Η αποτυχία του εμβολίου είναι σημαντικός καθοριστικός παράγοντας για τις επιδημίες ιλαράς και κοκκύτη
Το να κατηγορούμε τα παιδιά και τις οικογένειες για την επιλογή εμβολιασμού δεν δικαιολογείται
*του Peter A. McCullough, MD, MPH*
Στις διακοπές αυτή την εβδομάδα είχα την ευκαιρία να παρακολουθήσω ταινίες και παρακολούθησα το Vaxxed: From Cover-Up to Catastrophe σε παραγωγή Del Bigtree, που επικεντρώθηκε στο εμβόλιο MMR και στην εκρηκτική επιδημιολογία του αυτισμού σε χώρες όπου χρησιμοποιείται αυτό το προϊόν. Με ρώτησαν πόσο επικίνδυνη είναι η ιλαρά, οπότε πήγα στη σύγχρονη βιβλιογραφία για τις επιδημίες ιλαράς και κοκκύτη και βρήκα αυτή τη μεγάλη ανασκόπηση από τους Phadke et al [1] από το Πανεπιστήμιο Emory και σοκαρίστηκα με αυτό που έμαθα.
Για την ιλαρά, από την κήρυξη της εξάλειψής της το 2000 έως το 2015, υπήρξαν 18 δημοσιευμένες μελέτες (9 ετήσιες περιλήψεις και 9 αναφορές επιδημιών), οι οποίες περιέγραψαν 1.416 περιπτώσεις ιλαράς (ατομικό εύρος ηλικίας, 2 εβδομάδες-84 έτη, 178 περιπτώσεις μικρότερες των 12 μηνών) και το 43,2% είχε εμβολιαστεί κατά της ιλαράς. Σε αυτό το έγγραφο δεν αναφέρθηκαν νοσηλείες ή θάνατοι.
Μεταξύ 32 αναφορών κρουσμάτων κοκκύτη, που περιελάμβαναν 10.609 άτομα για τα οποία αναφέρθηκε η κατάσταση εμβολιασμού (ηλικιακό εύρος 10 ημέρες-87 έτη), οι 5 μεγαλύτερες επιδημίες σε εθνικό επίπεδο είχαν σημαντικά ποσοστά (55%) εμβολιασμού. Ενώ οι συγγραφείς, όπως πολλοί στη δημόσια υγεία, προσπάθησαν να κατηγορήσουν το θύμα (ασθενείς και οικογένειες) για διστακτικότητα εμβολιασμού, έπρεπε να παραδεχτούν:
“Ωστόσο, αρκετά κρούσματα κοκκύτη εμφανίστηκαν επίσης σε ιδιαίτερα εμβολιασμένους πληθυσμούς, υποδεικνύοντας φθίνουσα ανοσία”.
Για τον κοκκύτη, ο οποίος αντιμετωπίζεται εύκολα με αντιβιοτικά, δεν αναφέρθηκαν νοσηλείες ή θάνατοι σε αυτή τη μελέτη. Συνοπτικά, μεγάλα κλάσματα “επιδημιών ασθενειών που μπορούν να προληφθούν” που περιλαμβάνουν ιλαρά και κοκκύτη συμβαίνουν επειδή τα εμβόλια αποτυγχάνουν να παρέχουν επαρκή προστασία.
Δεδομένων των νευροψυχιατρικών ανησυχιών σχετικά με το εμβόλιο MMR και του στοχαστικού κινδύνου αλλεργικών/ανοσολογικών αντιδράσεων σε οποιαδήποτε ένεση, συμπεριλαμβανομένων των συστατικών του (DTaP, Tdap) [2] ή του MMR, το κίνημα των γονέων για επιλογή ή όχι του εμβολιασμού δικαιολογείται. Για την ιλαρά και τον κοκκύτη, τα εμβόλια παρέχουν ατελή προστασία και η πάραυτα λοίμωξη (αποτυχία εμβολίου) θα πρέπει να μελετηθεί σημαντικά από τους ερευνητές της δημόσιας υγείας.
Ευχαριστώ πολύ που είστε δωρεάν συνδρομητής στο Critical Thinking Newsletter. Εάν θέλετε να υποστηρίξετε την δουλειά μου,
μπορείτε να με κεράσετε έναν καφέ στην σελίδα μου στο Ko-fi, ή
να γίνετε ενεργός υποστηρικτής της προσπάθειάς μου, αγοράζοντας μία μηνιαία συνδρομή.
Σας ευχαριστώ θερμά για την υποστήριξη!
1 Phadke VK, Bednarczyk RA, Salmon DA, Omer SB. Association Between Vaccine Refusal and Vaccine-Preventable Diseases in the United States: A Review of Measles and Pertussis. JAMA. 2016 Mar 15;315(11):1149-58. doi: 10.1001/jama.2016.1353. Erratum in: JAMA. 2016 May 17;315(19):2125. Erratum in: JAMA. 2016 May 17;315 (19):2125. PMID: 26978210; PMCID: PMC5007135.
2 CDC About Diphtheria, Tetanus, and Pertussis Vaccines accessed Dec 28, 2022