*του Dr. Paul Alexander*
Ο D. Horowitz μοιράστηκε αυτό που έμαθε από την Δρ. Lynn Fynn ως προς τη συνήθη πρακτική στο νοσοκομείο, για το τι γίνεται όταν ο γονέας, ο παππούς μας, εμείς, οποιοσδήποτε, εισαχθεί σε νοσοκομείο για covid.
Παίρνουν 500.000$ ανά ασθενή με COVID-19 και επομένως εφαρμόζουν κατά γράμμα το Πρωτόκολλο COVID για να διασφαλιστεί ότι θα εισπράξουν για κάθε ασθενή. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ζήτησα να φυλακιστούν όλοι οι CEO, ο Fauci, ο Birx, ο Bancel, ο Bourla, ο Francis Collins!
Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο έχω ζητήσει επείγουσες έρευνες, σωστές νομικές δημόσιες έρευνες και αν αποδειχθεί ότι δεν έκαναν λάθος, τους επαινούμε, τους επιβραβεύουμε. Αλλά αν αποδειχθεί στην κατάλληλη νομική έρευνα ότι προκάλεσαν θανάτους άσκοπα, τους παίρνουμε όλα τα χρήματα, όλες τις συντάξεις και τους φυλακίζουμε όλους! Όλους των κυβερνήσεων Τραμπ και Μπάιντεν που κόστισαν ζωές! Τους κλειδώνουμε για μια ζωή! Όλους τους!
Το πρωτόκολλο του θανάτου
Βήμα 1: ένας ασθενής πηγαίνει στο νοσοκομείο χωρίς να αισθάνεται πολύ καλά, επομένως λέει ότι αισθάνεται άρρωστος.
Βήμα 2: ο ασθενής ελέγχεται για COVID και βρίσκεται θετικός. Ανεξάρτητα αν είναι μόνο λόγω της υπερ-ευαίσθητης PCR που έχει οριστεί στους 40 κύκλους, όταν το ίδιο το προσωπικό του νοσοκομείου γνωρίζει ότι πάνω από 24 κύκλους είναι πιθανόν ιογενή σκουπίδια και μη μολυσματικό, μη θανατηφόρο και μη καλλιεργήσιμο και πιθανώς 97% ψευδώς θετικό. Ωστόσο ο ασθενής δηλώνεται θετικός στην COVID.
Βήμα 3: ο ασθενής τοποθετείται αμέσως σε απομόνωση στη ΜΕΘ. Κλειδωμένος, χωρίς την οικογένεια, κανείς δεν μπορεί και δεν επιτρέπεται να δει τον ασθενή. Σε αυτό το σημείο έχει μπει στη “μαύρη τρύπα” και τώρα “εξαφανίστηκε” στην απομόνωση και τη μοναξιά, καθώς οδηγείται προς το θάνατό του, γιατί τώρα βρίσκεται σε μονοπάτι θανάτου.
Βήμα 4: τώρα το νοσοκομείο αυξάνει τη δόση και χορηγεί διαμορφίνη, μιδαζολάμη και μια σειρά από ηρεμιστικά, ρεμδεσιβίρη και αερισμό όπως περιγράφω παρακάτω και είναι αυτό το βήμα 4 που σκοτώνει τον γονέα, τον παππού μας κλπ.
Βήμα 5: ο ασθενής κρίνεται ότι χρειάζεται οξυγόνο και τοποθετείται σε συμπληρωματικό οξυγόνο (O2).
Βήμα 6: τότε ο ασθενής αρχίζει να έχει πνευμονικά προβλήματα που επιδεινώνονται από το οξυγόνο.
Βήμα 7: ο ασθενής τοποθετείται σε BIPAP (CPAP) λόγω επιδείνωσης της πνευμονικής λειτουργίας (τοξικότητα οξυγόνου).
Βήμα 8: ο ασθενής δεν ανέχεται το BIPAP, οπότε τον δένουν και να τον ναρκώνουν.
Βήμα 9: περαιτέρω τοξικότητα του οξυγόνου σε συνδυασμό με καταστολή οδηγεί σε διασωλήνωση των αεραγωγών και τοποθέτηση του ασθενή σε αναπνευστήρα. Είναι αυτή η στιγμή που ο ασθενής αρχίζει να χειροτερεύει, γιατί το προσωπικό δεν ήξερε και δεν ξέρει πώς να αερίζει σωστά και οι αναπνευστήρες αρχίζουν να σκοτώνουν, να ανοίγουν τρύπες στους πνεύμονες κλπ.
