Πόσο ασφαλή είναι τα εμβόλια για την COVID-19;

Μερικά βασικά στοιχεία, σε ένα μέρος - Μέρος 6ο

*της Joomi*

---

8. Η πραγματικότητα της επιστήμης και η “συναίνεση”

Δεν υπάρχει “συναίνεση” εδώ

Όταν πρόκειται για την ασφάλεια του εμβολίου κατά της COVID, δεν μπορούμε να πούμε ότι υπάρχει “συναίνεση”. Έχουμε δει ότι υπάρχουν πολλοί ειδικοί που δεν συμφωνούν με την επικρατούσα αφήγηση σχετικά με την ασφάλεια των εμβολίων κατά της COVID.

Είδαμε επίσης ότι εταιρείες όπως η Pfizer και η Moderna χρηματοδοτούν και επηρεάζουν ιατρικούς οργανισμούς και οργανισμούς υγείας, καθώς και τα μέσα ενημέρωσης. Έτσι, οι κυρίαρχες αφηγήσεις εκεί έξω συχνά διαμορφώνονται από τις φαρμακευτικές εταιρείες.

Οι απόψεις των αντιφρονούντων έχουν επίσης λογοκριθεί, γεγονός που επηρεάζει τη γνώμη άλλων ειδικών για το θέμα. Εξάλλου, οι επιστήμονες και οι γιατροί, όπως και κάθε άλλη ομάδα, είναι επιρρεπείς στην ομαδική σκέψη.

Εξάλλου, η “συναίνεση” είναι συχνά λάθος

Ακόμη και όταν φαίνεται να υπάρχει συναίνεση, η συναίνεση είναι συχνά λάθος.

Υπήρξαν πολλές φορές στην ιστορία της επιστήμης που η πλειοψηφία ή η “συναίνεση” ήταν λάθος. Ο Carl Woese, ένας βιολόγος που έφερε επανάσταση στους τομείς της μικροβιολογίας και της εξέλιξης, είχε αρχικά τη φήμη μεταξύ των ομοτίμων του ως “παλαβός” [36]. Όμως σήμερα, τα ευρήματά του θεωρούνται η “ορθοδοξία” των βιβλίων. Περισσότερα εδώ:

Πηγή

Μετά ήταν ο Stanley Prusiner, ο οποίος ανακάλυψε τα πριόν. Για δεκαετίες, το έργο του ήταν αντικείμενο γελοιοποίησης. Ο Prusiner κέρδισε τελικά το βραβείο Νόμπελ για την ανακάλυψή του.

Δείτε αυτό για περισσότερα παραδείγματα:

Πηγή

Η επιτροπή του βραβείου Νόμπελ έχει κάνει επίσης κάποια λάθη. Το 1949, το βραβείο Νόμπελ απονεμήθηκε στον Δρ. António Egas Moniz για την πρωτοποριακή μέθοδο της… λοβοτομής. Είναι λίγο ντροπιαστικό για αυτούς τώρα:

Η πραγματικότητα της επιστήμης

Οι επιστήμονες ή οι γιατροί δεν έχουν ανοσία σε πράγματα όπως ο καριερισμός, η ομαδική σκέψη ή η απληστία. Η δημοσίευση επιστημονικών μελετών βασίζεται στην πίστη. Γίνεται σχεδόν εξ ολοκλήρου στο σύστημα της τιμής. Οι ερευνητές θεωρείται ότι δεν έχουν κατασκευάσει δεδομένα ή δεν έχουν διαπράξει απάτες και είναι σπάνιο να ελεγχθεί η δουλειά τους.

Σε έναν κόσμο στον οποίο οι ερευνητές πρέπει να “δημοσιεύσουν ή να χαθούν”, αυτό μπορεί να είναι ένα ισχυρό κίνητρο για τη διάπραξη απάτης.

