Περισσότερα για την αλλαγή του Ρωσικού παιχνιδιού...
... μέσω των δημοψηφισμάτων
*του Larry Johnson*
Θυμάστε πριν από τρεις εβδομάδες όταν ο Πούτιν και ο ρωσικός στρατός ήταν στο καναβάτσο και ο ουκρανικός στρατός περνούσε στο Χάρκοβο; Αυτό ήταν τότε και η υποσχόμενη νίκη της Ουκρανίας απέτυχε να υλοποιηθεί. Με το πλεονέκτημα εκ των υστέρων, φαίνεται ότι η Ρωσία εγκατέλειψε το στρατηγικά ανούσιο έδαφος στην Περιφέρεια Kharkov της Ουκρανίας και ανέπτυξε ξανά δυνάμεις σε Donbas, Zaporhyzhia και Kherson. Γιατί; Για να είναι σε θέση για το δημοψήφισμα – δηλαδή, να υπερασπιστεί τις περιφέρειες της Ουκρανίας που θα έχουν την ευκαιρία να ψηφίσουν εάν θα επανενωθούν ή όχι με τη μητέρα Ρωσία. Η επακόλουθη ανακοίνωση του Πούτιν για τα δημοψηφίσματα, που άρχισαν την περασμένη Παρασκευή, δεν ήταν μια πράξη απόγνωσης. Ο σχεδιασμός γι' αυτό ήταν στα σκαριά για τουλάχιστον ένα μήνα, ίσως και περισσότερο.
Ενώ η Ουκρανία συνέχισε να ρίχνει τα στρατεύματά της κατά των ρωσικών γραμμών και εξαπέλυσε χτυπήματα πυροβολικού σε στόχους αμάχων, πλήρωσε τρομερό τίμημα σε ανθρώπινες απώλειες, κατεστραμμένα άρματα και οχήματα μάχης και απέτυχε εντελώς να διακόψει την ψηφοφορία. Υπήρξαν διεθνείς παρατηρητές που παρακολουθούν την ψηφοφορία σε όλες τις τέσσερις περιφέρειες. Μακάρι τουλάχιστον ένας ρεπόρτερ να ρωτούσε αυτούς τους παρατηρητές πότε επικοινώνησαν μαζί τους για πρώτη φορά και τους ζητήθηκε να έρθουν στο ελεγχόμενο από τη Ρωσία έδαφος και να κάνουν την παρακολούθηση. Αυτή η λεπτομέρεια θα παρείχε κάποια εικόνα για την έκταση του προσχεδιασμού για τα δημοψηφίσματα.
Φαίνεται ότι η ψήφος για την επανένωση με τη Ρωσία θα είναι συντριπτική υπέρ του να γίνουν ρωσικές δημοκρατίες. Μόλις επικυρωθούν τα αποτελέσματα, η ρωσική Δούμα θα ενεργήσει για να αποδεχθεί την απόφαση και ο Πούτιν θα την επισημοποιήσει. Σε εκείνο το σημείο –αυτή την Παρασκευή– θα τελειώσει η ειδική στρατιωτική επιχείρηση στην Ουκρανία και η Ρωσία θα είναι σε θέση να υπερασπιστεί το νέο της έδαφος.
Περιμένω από τον Πούτιν να μιλήσει για το γεγονός και να ενημερώσει την Ουκρανία, το ΝΑΤΟ και τις Ηνωμένες Πολιτείες ότι οποιεσδήποτε περαιτέρω επιθέσεις στο Λουχάνσκ, το Ντόνετσκ, τη Ζαπορύζια και τη Χερσώνα θα είναι επίθεση στη Ρωσία. Η Ουκρανία και η Δύση θα ειδοποιηθούν. Η μπάλα θα είναι στο γήπεδο τους.
