Η κορωνοφοβία είναι ένας φαύλος κύκλος...
Για τρίτο συνεχόμενο φθινόπωρο, ο γερμανικός Τύπος ουρλιάζει για τα γεμάτα νοσοκομεία και δεν υπάρχει λόγος να πιστεύουμε ότι θα σταματήσουν ποτέ...
*του eugyppius*
Είναι φθινόπωρο, η εποχή των ιών και τα πρωτοσέλιδα είναι ήδη εδώ:
Πολλές νέες λοιμώξεις κορωνοϊού: Τα νοσοκομεία απαιτούν εντολή για μάσκα σε εσωτερικούς χώρους
Υψηλά κρούσματα Covid: Ιατρικός Σύλλογος για υποχρεωτικές μάσκες FFP2 σε εσωτερικούς χώρους
Κορωνοϊός: Ο Υπουργός Υγείας της Βάδης - Βυρρτεμβέργης εξετάζει την υποχρεωτική χρήση μάσκας.
Θα μπορούσα να προσθέσω μια ντουζίνα ακόμα, αλλά καταλαβαίνετε… Είναι το ίδιο ξαναζεσταμένο μενού από πέρυσι. “Το προσωπικό των νοσοκομείων έχει την πλάτη στον τοίχο. Μια νέα παλίρροια ασθενών με κορωνοϊό απειλεί να κατακλύσει τους πενιχρούς πόρους τους. Η Αποκάλυψη απειλεί αν δεν επιστρέψουμε αμέσως στα πλαστικά καλύμματα προσώπου εσωτερικών χώρων” κλπ., κλπ…
Αν κοιτάξετε, ωστόσο, τις νοσηλείες, θα δυσκολευτείτε να βρείτε οποιαδήποτε κρίση. Ακολουθούν, για παράδειγμα, νοσηλείες για σοβαρές οξείες αναπνευστικές λοιμώξεις από το 2017, όπως δημοσιεύτηκε την περασμένη εβδομάδα από το Ινστιτούτο Robert Koch:
Η κόκκινη κουκκίδα είναι το σημείο που βρισκόμαστε αυτή τη στιγμή. Οι εισαγωγές συμβαδίζουν απόλυτα με την προ πανδημίας εποχή. Οι εισαγωγές στη ΜΕΘ λένε ακριβώς την ίδια ιστορία:
Ούτε κανείς πεθαίνει υπερβολικά αυτή τη στιγμή:
Στο βαθμό που υπάρχει κάποια κρίση εδώ, είναι δική μας δημιουργία. Οι νοσοκομειακοί ασθενείς με διαγνώσεις κορωνοϊού πρέπει να αντιμετωπίζονται σύμφωνα με αυστηρά πρωτόκολλα απομόνωσης, σε ειδικούς θαλάμους. Αυτά τα τελετουργικά είναι εντάσεως προσωπικού και μειώνουν αποτελεσματικά τη συνολική χωρητικότητα του νοσοκομείου.
Είναι το ίδιο με τους νόμους μας για την καραντίνα, οι οποίοι προκαλούν ελλείψεις εργαζομένων αναγκάζοντας εκατομμύρια κατά τα άλλα υγιείς Γερμανούς σε απομόνωση όποτε βγαίνουν θετικοί. Κηρύσσουμε πανδημία ρινοϊού και υποφέρουμε από τα ίδια προβλήματα και θα μπορούσαμε να τα τελειώσουμε όλα αυτά μόνοι μας, αύριο, καταργώντας την ανοησία μας και επιλέγοντας να αγνοήσουμε τον SARS-COV-2. Αντίθετα, επιμένουμε ότι αυτός ο ιός είναι επικίνδυνος και μέσω της δικής μας συμπεριφοράς τον κάνουμε.
Το πιο επαχθές μέρος όλων αυτών είναι η αδυναμία του γερμανικού Τύπου να βρει μια νέα αφήγηση, να θέσει νέες ερωτήσεις ή να αλλάξει το ρεπορτάζ του με οποιονδήποτε τρόπο — παρά την εντελώς διαφορετική συμπεριφορά της Omicron και τα σχεδόν καθολικά επίπεδα της ανοσολογικής έκθεσης στον SARS-COV-2.
Ξέρω ότι κάποιοι από εσάς παραπονιέστε ότι επαναλαμβάνω τα ίδια θέματα και επιχειρήματα, αλλά η Γερμανία έχει περιέλθει σε κάποιο είδος καθαρτικής εναλλακτικής πραγματικότητας, όπου είναι πάντα Μάρτιος του 2020 και τα νοσοκομεία μας είναι πάντα στα πρόθυρα της κατάρρευσης και δεν έχουμε ποτέ αρκετές πληροφορίες, οπότε πρέπει απλώς να προσπαθήσουμε να φοράμε συνεχώς μάσκες και να αποστασιοποιηθούμε κοινωνικά και να ελπίζουμε για το καλύτερο.