Πηγή

Και για το πώς η επιστήμη έχει εταιρικοποιηθεί και μετατραπεί σε “Μεγάλη Επιστήμη”, διαβάστε αυτό: “Πώς η επιστήμη έχει διαφθαρεί“.

Επιστήμη και ιατρικά περιοδικά

Δεν βοηθάει το γεγονός ότι τα ιατρικά περιοδικά εξαρτώνται από τη φαρμακευτική βιομηχανία για την επιβίωσή τους. Για περισσότερα, διαβάστε αυτό: Τα ιατρικά περιοδικά είναι μια επέκταση του βραχίονα μάρκετινγκ των φαρμακευτικών εταιρειών

Αυτό γράφτηκε από τον Δρ. Ρίτσαρντ Σμιθ, πρώην συντάκτη στο έγκριτο ιατρικό περιοδικό BMJ. Ξεκινά με ένα απόσπασμα του Richard Horton, συντάκτη του έγκριτου ιατρικού περιοδικού The Lancet: “Τα περιοδικά έχουν υποβιβαστεί σε επιχειρήσεις ξεπλύματος πληροφοριών για τη φαρμακευτική βιομηχανία”.

Η επιστήμη είναι ακατάστατη

Η επιστήμη είναι εξαιρετικά ακατάστατη. Οι μελέτες συχνά συγκρούονται μεταξύ τους στα ευρήματά τους.

Και οι περισσότεροι άνθρωποι, ακόμη και οι λεγόμενοι “ειδικοί”, πιστεύουν ότι τα αποτελέσματα των επιστημονικών μελετών είναι πιο οριστικά από ό,τι είναι στην πραγματικότητα: Μια ψευδαίσθηση προβλεψιμότητας στα επιστημονικά αποτελέσματα: Ακόμη και οι ειδικοί συγχέουν την αβεβαιότητα των συμπερασμάτων και τη μεταβλητότητα του αποτελέσματος

9. Γιατί δεν ακούμε για αυτό στα μέσα ενημέρωσης;

Γιατί δεν έχουμε δει περισσότερες από αυτές τις πληροφορίες στα μέσα ενημέρωσης;

Λογοκρισία και συγχώνευση κράτους, ΜΜΕ και τεχνολογίας

Η φαρμακευτική βιομηχανία ξοδεύει ένα τεράστιο ποσό διαφημιστικών χρημάτων στα μέσα ενημέρωσης:

Αυτό προφανώς σημαίνει ότι αυτές οι εταιρείες μέσων ενημέρωσης δεν θέλουν να κάνουν ή να πουν τίποτα για να διώξουν τα χρήματα που βγάζουν από τις διαφημίσεις τους.

Υπάρχει επίσης αυτό που η δημοσιογράφος Sharyl Attkisson αποκαλεί “Astroturf”, δηλαδή όταν πολιτικά, εταιρικά και ειδικά συμφέροντα μεταμφιέζονται για να δημοσιεύσουν διαφημίσεις και άρθρα και να δυσφημήσουν ή να “απομυθοποιήσουν” όσους διαφωνούν μαζί τους. Η ομιλία της στο TED από το 2015 εξακολουθεί να είναι πολύ επίκαιρη σήμερα:

Παρεμπιπτόντως, φαίνεται ότι η ίδια η Attkisson κηλιδώθηκε από τη Wikipedia.

Αλλά θα πρέπει να πάρουμε τα πάντα στη Wikipedia με σκεπτικισμό, επειδή ακόμη και ένας από τους συνιδρυτές της, ο Larry Sanger, δεν εμπιστεύεται πλέον τη Wikipedia:

Στη συνέχεια, υπάρχει η The Trusted News Initiative (TNI), η οποία περιλαμβάνει οργανισμούς όπως το BBC, το Facebook, το Twitter, το Associated Press, το Reuters, η Washington Post κλπ.:

Πηγή

Η TNI ξεκίνησε αρχικά να πολεμά την “παραπληροφόρηση που απειλεί την ανθρώπινη ζωή ή διαταράσσει τη δημοκρατία κατά τη διάρκεια των εκλογών”, αλλά από την εποχή της COVID έχει χρησιμοποιηθεί ως όπλο για να εξαλείψει οποιαδήποτε διαφωνία με τις κύριες αφηγήσεις της COVID και να δυσφημήσει μεμονωμένους επιστήμονες και γιατρούς.