Αυτό θα δημιουργήσει μια ευκαιρία για ό,τι έχει απομείνει από την Ουκρανία να αναζητήσει ειρήνη. Αμφιβάλλω αν η Ουκρανία και η Δύση θα δεχτούν αυτή την ευκαιρία. Οι επιθέσεις στον νέο ρωσικό πληθυσμό θα συνεχιστούν και η Ρωσία θα δράσει. Σε αντίθεση με την αυτοσυγκράτηση που επιδείχθηκε κατά τη διάρκεια των τελευταίων έξι μηνών, η Ρωσία είναι πιθανό να απαντήσει με πιο επιθετικές τακτικές που μπορεί να περιλαμβάνουν την απενεργοποίηση του ρεύματος στην Ουκρανία και την επίθεση σε κέντρα διοίκησης, συμπεριλαμβανομένου του αρχηγείου του Ζελένσκι στο Κίεβο. Αυτό θα οδηγήσει σε σημαντική κλιμάκωση της μάχης, αλλά η Ουκρανία και το ΝΑΤΟ θα έχουν περιορισμένη ικανότητα να ανταποκριθούν. Γιατί;
Η Δύση δεν έχει πλέον τη βιομηχανική βάση που να ανταποκρίνεται στη ρωσική παραγωγή πολεμικού υλικού. Αυτή η αδυναμία επιδεινώνεται από το διπλό πλήγμα του πληθωρισμού και της οικονομικής κατάρρευσης που σφαγιάζει την Ευρώπη και αρχίζει να βλάπτει τις Ηνωμένες Πολιτείες. Το Royal United Services Institute (RUSI), το παλαιότερο και το κορυφαίο think tank στον κόσμο στον τομέα της άμυνας και της ασφάλειας, δημοσίευσε πρόσφατα ένα σημαντικό δοκίμιο που περιγράφει λεπτομερώς αυτήν την πτώση:
Ο πόλεμος στην Ουκρανία απέδειξε ότι η εποχή του βιομηχανικού πολέμου είναι ακόμα εδώ. Η μαζική κατανάλωση εξοπλισμού, οχημάτων και πυρομαχικών απαιτεί μια μεγάλης κλίμακας βιομηχανική βάση για ανεφοδιασμό – η ποσότητα εξακολουθεί να έχει τη δική της ποιότητα. Η μάχη μαζικής κλίμακας έφερε αντιμέτωπους 250.000 Ουκρανούς στρατιώτες, μαζί με 450.000 πρόσφατα κινητοποιημένους πολίτες στρατιώτες ενάντια σε περίπου 200.000 Ρώσους και αυτονομιστές στρατιώτες. Η προσπάθεια οπλισμού, τροφοδοσίας και σίτισης αυτών των στρατών είναι ένα μνημειώδες έργο. Ο ανεφοδιασμός πυρομαχικών είναι ιδιαίτερα επαχθής. Για την Ουκρανία, αυτό το έργο δυσκολεύουν οι δυνατότητες των ρωσικών βαθέων πυρών, οι οποίες στοχεύουν την ουκρανική στρατιωτική βιομηχανία και τα δίκτυα μεταφορών σε όλο το βάθος της χώρας. Ο ρωσικός στρατός έχει επίσης υποφέρει από ουκρανικές διασυνοριακές επιθέσεις και πράξεις δολιοφθοράς, αλλά σε μικρότερη κλίμακα. Το ποσοστό κατανάλωσης πυρομαχικών και εξοπλισμού στην Ουκρανία μπορεί να διατηρηθεί μόνο από μια μεγάλης κλίμακας βιομηχανική βάση.
Αυτή η πραγματικότητα θα πρέπει να είναι μια σοβαρή προειδοποίηση για τις δυτικές χώρες, οι οποίες έχουν περιορίσει τη στρατιωτική βιομηχανική τους ικανότητα και θυσίασαν την κλίμακα για την αποτελεσματικότητά τους. Αυτή η στρατηγική βασίζεται σε εσφαλμένες υποθέσεις για το μέλλον του πολέμου και έχει επηρεαστεί τόσο από τη γραφειοκρατική κουλτούρα στις δυτικές κυβερνήσεις, όσο και από την κληρονομιά των συγκρούσεων χαμηλής έντασης. Επί του παρόντος, η Δύση μπορεί να μην έχει τη βιομηχανική ικανότητα να πολεμήσει έναν πόλεμο μεγάλης κλίμακας. Εάν η κυβέρνηση των ΗΠΑ σχεδιάζει να γίνει ξανά το οπλοστάσιο της δημοκρατίας, τότε οι υπάρχουσες δυνατότητες της αμερικανικής στρατιωτικής-βιομηχανικής βάσης και οι βασικές παραδοχές που οδήγησαν την ανάπτυξή της πρέπει να επανεξεταστούν.
https://www.rusi.org/explore-our-research/publications/commentary/return-industrial-warfare
Αυτό είναι το έργο του Αντισυνταγματάρχη (εν αποστρατεία) Alex Vershinin, πολίτη των ΗΠΑ. Εξηγεί λεπτομερώς την πρόκληση που αντιμετωπίζουν οι Ηνωμένες Πολιτείες και οι σύμμαχοί τους στο ΝΑΤΟ, εάν τολμήσουν να εμπλακούν στη Ρωσία σε μια μάχη face-to-face:
Επί του παρόντος, οι ΗΠΑ μειώνουν τα αποθέματά τους πυρομαχικών πυροβολικού. Το 2020, οι αγορές πυρομαχικών πυροβολικού μειώθηκαν κατά 36% στα 425 εκατομμύρια δολάρια. Το 2022, το σχέδιο είναι να μειωθούν οι δαπάνες για βλήματα πυροβολικού 155 χιλιοστών στα 174 εκατομμύρια δολάρια. Αυτό ισοδυναμεί με 75.357 βασικά “χαζά” βλήματα M795 για κανονικό πυροβολικό, 1.400 βλήματα XM1113 για το M777 και 1.046 βλήματα XM1113 για εκτεταμένα πυροβόλα πυροβολικού. Τέλος, υπάρχουν 75 εκατομμύρια δολάρια αφιερωμένα για πυρομαχικά ακριβείας Excalibur που κοστίζουν 176.000 $ ανά βλήμα, δηλαδή συνολικά 426 βλήματα. Εν ολίγοις, η ετήσια παραγωγή πυροβολικού των ΗΠΑ στην καλύτερη περίπτωση θα διαρκούσε μόνο για 10 ημέρες έως δύο εβδομάδες μάχης στην Ουκρανία. Εάν η αρχική εκτίμηση των ρωσικών βλημάτων που εκτοξεύθηκαν υπερβεί το 50%, θα επεκτείνει τις προμήθειες του πυροβολικού για μόνο τρεις εβδομάδες.