Βήμα 10: ο ασθενής αφυδατώνεται βαθιά και υποσιτίζεται από ΗΜΕΡΕΣ ΜΗ ΧΟΡΗΓΗΣΗΣ ΤΡΟΦΗΣ ΚΑΙ ΝΕΡΟΥ, σε αναπνευστήρα κλπ.
Βήμα 11: Το νεφρικό στρες στη συνέχεια προκύπτει από την αφυδάτωση.
Βήμα 12: οι γιατροί στη συνέχεια χορηγούν Remdesivir γνωρίζοντας ότι είναι τοξικό για τους νεφρούς και το ήπαρ και σκοτώνει και απέτυχε σε όλες τις κλινικές δοκιμές. Είναι αποτυχημένο φάρμακο για EBOLA, ένα φάρμακο που μαραζώνει αναζητώντας μια ασθένεια, όπως το Tamiflu (οσελταμιβίρη) αναζητούσε μια γρίπη/πανδημία.
Βήμα 13: ο ασθενής υφίσταται οξύ τραυματισμό των νεφρών και του ήπατος και ακολουθεί οργανική ανεπάρκεια.
Βήμα 14: Ο ασθενής στη συνέχεια υποβάλλεται σε αιμοκάθαρση, λόγω της αποτυχίας που προκαλείται από τη ρεμδεσιβίρη και αφυδατώνεται ακόμη περισσότερο.
Βήμα 15: ο ασθενής συνεχίζει να μην λαμβάνει ΤΡΟΦΗ Ή ΝΕΡΟ.
Βήμα 16: ο ασθενής γίνεται αιμοδυναμικά ασταθής και παθαίνει καρδιακή ανακοπή.
Βήμα 17: Εφόσον ο ασθενής αντιμετωπίζεται με DNR (Μην Κάνετε Ανάνηψη, αν και στις περισσότερες περιπτώσεις μπορεί να γίνει) ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΘΕΡΑΠΟΝΤΕΣ ΙΑΤΡΟΥΣ (ΧΩΡΙΣ ΣΥΝΑΙΝΕΣΗ Ή ΓΝΩΣΗ ΤΟΥ ΑΣΘΕΝΟΥΣ), ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΚΑΡΠΑ (CPR).
Βήμα 18: Ο γονέας ή ο παππούς μας, ο φίλος μας, ο ασθενής, πεθαίνει.
Βήμα 19: Το νοσοκομείο και οι διευθύνοντες σύμβουλοι υποβάλλουν στη συνέχεια τον λογαριασμό στην κυβέρνηση για 500.000$…
Βλάψαμε και προκαλέσαμε θανάτους των πληθυσμών μας από τις παράφρονες πολιτικές του lockdown και ιδιαίτερα των φτωχότερων μειονοτήτων μας και των γυναικών, που δεν είχαν την πολυτέλεια να θωρακιστούν.
Μεταφέραμε καταστροφικά το βάρος της μόλυνσης και της ασθένειας από το καφέ latte, το φορητό υπολογιστή, την “κλάση του Zoom” στους φτωχότερους της κοινωνίας που δεν μπορούσαν να θωρακιστούν, καθώς έπρεπε να διατηρήσουν την εργασία τους για να επιβιώσουν. Δεν μπορούσαν να “εργάζονται εξ αποστάσεως”. Πολλοί ιδιοκτήτες επιχειρήσεων, απολυμένοι υπάλληλοι και παιδιά στην Αμερική αυτοκτόνησαν λόγω της περιοριστικής τρέλας του lockdown.
Τοποθετήσαμε τους ανθρώπους μας που θα μπορούσαν να αντιμετωπιστούν επιτυχώς στο σπίτι ή στο γηροκομείο με αποτελεσματική, φθηνή, διαθέσιμη “πρώιμη θεραπεία”, σε νοσοκομεία, για να τους βάλουμε στο “μονοπάτι του θανάτου”, ώστε τα νοσοκομεία και οι διευθύνοντες σύμβουλοι και οι γιατροί να πλουτίσουν σκοτώνοντας τους ανυποψίαστους γονείς και τους παππούδες μας…