Τι γίνεται με τους “ελέγχους δεδομένων”; Αυτοί γράφονται συχνά από ανεπαρκώς εκπαιδευμένα άτομα με ελάχιστες έως καθόλου επιστημονικές γνώσεις. Εν τω μεταξύ, οι κύριες ειδησεογραφικές εταιρείες, οι οποίες γίνονται όλο και λιγότερο σχετικές, θέλουν να σας πείσουν ότι η παραπληροφόρηση στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης είναι αυτό για το οποίο πρέπει να ανησυχούμε:

Αλλά ίσως είναι πιο ανησυχητικό το γεγονός ότι όλα τα μεγάλα ειδησεογραφικά δίκτυα παπαγαλίζουν την προπαγάνδα των ισχυρών συμφερόντων, ανεξάρτητα από το αν είναι το FOX ή το ABC ή το NBC.

Προπαγάνδα στο παρελθόν

Όταν βλέπετε πώς τα εταιρικά μέσα προσπαθούν συνεχώς να μας κάνουν να πανικοβληθούμε, ή να μας παραπλανήσουν, ή να μας “ωθήσουν” ή συχνά οπισθοδρομούν στο σημείο όπου οι δικαστές του ανώτατου δικαστηρίου πιστεύουν τρελά ψευδείς ισχυρισμούς για την COVID, καταλήγουμε να κάνουμε παράλογα πράγματα, μπορεί να φαίνεται σαν να ζούμε σε μια εποχή άνευ προηγουμένου τεχνητής πληρωμένης πραγματικότητας.

Υπάρχουν όμως ιστορικά προηγούμενα για αυτό που βιώνουμε τώρα.

Στην κλασική του “Προπαγάνδα” του 1928, ο Edward L. Bernays εξηγεί πώς οι κυβερνήσεις, οι εταιρείες και τα ιδρύματα είναι σε θέση να χειραγωγούν τους ανθρώπους μαζικά σε όλους τους τομείς της ζωής, συμπεριλαμβανομένου του πολέμου, της πολιτικής, της εκπαίδευσης και της ιατρικής:

Αυτοί που χειραγωγούν αυτόν τον αόρατο μηχανισμό της κοινωνίας αποτελούν μια αόρατη κυβέρνηση, που είναι η αληθινή κυρίαρχη δύναμη της χώρας μας. Μας κυβερνούν, το μυαλό μας διαμορφώνεται, τα γούστα μας διαμορφώνονται, οι ιδέες μας προτείνονται, σε μεγάλο βαθμό από άνδρες για τους οποίους δεν έχουμε ακούσει ποτέ.

Κατά τη διάρκεια του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, η Αμερική βομβαρδίστηκε με προπαγάνδα για να στρατολογήσει άντρες. Τα μέσα μαζικής ενημέρωσης διέδωσαν ιστορίες με τους Γερμανούς (“Ούννους”) να παλουκώνουν μωρά, να κόβουν το στήθος των νοσοκόμων του Ερυθρού Σταυρού και να σταυρώνουν έναν Καναδό. Ο γερμανικός στρατός ήταν αδίστακτος, αλλά δεν είχαν κάνει τίποτα από όλα αυτά.

Κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, οι New York Times υποβάθμισαν σταθερά το Ολοκαύτωμα και οι ειδήσεις για την “τελική λύση” του Χίτλερ ήταν κρυμμένες από τους αναγνώστες.