Οι ΗΠΑ δεν είναι η μόνη χώρα που αντιμετωπίζει αυτή την πρόκληση. Σε ένα πρόσφατο πολεμικό παιχνίδι στο οποίο συμμετείχαν δυνάμεις των ΗΠΑ, του Ηνωμένου Βασιλείου και της Γαλλίας, οι βρετανικές δυνάμεις εξάντλησαν τα εθνικά αποθέματα κρίσιμων πυρομαχικών μετά από οκτώ ημέρες.
https://www.rusi.org/explore-our-research/publications/commentary/return-industrial-warfare
Η Ρωσία, αντίθετα, απολαμβάνει την πολυτέλεια των αμυντικών εγκαταστάσεων που λειτουργούν 24/7 και παράγουν πυρομαχικά, οχήματα, τανκς, drones, πυραύλους και ρουκέτες. Η Δύση εξακολουθεί να εργάζεται με την αυταπάτη ότι η οικονομία της Ρωσίας κλονίζεται βίαια. Η Ρωσία διαθέτει τα ορυκτά, τα υλικά και το εξειδικευμένο προσωπικό που απαιτείται για να παράγει αυτό που χρειάζεται ο ρωσικός στρατός για να συντηρήσει τις επιχειρήσεις, ιδιαίτερα έντονες επιχειρήσεις μάχης.
Δεν ξέρω αν αυτό ήταν το ρωσικό σχέδιο εξαρχής –δηλαδή, η διεξαγωγή επιχειρήσεων που θα δημιουργούσαν έναν ντε φάκτο αφοπλισμό των Ηνωμένων Πολιτειών και της Ευρώπης– ή αν αυτό είναι απλά ευτυχής συγκυρία για τους Ρώσους. Ανεξάρτητα από αυτό, η Δύση δεν έχει βιώσιμες επιλογές, εκτός από τον πυρηνικό πόλεμο, για να νικήσει τη Ρωσία στην Ουκρανία.
Οι επόμενες εβδομάδες θα αποκαλύψουν σχίσματα στη συμμαχία του ΝΑΤΟ. Η Βρετανία, για παράδειγμα, ξύπνησε σήμερα το πρωί για να μάθει ότι η κάποτε πανίσχυρη λίρα στερλίνα, που κάποτε είχε διπλάσια αξία από το δολάριο ΗΠΑ, αξίζει τώρα λιγότερο από το δολάριο. Αυτό σημαίνει ότι οι Βρετανοί θα πληρώνουν περισσότερα για προϊόντα που εισάγουν από τις Ηνωμένες Πολιτείες. Αν και οι Ηνωμένες Πολιτείες αντιπροσωπεύουν μόνο το 12% των εισαγωγών στο Ηνωμένο Βασίλειο, η αύξηση της τιμής θα πυροδοτήσει περαιτέρω την πληθωριστική σπείρα του θανάτου. Η νέα Βρετανίδα πρωθυπουργός Λιζ Τρους αντιμετωπίζει ήδη απώθηση από τους Τόρις σχετικά με το προτεινόμενο οικονομικό της σχέδιο. Ο θάνατος της βασίλισσας Ελισάβετ έθεσε τα πολιτικά προβλήματα σε δεύτερη μοίρα για μερικές εβδομάδες. Αυτός ο μήνας του μέλιτος τελείωσε και η πίεση της εσωτερικής πολιτικής στο Ηνωμένο Βασίλειο θα κάνει τη συνεχιζόμενη υποστήριξη προς την Ουκρανία λιγότερο βέβαιη.
Οι καταρρέουσες οικονομίες στη Γαλλία, τη Γερμανία και την Ιταλία θα αναγκάσουν επίσης αυτές τις χώρες να αφιερώσουν περισσότερο χρόνο προσπαθώντας να καταπνίξουν την αυξανόμενη εσωτερική αναταραχή. Όταν λαμβάνετε υπόψη την ενεργειακή κρίση και τις ουκρανικές στρατιωτικές αποτυχίες καθώς μπαίνει ο χειμώνας, τα θεμέλια της ενότητας του ΝΑΤΟ έναντι της Ουκρανίας είναι πιθανό να ραγίσουν.