ΜΕΛΕΤΗ: Ασφάλεια και αποτελεσματικότητα του εμβολιασμού με όψιμου ηπατικού σταδίου εξασθενημένο παράσιτο ελονοσίας
Πώς θα σας φαινόταν να σας εμβολίαζαν... κουνούπια, χωρίς εσείς να το γνωρίζετε καν;
Περίληψη
Ιστορικό
Τα επί του παρόντος αδειοδοτημένα και εγκεκριμένα εμβόλια υπομονάδας για την ελονοσία παρέχουν μέτρια, βραχύβια προστασία κατά της ελονοσίας. Η ανοσοποίηση με ζωντανά εξασθενημένα παράσιτα ελονοσίας Plasmodium falciparum είναι μια εναλλακτική στρατηγική εμβολιασμού, που μπορεί να βελτιώσει την προστασία.
Μέθοδοι
Διεξάγαμε μια διπλά τυφλή, ελεγχόμενη κλινική δοκιμή για να αξιολογήσουμε την ασφάλεια, το προφίλ των παρενεργειών και την αποτελεσματικότητα της ανοσοποίησης, μέσω τσιμπήματος κουνουπιών, με ένα γενετικά εξασθενημένο παράσιτο δεύτερης γενιάς - ένα παράσιτο mei2 P. falciparum NF54 (σποροζωϊκή μορφή) με εκτεταμένη ανάπτυξη στο ηπατικό στάδιο. Μετά από μια ανοιχτή φάση ασφαλείας κλιμάκωσης δόσης στην οποία οι συμμετέχοντες εκτέθηκαν σε τσιμπήματα 15 ή 50 μολυσμένων κουνουπιών (στάδιο Α), υγιείς ενήλικες που δεν είχαν ελονοσία εκτέθηκαν τυχαία σε 50 τσιμπήματα κουνουπιών με ανοσοποίηση από GA2, από ένα παράσιτο πρώιμης σύλληψης (GA1) ή από εικονικό φάρμακο (τσιμπήματα από μη μολυσμένα κουνούπια) (στάδιο Β).
Μετά την ολοκλήρωση τριών συνεδριών ανοσοποίησης με 50 τσιμπήματα κουνουπιών ανά συνεδρία, συγκρίναμε την προστατευτική αποτελεσματικότητα του GA2 έναντι της ομόλογης ελεγχόμενης από P. falciparum μόλυνσης ανθρώπινης ελονοσίας με αυτή του GA1 και του εικονικού φαρμάκου. Τα κύρια καταληκτικά σημεία ήταν ο αριθμός και η σοβαρότητα των ανεπιθύμητων ενεργειών (στα στάδια Α και Β) και η παρασιταιμία στο στάδιο αίματος μεγαλύτερη από 100 παράσιτα P. falciparum ανά χιλιοστόλιτρο μετά από τσιμπήματα κουνουπιών μολυσμένων με GA2 (στο στάδιο Α) και μετά από ελεγχόμενη λοίμωξη ανθρώπινης ελονοσίας (στο στάδιο Β).
Αποτελέσματα
Οι ανεπιθύμητες ενέργειες ήταν παρόμοιες σε όλες τις ομάδες δοκιμής. Προστατευτική αποτελεσματικότητα έναντι της επακόλουθης ελεγχόμενης ανθρώπινης μόλυνσης από ελονοσία παρατηρήθηκε σε 8 από τους 9 συμμετέχοντες (89%) στην ομάδα του GA2, σε 1 στους 8 συμμετέχοντες (13%) στην ομάδα του GA1 και σε 0 στους 3 συμμετέχοντες στην ομάδα του εικονικού φαρμάκου. Σημαντικά υψηλότερη συχνότητα ειδικών για P. falciparum πολυλειτουργικών CD4+ και Vδ2+ γδ Τ-κυττάρων παρατηρήθηκε μεταξύ των συμμετεχόντων που έλαβαν GA2 σε σχέση με αυτούς που έλαβαν GA1, ενώ τα GA2 και GA1 προκάλεσαν παρόμοιους τίτλους αντισωμάτων που στοχεύουν την πρωτεΐνη circumsporozoite του P. falciparum.
Συμπεράσματα
Σε αυτή τη μικρή δοκιμή, το GA2 συσχετίστηκε με ένα ευνοϊκό προφίλ επαγωγής του ανοσοποιητικού και προστατευτική αποτελεσματικότητα, ευρήματα που δικαιολογούν περαιτέρω αξιολόγηση (Χρηματοδοτείται από το Ίδρυμα Bontius, αριθμός ClinicalTrials.gov: NCT04577066).
