Η Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας έχει γίνει μια κόλαση "μηδενικής Covid"
Με πολύ μικρή έκθεση στην Omicron, οι Κινέζοι έχουν ξεκινήσει μια απροσδιόριστη δυστοπία μασκοφορίας, τεστ, μαζικής επιτήρησης και περιοδικών εγκλεισμών – όλα για το τίποτα...
*του eugyppius*
Από τους New York Times:
Η Κίνα αντιμετωπίζει τη μεγαλύτερη έξαρση κρουσμάτων Covid μέσα σε ένα μήνα, περιπλέκοντας τις προετοιμασίες της για μια πολύ σημαντική συνάντηση του Κομμουνιστικού Κόμματος, όπου ο Σι Τζινπίνγκ αναμένεται να επεκτείνει και να διεκδικήσει άλλη μια θητεία στην εξουσία. Επαρχιακοί και τοπικοί αξιωματούχοι έχουν δεσμευτεί να σταματήσουν την “εξάπλωση” του κορωνοϊού στο Πεκίνο, την πρωτεύουσα, όπου θα πραγματοποιηθεί η συνάντηση.
Οι ημερήσιοι αριθμοί Covid έχουν υπερδιπλασιαστεί την περασμένη εβδομάδα, σε περίπου 1.400 κρούσματα την Παρασκευή, στη χώρα των 1,4 δισεκατομμυρίων ανθρώπων — αριθμός που παραμένει μικροσκοπικός για τα παγκόσμια πρότυπα. Ωστόσο, οι κινεζικές αρχές βρίσκονται υπό τεράστια πίεση για να διασφαλίσουν ότι τίποτα δεν θα διαταράξει το συνέδριο του κόμματος, το οποίο ξεκινά στις 16 Οκτωβρίου. Αντέδρασαν εντείνοντας τους περιορισμούς που πολλοί ήδη θεωρούν υπερβολικούς. Κλειδώνουν περιοχές και πόλεις και επιβάλλουν μαζικές δοκιμές και καραντίνες, διαταράσσουν τη ζωή για εκατομμύρια ανθρώπους και προκαλούν δημόσιες καταγγελίες.
Οι αρχές τηρούν πιστά την πολιτική τους “μηδενικής Covid” για την εξάλειψη των λοιμώξεων, παρά το τεράστιο οικονομικό και κοινωνικό κόστος της στρατηγικής. Ο κ. Xi έχει καταστήσει τη “μηδενική Covid” πολιτική επιταγή, συνδέοντας τη στήριξη της πολιτικής με την υποστήριξη του Κομμουνιστικού Κόμματος, καθώς θέλει να χαιρετίσει την επιτυχία της Κίνας στον περιορισμό των λοιμώξεων ως ένδειξη της ανωτερότητας του αυταρχικού συστήματος του Πεκίνου.
Η στρατηγική της Κίνας για την πανδημία είναι “σχεδόν μια πολιτική εκστρατεία για να δείξει πίστη στον ίδιο τον Xi Jinping”, δήλωσε ο Willy Lam, επίκουρος καθηγητής πολιτικής στο Κινεζικό Πανεπιστήμιο του Χονγκ Κονγκ. “Αυτό κάνει τους τοπικούς αξιωματούχους ακόμη πιο ανήσυχους, γιατί όλοι θέλουν να παραμείνουν στις καλές χάρες του Xi Jinping”.
Ο μανιακός μαζικός έλεγχος πιθανότατα “συνέβαλε στη διάδοση του ιού”, καθώς το ίδιο το ιατρικό προσωπικό γίνεται φορέας μόλυνσης. Η Σιντζιάνγκ είναι πλέον ουσιαστικά αποκομμένη από την υπόλοιπη χώρα, με τους κατοίκους της πόλης Γινίνγκ να χρησιμοποιούν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης “για να ζητήσουν τρόφιμα και άλλες παροχές, συμπεριλαμβανομένων σερβιετών και φαρμάκων”. Οι Zero Covidians της Δύσης πάντα παραπονιόντουσαν ότι “πραγματικά lockdown δεν δοκιμάστηκαν ποτέ” και θα πρέπει να είμαστε ευγνώμονες για αυτό. Στα πραγματικά lockdown πεινάς.
