Another One Bites The Dust...
Μύθος "Η ακούσια ενδαγγειακή ένεση είναι σπάνια" - Παρά την αναρρόφηση, έμπειροι νοσηλευτές χτυπούν το αγγειακό σύστημα στο 1,9% των ενέσεων, σύμφωνα με μια μελέτη του 2015
*του Marc Girardot*
Επανέρχομαι στην ουσία της τυχαίας ενδοαγγειακής ένεσης και αποδεικνύω με δύο μελέτες ότι οι επαγγελματίες υγειονομικοί υπάλληλοι κάνουν ακούσια ένεση σε αγγείο αρκετά συχνά ενώ νομίζουν ότι κάνουν ένεση στον μυ και οι συνέπειες είναι καταστροφικές.
Πριν από τριάντα περίπου χρόνια, ζούσα στο Μπουένος Άιρες, την όμορφη πρωτεύουσα της Αργεντινής. Πέρα από το ότι είναι η χώρα του ποδοσφαίρου. Μπράβο Αργεντινή, για την πρόκρισή σου στον τελικό του Μουντιάλ. Η Αργεντινή είναι επίσης μια σαρκική χώρα. Το ταγκό και το κρέας είναι μόνο δύο από τα κυριότερα σημεία αυτής της υπέροχης χώρας. Πρέπει να ομολογήσω ότι είμαι λάτρης του κρέατος. Μπορεί να χάσω μερικούς αναγνώστες από αυτό, αλλά αυτός είμαι.
Ως νέος επαγγελματίας, πιθανότατα έφαγα περισσότερο κρέας σε δύο χρόνια από ό,τι στην υπόλοιπη ζωή μου και μου άρεσε κάθε στιγμή. Οι αργεντίνικες παρριγιάδας είναι οι καλύτερες. Η μυρωδιά είναι απλά μοναδική. Το κρέας τους είναι τόσο τρυφερό, που μπορείτε να φτιάξετε σάντουιτς αραβικής πίτας μόνο με μια μπριζόλα, φρέσκα κρεμμύδια, λίγο μαρούλι, μαγιονέζα et voilà, έχετε ένα γλέντι χωρίς καν να χρειαστεί να κόψετε το κρέας, δεδομένου του πόσο τρυφερό είναι. Το κρέας είναι μια κουλτούρα εκεί και το αγκάλιασα με επιείκεια…
Εδώ και ένα χρόνο, κρούω τον κώδωνα του κινδύνου για τον κίνδυνο ακούσιας ενδοαγγειακής ένεσης των εμβολίων. Οι γιατροί απάντησαν αναπόφευκτα: “Μαρκ, έκανες ποτέ ένεση στον δελτοειδή; … Οχι;" σαν να έλεγαν: “τι ξέρεις εσύ;”.
Και είναι αλήθεια, δεν έχω κάνει… Αλλά έχω κόψει αρκετά κομμάτια κρέατος στη διάρκεια της ζωής μου και ξέρω πολύ καλά ότι ένας μυς είναι γεμάτος με αιμοφόρα αγγεία…
…Και δεν υπάρχει περίπτωση η τυχαία ενδοαγγειακή ένεση να είναι σπάνια. Αυτό είναι φυσιολογικά αδύνατον.
Όπως μου έγραψε ο Δρ. Χόντκινσον σε ένα mail το καλοκαίρι: “Οι μετατριχοειδείς φλέβες είναι πανταχού παρούσες, ακόμη και σε “ασφαλείς” περιοχές”…
Για σχεδόν εκατό χρόνια, η ιατρική κοινότητα αυταπατάται με την πλάνη ότι υπάρχει κίνδυνος 1 στις 10.000 [1] ή 20.000 ενδοαγγειακής ένεσης. Πιθανότατα επειδή οι γιατροί έγιναν μάρτυρες μόνο των πιο σοβαρών, άμεσων και ορατών περιπτώσεων, εκείνων που ήταν συμπτωματικές και επακόλουθες, κυρίως χτυπήματα στους πνεύμονες, παρόμοια με τον Βήχα του Tren. Μπορεί επίσης να οφείλεται στη δυσκολία αντιμετώπισης της πραγματικότητας της πρόκλησης βλάβης...
