξηθεί συνολικά από το 1880 ή ότι οι άνθρωποι προσθέτουν διοξείδιο του άνθρακα στην ατμόσφαιρα, ή ότι το διοξείδιο του άνθρακα και άλλα αέρια του θερμοκηπίου έχουν επίδραση θέρμανσης στον πλανήτη. Ωστόσο, υπάρχει σημαντική αβεβαιότητα και διαφωνία σχετικά με τα πιο σημαντικά ζητήματα - εάν η υπερθέρμανση κυριαρχείται από ανθρώπινα αίτια έναντι της φυσικής μεταβλητότητας, πόσο θα θερμανθεί ο πλανήτης τον 21ο αιώνα και εάν η θέρμανση είναι επικίνδυνη.
Το κεντρικό ζήτημα στην επιστημονική συζήτηση για την κλιματική αλλαγή είναι ο βαθμός στον οποίο η πρόσφατη και μελλοντική υπερθέρμανση προκαλείται από τον άνθρωπο, έναντι της φυσικής μεταβλητότητας του κλίματος. Η ερευνητική προσπάθεια και η χρηματοδότηση επικεντρώθηκαν στην κατανόηση των ανθρώπινων αιτιών της κλιματικής αλλαγής. Ωστόσο, παραπλανηθήκαμε στην προσπάθειά μας να κατανοήσουμε την κλιματική αλλαγή, μη δίνοντας επαρκή προσοχή στις φυσικές αιτίες της κλιματικής μεταβλητότητας, ιδίως από τον Ήλιο και από τις μακροπρόθεσμες ταλαντώσεις στις ωκεάνιες κυκλοφορίες.
Γιατί οι επιστήμονες διαφωνούν για την κλιματική αλλαγή; Τα ιστορικά στοιχεία είναι αραιά και ανεπαρκή. Υπάρχει διαφωνία σχετικά με την αξία των διαφορετικών κατηγοριών αποδεικτικών στοιχείων, ιδίως την αξία των παγκόσμιων κλιματικών μοντέλων. Υπάρχει διαφωνία σχετικά με το κατάλληλο λογικό πλαίσιο για τη σύνδεση και την αξιολόγηση των αποδεικτικών στοιχείων και οι επιστήμονες διαφωνούν σχετικά με τις εκτιμήσεις περιοχών ασάφειας και άγνοιας.
Πώς τότε και γιατί οι επιστήμονες του κλίματος έχουν καταλήξει σε συναίνεση σχετικά με ένα πολύ περίπλοκο επιστημονικό πρόβλημα, που οι ίδιοι οι επιστήμονες αναγνωρίζουν ότι έχει ουσιαστικές και θεμελιώδεις αβεβαιότητες; Οι επιστήμονες του κλίματος έχουν εμπλακεί σε μια σκληρή πολιτική συζήτηση που έχει πολώσει την επιστημονική κοινότητα.
Ως αποτέλεσμα των αναλύσεών μου που αμφισβητούν τα συμπεράσματα της IPCC, με έχουν αποκαλέσει “αρνήτρια” άλλοι επιστήμονες του κλίματος και πιο πρόσφατα από τον γερουσιαστή Sheldon Whitehouse. Τα κίνητρά μου αμφισβητήθηκαν από τον εκπρόσωπο Grijalva σε πρόσφατη επιστολή που εστάλη στον πρόεδρο του Georgia Tech.
Υπάρχει τεράστια πίεση για τους κλιματικούς επιστήμονες να συμμορφωθούν με τη λεγόμενη συναίνεση. Αυτή η πίεση δεν προέρχεται μόνο από πολιτικούς, αλλά από ομοσπονδιακούς οργανισμούς χρηματοδότησης, πανεπιστήμια και επαγγελματικές ενώσεις, καθώς και από τους ίδιους τους επιστήμονες που είναι πράσινοι ακτιβιστές. Η ενίσχυση αυτής της συναίνεσης είναι ισχυρά νομισματικά συμφέροντα, φήμη και εξουσία.
Σε αυτό το πολιτικοποιημένο περιβάλλον, η υπεράσπιση των μειώσεων των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα γίνεται η προεπιλεγμένη αναμενόμενη θέση για τους επιστήμονες του κλίματος. Αυτή η υπεράσπιση επεκτείνεται στην επαγγελματική κοινωνία που δημοσιεύει περιοδικά και διοργανώνει συνέδρια.
Η υπεράσπιση πολιτικής, όταν συνδυάζεται με την υποτίμηση των αβεβαιοτήτων, κινδυνεύει να καταστρέψει τη φήμη της επιστήμης για ειλικρίνεια και αντικειμενικότητα, χωρίς την οποία οι επιστήμονες θεωρούνται απλώς μια άλλη ομάδα συμφερόντων.
Θα ήθελα να ευχαριστήσω την Επιτροπή που έθεσε το ζήτημα των δεδομένων έναντι του δόγματος για την υποστήριξη της βελτίωσης της ακεραιότητας της επιστήμης του κλίματος. Αυτό ολοκληρώνει τη μαρτυρία μου.
Ευχαριστώ πολύ που είστε δωρεάν συνδρομητής στο Critical Thinking Newsletter. Εάν θέλετε να υποστηρίξετε την δουλειά μου,
μπορείτε να με κεράσετε έναν καφέ στην σελίδα μου στο Ko-fi, ή
να γίνετε ενεργός υποστηρικτής της προσπάθειάς μου, αγοράζοντας μία μηνιαία συνδρομή.
Σας ευχαριστώ θερμά για την υποστήριξη!
Share this post