Ιστορίες από την πρώτη γραμμή: Αιωνόβιοι
Δεν είναι όλες οι παρεμβάσεις τόσο κακές...
*του Carl Heneghan*
“Μόλις κατέρρευσε σήμερα το πρωί”, αναφέρει η νοσοκόμα.
“Πώς είναι τώρα”, ρωτάω.
“Φαίνεται να έχει αναρρώσει”.
Ελέγχω τις ιατρικές σημειώσεις και σταματώ στην ημερομηνία γέννησής της - 1918…
Σύμφωνα με την έκθεση του 2022 από το ONS, ο αριθμός των ατόμων ηλικίας 100 ετών και άνω, γνωστών και ως αιωνόβιων, στην Αγγλία και την Ουαλία έχει φτάσει σε υψηλό ρεκόρ των 15.120. Αυτός ο αριθμός είναι ο μεγαλύτερος που έχει καταγραφεί και υπερδιπλάσιος από τον αριθμό 6.920 του 2002.
Ο αριθμός άνω των 105 είναι πολύ χαμηλότερος, αλλά αυξάνεται επίσης. Τις τελευταίες δύο δεκαετίες, ο αριθμός έχει διπλασιαστεί από 300 σε 640.
Άρχισα να δουλεύω ελέγχοντας το ιστορικό και εξετάζοντας προσεκτικά την κυρία, καθώς κατάλαβα ότι ήταν αδύναμη και όχι πολύ κινητική. Όλα φαίνονται καλά - προς το παρόν τουλάχιστον.
Η απώλεια συνείδησης για σύντομο χρονικό διάστημα είναι γνωστή ως συγκοπή. Τα αίτια στους ηλικιωμένους είναι πολλά. Ο καρδιακός ρυθμός και η αρτηριακή πίεση μπορεί να πέσουν ξαφνικά λόγω κάθε είδους ερεθίσματος. Ακόμη και η μετάβαση στην τουαλέτα μπορεί να προκαλέσει συγκοπή. Η αποτυχία ρύθμισης της αρτηριακής πίεσης που τροφοδοτεί με αίμα τον εγκέφαλο προκαλεί μια ξαφνική πτώση, που είναι γνωστή ως νευροκαρδιογενές επεισόδιο ή συγκοπή. Η ορθοστατική υπόταση είναι μία άλλη κοινή αιτία, η οποία οδηγεί σε δραματική πτώση της αρτηριακής πίεσης όταν στέκεστε ή ακόμα και όταν σηκώνεστε. Οι αλλαγές που σχετίζονται με την ηλικία στο καρδιαγγειακό σύστημα, τα πολλαπλά φάρμακα και οι πολυάριθμες ιατρικές καταστάσεις συμβάλλουν στη συγκοπή σε ενήλικες μεγαλύτερης ηλικίας.
“Υπάρχει κάτι που πρέπει να της δώσουμε;”, ρωτάει η νοσοκόμα.
Η εμπειρία μου λέει ότι πρέπει να κάνω λίγα και να παρακολουθώ και να περιμένω. Οποιαδήποτε παρέμβαση σε αυτό το στάδιο της ζωής μπορεί να προκαλέσει περισσότερο κακό, παρά καλό.
Η χρήση πάρα πολλών ή περιττών φαρμάκων είναι γνωστή ως ακατάλληλη πολυφαρμακία. Αυτό μπορεί να αυξήσει την πιθανότητα επιβλαβών παρενεργειών όπως πτώσεις και γνωστική εξασθένηση, επικίνδυνες αλληλεπιδράσεις φαρμάκων και αλληλεπιδράσεις φαρμάκων-ασθένειας. Πολύ συχνά, για τους πολύ ηλικιωμένους, η συνταγογράφηση ενός φαρμάκου για τη θεραπεία μιας πάθησης επιδεινώνει μία άλλη ή προκαλεί την εμφάνιση μιας νέας πάθησης.
Προτείνω να την παρακολουθούμε στενά: “Σε περίπτωση που η κατάστασή της δεν βελτιωθεί, μπορούμε να την ξαναεπισκεφτούμε για να εξασφαλίσουμε την ευημερία της”, λέω.
Υπάρχει ένα απερίγραπτο συναίσθημα δέους όταν κάποιος βρίσκεται στην παρουσία κάποιου που έχει ζήσει εμπειρίες που χρονολογούνται έναν αιώνα πριν. Χονδρικά, υπάρχει μόνο ένα άτομο ηλικίας 105 ετών και άνω για κάθε 94.000.
Επομένως, εκτός κι αν εργάζεστε σε οίκο ευγηρίας ή είστε συγγενής, είναι απίθανο να συναντήσετε πολλά άτομα σε αυτήν την ηλικιακή ομάδα κατά τη διάρκεια της ζωής σας.
“Πριν φύγω, υπάρχει κάτι άλλο στο μυαλό σου που θα ήθελες να με ρωτήσεις;”
“Λοιπόν, υπάρχει ένα πράγμα”, λέει η κυρία. “Μπορώ ακόμα να έχω την απογευματινή μου σοκολάτα;”
“Φυσικά”, της λέω.
Ίσως δεν είναι όλες οι παρεμβάσεις τόσο επιβλαβείς, ειδικά όταν είσαι 106 ετών…