Αλλά αν αυτά τα στατιστικά στοιχεία ήταν σωστά, τα θρεπτικά συστατικά θα είχαν πρόβλημα να φτάσουν στον ιστό… θα είχατε σοβαρά σημεία συμφόρησης και τα κύτταρα θα εξαντλούνταν και θα πέθαιναν. Θυμηθείτε, κάθε κύτταρο απέχει το πολύ 2 κύτταρα από ένα αιμοφόρο αγγείο, όπως τα σπίτια και τα κτίρια σπάνια απέχουν από έναν δρόμο.
Φανταστείτε να ρίχνετε βελάκια σε έναν χάρτη της πόλης
Οι δρόμοι είναι μια αναλογία για τα αιμοφόρα αγγεία που φέρνουν ενέργεια και οξυγόνο. Τα σπίτια και τα κτίρια είναι μια αναλογία για τα κύτταρά σας.
Θα περιμένατε να βγείτε σε δρόμο 1 στις 10.000 φορές; ή ακόμα και 1 στις 500 φορές;
Ανέλαβα αυτό το μικρό παιχνίδι για εσάς, με δεμένα μάτια, πάνω από έναν χάρτη Google Earth του Λονδίνου…
Όπως μπορείτε να δείτε παρακάτω, από τα 20 βελάκια, παρά τις λίμνες και τα πάρκα, πέτυχα σε λεωφόρο ή δρόμο, 5 φορές στις 20! Το 25%, πολύ μακριά από 1 στις χίλιες!
Προφανώς, μια μυϊκή αγγείωση είναι τρισδιάστατη όταν μια επίγεια μεταφορά είναι 2D, οπότε θα περίμενε κανείς πολύ μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα. Το 25% μου γίνεται 12,5% - 25%^(3/2) - ακόμα πολύ μακριά από 1 στις 10.000, ακόμη και αν ληφθεί υπόψη η βελτιστοποίηση της εξέλιξης!
Ο έλεγχος της πραγματικότητας ήταν πάντα ξεκάθαρος.
Η Δημόσια Υγεία είχε την πληροφορία ότι οι ενδομυϊκές ενέσεις γίνονται ενδοαγγειακές στο 1,5-2% των περιπτώσεων, παρά την αναρρόφηση.
Καθώς συνέχισα να ψάχνω για περισσότερες αποδείξεις και δεδομένα, έπεσα πάνω σε μια ερευνητική εργασία του 2015 [2] με τίτλο “Επιπλοκές της ενέσιμης ενδεκανοϊκής τεστοστερόνης στην κλινική πρακτική ρουτίνας”. Εδώ, αρκετές έμπειρες νοσοκόμες έκαναν ένεση τεστοστερόνης σε ασθενείς - όχι σε bodybuilders - σε νοσοκομειακό περιβάλλον και διαπίστωσαν ότι - παρά τη χρήση της τεχνικής αναρρόφησης [3] - χτυπούσαν ένα αιμοφόρο αγγείο στο 1,9% των περιπτώσεων.
Πολλοί μου είχαν τονίσει ότι οι bodybuilders δεν ήταν επαγγελματίες υγείας. Λοιπόν, το έχετε: Επαγγελματίες νοσηλευτές καταλήγουν να χτυπούν αιμοφόρα αγγεία στην ίδια αναλογία με τους bodybuilders, σχεδόν στο 2% των περιπτώσεων!
Μια άλλη μελέτη από το 1995 [4], που πραγματοποιήθηκε επίσης σε νοσοκομείο, βρήκε 1,5% τυχαία ενδοφλέβια ένεση, παρά την αναρρόφηση.