Σε μια συνάντηση υπό την προεδρία του Sun Shaocheng, του ανώτατου στελέχους του κόμματος της Εσωτερικής Μογγολίας, οι αξιωματούχοι έλαβαν οδηγίες να σταματήσουν τις λοιμώξεις “σκοτώνοντας κοτόπουλα με ένα μαχαίρι για σφαγή αγελάδων”, ένα λογοπαίγνιο σε ένα κινέζικο ιδίωμα, για να δείξει ότι ήταν επιθυμητή η υπερβολή…
Η υπερβολή είναι όλο και περισσότερο ο κανόνας. Στην τροπική νησιωτική επαρχία Χαϊνάν, που συχνά αποκαλείται Χαβάη της Κίνας, οι αρχές διέταξαν μαζικά τεστ αφού εντοπίστηκαν μόλις δύο κρούσματα τη Δευτέρα…
Οι αξιωματούχοι έχουν δυσκολευτεί να χρηματοδοτήσουν και να στελεχώσουν τις προσπάθειες για να σταματήσει ο ιός. Σε πολλές φτωχότερες περιοχές, τα οικονομικά της τοπικής αυτοδιοίκησης έχουν γίνει τεταμένα, ιδιαίτερα καθώς προσπάθησαν να επιβάλουν μαζικές δοκιμές, συχνά σε εκατομμύρια ανθρώπους κάθε λίγες μέρες.
Μέχρι και πέρυσι, η θεωρία μου ήταν ότι η Κίνα είχε εξάγει lockdown στη Δύση, ενώ αθόρυβα επανακαθόριζε τα κριτήρια δοκιμών και έλαβε άλλα μέτρα για να εξαφανίσει την πανδημία στο εσωτερικό. Αποδεικνύεται ότι έκανα λάθος. Οι Κινέζοι παρέμειναν βαθιά αφοσιωμένοι στη “Zero Covid” όλη την ώρα, ενώ επωφελήθηκαν από την παράξενα ήπια συμπεριφορά του SARS-COV-2 στην Ανατολική Ασία. Καθώς ο ιός έχει απομακρυνθεί γενετικά από τον άγριο τύπο και ως απάντηση στην αυξανόμενη ανοσία σε όλο τον κόσμο, έχει γίνει πιο μολυσματικός μόνο στην Κίνα. Οι Κινέζοι απάντησαν όχι αγνοώντας τις λοιμώξεις, αλλά καταπολεμώντας τις όλο και πιο σκληρά.
Υπάρχουν προφανώς αποχρώσεις των παλαιών κομμουνιστικών καθεστώτων του μέσου αιώνα εδώ. Έχετε τον Γενικό Γραμματέα και άλλα υψηλά κομματικά στελέχη να θέτουν τρελούς στόχους πολιτικής, οι οποίοι στη συνέχεια εφαρμόζονται με ανυπομονησία από διεφθαρμένους και συκοφάντες γραφειοκράτες, που ελπίζουν μόνο να κερδίσουν την εύνοια μέσα στο Κόμμα και να εξασφαλίσουν προαγωγή. Αλλά τα περιβόητα πενταετή σχέδια είχαν τουλάχιστον τον φαινομενικό οικονομικό σκοπό της εκβιομηχάνισης. Η “Zero Covid” είναι εντελώς άσκοπη και δεν υπάρχει κανένας τρόπος για την Κίνα να το τερματίσει ποτέ, παρά μόνο με την παραδοχή της ήττας.
Συχνά αναρωτιέμαι αν δεν υπάρχει κάτι το εθιστικό σχετικά με τα lockdown, τουλάχιστον για τους γραφειοκράτες που αποφασίζουν αυτές τις πολιτικές και τις εφαρμόζουν. Ή ίσως είναι μια χορηγούμενη ασθένεια, που υπόκειται στην ίδια εξέλιξη τριών σταδίων παντού. Υπάρχει, πρώτον, η αρχική πράξη του μαζικού περιορισμού, ακολουθούμενη από μια εποχιακή κατάρρευση των λοιμώξεων και την ψευδαίσθηση της νίκης. Το δεύτερο βήμα είναι ο χειμώνας, όταν οι μολύνσεις αυξάνονται ξανά παρά τις μάσκες και τα τεστ.
Σε απάντηση, οι πανδημολόγοι εντείνουν τους παλιούς περιορισμούς, τώρα πολύ λιγότερο αποτελεσματικούς και πολύ πιο δαπανηρούς από ό,τι είχε φανταστεί κανείς. Το τρίτο και τελευταίο βήμα είναι τότε μια σταδιακή εγκατάλειψη του περιορισμού ως αντιπαραγωγικού και μάταιου. Το μόνο πράγμα που είναι διαφορετικό στην Κίνα είναι ότι δύο χρόνια, αντί για έξι μήνες, μεσολάβησαν πριν το πρώτο και το δεύτερο στάδιο της νόσου τους. Είναι σαν μια εφιαλτική εκδοχή αυτού που ήμασταν εμείς το φθινόπωρο του 2020…