

Discover more from Critical Thinking - The Newsletter
*του John Leake*
Σήμερα το πρωί, μίλησα με έναν παλιό φίλο στη Νέα Υόρκη, ο οποίος μου είπε την ιστορία ενός φίλου του —ηθοποιού σε θέατρο του Μπρόντγουεϊ— ο οποίος είναι υποχρεωμένος να παρακολουθεί εργαστήρια κριτικής θεωρίας των φυλών κάθε Δευτέρα για να διατηρήσει τη δουλειά του. Τα εργαστήρια δεν έχουν καμία σχέση με το δράμα ή την αφήγηση, ούτε κάνουν κάτι για να καλλιεργήσουν την κατανόηση ή τη συμπάθεια για κανέναν. Είναι θλιβερές και επαναλαμβανόμενες ιδεολογικές κατηχήσεις, στις οποίες πρέπει να καθίσει ευσυνείδητα ή να απολυθεί.
Σήμερα το βράδυ συνάντησα μία φίλη για δείπνο, του οποίου η κόρη είναι ηθοποιός του Χόλιγουντ. Μου είπε για τις μυριάδες δοκιμές, την αυστηρότητα και τις απαιτήσεις τις οποίες έπρεπε να αντιμετωπίσει η κόρη της από τότε που έφτασε ο SARS-CoV-2 —πρώτα με δοκιμές και μασκοφορία και μετά με τη συμμόρφωση με το εμβόλιο.
Και στους δύο φίλους, έκανα την ίδια ερώτηση:
“Γιατί να συμμορφώνεστε με απαιτήσεις που είναι εχθρικές προς το φιλελεύθερο ιδεώδες της ατομικής κυριαρχίας και της ελευθερίας της συνείδησης; Γιατί κάποιος στις Ηνωμένες Πολιτείες θα επιτρέψει στον εαυτό του να υποβληθεί σε ένα τόσο χονδροειδές ιδεολογικό καθεστώς”;
Ο πρώτος μου φίλος απάντησε:
“Επειδή δεν έχει την πολυτέλεια να χάσει τη δουλειά του”.
Η δεύτερη φίλη μου απάντησε:
“Επειδή έχει δουλέψει τόσο σκληρά για να γίνει ηθοποιός. Αν δεν συμμορφωθεί, δεν θα έχει πού αλλού να πάει”.
Και οι δύο απαντήσεις είναι ορθολογικές και δεν θα μπορούσα να διαφωνήσω. Ποιος —αφού δούλεψε επιμελώς για πολλά χρόνια για να αποκτήσει μια επιθυμητή θέση στον κλάδο της επιλογής του— δεν θα συμμορφωνόταν με τις ανατριχιαστικές ιδεολογικές οδηγίες για να διατηρήσει τη θέση; Αν χάσει τη δουλειά του, πού θα πάει και πώς θα πληρώσει το στεγαστικό του και τους άλλους λογαριασμούς;
Αυτός είναι ο απόλυτα κατανοητός συλλογισμός που δίνει τη δυνατότητα στην ιδεολογική τυραννία να εδραιωθεί στους οργανισμούς και στο κράτος. Όπως τόνισε ο Aleksandr Solzhenitsyn, ο τύραννος δεν είναι ποτέ ικανοποιημένος. Ελάχιστη ή καθόλου αντίσταση στις αρχικές του απαιτήσεις, θα του ανοίξει μόνο την όρεξή του για περισσότερη δύναμη και έλεγχο. Αυτό εννοούσε ο Σολζενίτσιν όταν επεσήμανε ότι αν συμμορφωθούμε με την επιβολή της ιδεολογίας αντί να της αντισταθούμε, πολλοί από εμάς θα καταλήξουμε τελικά σε ένα Γκουλάγκ ούτως ή άλλως.
Το κόλπο είναι τα άτομα να ενεργούν μαζί ομόφωνα. Για να το κάνουν αυτό απαιτείται τεράστια πειθώ και οργάνωση. Η πρόκληση που βρίσκεται μπροστά στο κίνημα της ιατρικής ελευθερίας είναι να βρει πώς να πείσει τους λογικούς και νομοταγείς πολίτες να ΜΗΝ συμμορφωθούν με παράλογες εντολές. Οι άνθρωποι με κεφάλαιο και διασημότητα θα μπορούσαν να παίξουν έναν μεγάλο ρόλο. Πού να τους βρείτε και πώς να τους παρακινήσετε;
Μέχρι στιγμής, η μαχήτρια του MMA και ηθοποιός, Τζίνα Καράνο, έχει δώσει ένα εξαιρετικό παράδειγμα. Όταν η Disney την απέλυσε από τον ρόλο της στο “The Mandalorian” επειδή εξέφρασε απόψεις που θεωρήθηκαν πολιτικά εσφαλμένες, δεν ζήτησε μια ανειλικρινή συγγνώμη, αλλά στάθηκε δυνατή, παρόλο που αυτό σήμαινε ότι θα χάσει την καριέρα της. Το ακριβές περιεχόμενο των απόψεών της ή το ύφος και ο τόνος με τον οποίο τις εκφράζει δεν είναι τόσο σημαντικό, όσο η αποφασιστικότητά της να διατηρήσει την ατομική της κυριαρχία. Όπως το θέτει ο Kipling:
Το άτομο πάντα έπρεπε να αγωνίζεται για να μην κατακλυστεί από τη φυλή του. Το να είσαι ο δικός σου άνθρωπος είναι δύσκολη υπόθεση. Αν το δοκιμάσετε, θα νιώθετε συχνά μόνοι και μερικές φορές φοβισμένοι. Αλλά κανένα τίμημα δεν είναι πολύ υψηλό για να πληρώσετε για το προνόμιο να κατέχετε τον εαυτό σας.
Μπράβο Τζίνα Καράνο!
Ευχαριστώ πολύ που είστε δωρεάν συνδρομητής στο Critical Thinking Newsletter. Εάν θέλετε να υποστηρίξετε την δουλειά μου,
μπορείτε να με κεράσετε έναν καφέ στην σελίδα μου στο Ko-fi, ή
να γίνετε ενεργός υποστηρικτής της προσπάθειάς μου, αγοράζοντας μία μηνιαία συνδρομή.
Σας ευχαριστώ θερμά για την υποστήριξη!