Δεν υπάρχει πλέον καμία δικαιολογία.
Χωρίς αναρρόφηση, τα ατυχήματα είναι βέβαιο ότι θα είναι πολύ υψηλότερα από 2%!
Είτε χρησιμοποιώντας:
Tην εκτίμηση του ίδιου του Pr. Hoïby για μείωση της μυοκαρδίτιδας κατά 60% χάρη στην αναρρόφηση.
Την εκτίμηση του 5% του ίδιου του Pr. Burkhardt.
Διάφορες οδοντιατρικές μελέτες
Χωρίς να λαμβάνουμε υπόψη τους κακώς εκπαιδευμένους νοσηλευτές, είναι σχεδόν βέβαιο ότι τουλάχιστον το 5% των ενέσεων γίνονται ενδοαγγειακά.
Αυτό που είναι τρομακτικό, είναι ότι οι αξιωματούχοι της Δημόσιας Υγείας, καθώς και πολλοί επαγγελματίες που ερευνούν αυτόν τον τομέα, δεν αντιλαμβάνονται τη σημασία που έχει αυτό. Το φαινόμενο ντόμινο από εκεί είναι αναπόφευκτο και ευθυγραμμίζεται τέλεια με τις δυσμενείς επιπτώσεις που έχουμε δει:
Τυχαία ενδοαγγειακή ένεση
Γρήγορη ώθηση στο έμβολο
Βλωμός λιπονανοσωματιδίων ή σωματιδίων των ψευδοϊών
Συμπυκνωμένη ενδοθηλιακή επιμόλυνση
Ανοσοποιητικός “βομβαρδισμός”
Επιβλαβείς επιπτώσεις - βραχυπρόθεσμες, μεσοπρόθεσμες και μακροπρόθεσμες - ανάλογα με τη δόση και την τοποθεσία.
Τώρα που έχουμε αποδείξει ότι οι ακούσιες ενδαγγειακές ενέσεις είναι συχνές, ακόμη και από καλά εκπαιδευμένους επαγγελματίες, παρακαλώ βοηθήστε να διαδοθεί η Θεωρία του Βλωμού και τη λύση:
#Αναρρόφηση_και_Ένεση_Πολύ_Αργά.
Αυτό είναι πραγματικά κρίσιμο για την υγεία, τη δική μας και των αγαπημένων μας. Ευχαριστώ εκ των προτέρων.
Καλά Χριστούγεννα σε όλους σας. Να χαίρεστε τους αγαπημένους σας. Μια τεράστια αγκαλιά και σας ευχαριστώ για τη συνεχή υποστήριξή σας.
Ευχαριστώ πολύ που είστε δωρεάν συνδρομητής στο Critical Thinking Newsletter. Εάν θέλετε να υποστηρίξετε την δουλειά μου,
μπορείτε να με κεράσετε έναν καφέ στην σελίδα μου στο Ko-fi, ή
να γίνετε ενεργός υποστηρικτής της προσπάθειάς μου, αγοράζοντας μία μηνιαία συνδρομή.
Σας ευχαριστώ θερμά για την υποστήριξη!
1 “Ο ρόλος της τυχαίας παρακέντησης φλεβών στην παραγωγή αλλεργικού σοκ” των G.L. Waldbott & M.S.Ascher -1936
2 “Επιπλοκές της ενέσιμης ενδεκανοϊκής τεστοστερόνης στην κλινική πρακτική ρουτίνας” από τους T.Middleton et al
3 Η τεχνική αναρρόφησης υποτίθεται ότι προορίζεται για τον εντοπισμό της τυχαίας ενδοαγγειακής ένεσης, τραβώντας το έμβολο για να εντοπίσει αίμα και να αποσυρθεί από την ένεση.
4 “Ανδρολογία: Ανεκτικότητα ενδομυϊκών ενέσεων εστέρα τεστοστερόνης σε φορέα ελαίου Get Access Arrow” της Mary-Anne Mackey