Πώς οι κυβερνήσεις διαδίδουν την προπαγάνδα; Μερικές φορές οι δημοσιογράφοι μπαίνουν στο μισθολόγιο της κυβέρνησης. Αλλά συχνά είναι πιο λεπτό από αυτό.

Ο Frank Snepp ήταν αναλυτής στη CIA και κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1970 αποκάλυψε πώς η CIA διακινούσε παραπληροφόρηση σε ειδησεογραφικά πρακτορεία, όπως οι New York Times:

Όταν εμείς, η CIA, θέλαμε να διακινήσουμε παραπληροφόρηση για ένα συγκεκριμένο θέμα -αυτή η πληροφορία δεν είναι απαραίτητα ψέμα, μπορεί να είναι η μισή αλήθεια- επιλέγαμε έναν δημοσιογράφο, πήγαινα να κάνω την ενημέρωση και ήλπιζα ότι θα έθετε τις πληροφορίες σε έντυπη μορφή. Θα κυνηγούσαμε αυτούς τους κυρίους και θα με καθοδηγούσαν να τους καλλιεργήσω, να περάσω χρόνο μαζί τους, να κοινωνικοποιηθώ μαζί τους και αργά, αλλά σταθερά, προσπαθούσα να κερδίσω την εμπιστοσύνη τους δίνοντάς τους έγκυρες πληροφορίες, πληροφορίες που ήταν αληθινές. Και μετά έβαζα σε μια συζήτηση τα δεδομένα που θέλαμε να περάσουμε, τα οποία μπορεί να μην ήταν η αλήθεια. Μας ενδιέφερε να στοχεύσουμε εκείνους τους ρεπόρτερ που μπορούν να δώσουν το υλικό τους στους New York Times ή τους Los Angeles Times και ούτω καθεξής.

Θυμάστε τα υποτιθέμενα “όπλα μαζικής καταστροφής” στο Ιράκ; Οι New York Times ήταν σταθερά ένας αγωγός προπαγάνδας που προερχόταν από την κυβέρνηση Μπους και το κράτος ασφαλείας των ΗΠΑ. Εν τω μεταξύ, οι χρωματικοί κώδικες της Εσωτερικής Ασφάλειας χρησίμευαν για να προκαλέσουν φόβο στο κοινό, ενώ οι πολιτικές μας ελευθερίες διαβρώνονταν με τον Πατριωτικό Νόμο.

Παρεμπιπτόντως, έχετε προσέξει πώς υποχωρούμε από κρίση σε κρίση;

Εάν μέλη της κυβέρνησης ήταν πίσω από τη χειραγώγηση του κοινού στο παρελθόν, γιατί να μην συμβεί αυτό και τώρα;

10. Πού να βρείτε καλύτερες πληροφορίες

Δεδομένου ότι ισχυρά συμφέροντα προπαγανδίζουν το κοινό και λογοκρίνουν τις πληροφορίες στα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης, πού μπορεί να πάει κανείς για καλύτερη ενημέρωση;

Σε ανεξάρτητες πηγές μέσων ενημέρωσης, όπως το blog που διαβάζετε τώρα. Δεν συμφωνώ απαραίτητα με τα πάντα σε αυτές τις πηγές, αλλά γενικά κάνουν καλύτερη δουλειά από τα περισσότερα εταιρικά μέσα ενημέρωσης. Προφανώς αυτή είναι η γνώμη μου, οπότε στην τελική πρέπει να κάνετε τη δική σας έρευνα. Κάντε την όμως…

Ααα και μην ακούτε αυτά τα μηνύματα που βλέπουμε μερικές φορές στα μέσα ενημέρωσης που προσπαθούν να αποθαρρύνουν το κοινό από το να κάνει τη δική του έρευνα:

Θα πρέπει, οπωσδήποτε, να κάνετε τη δική σας έρευνα…

Αλλά για να διαβάζετε αυτή τη σειρά άρθρων, προφανώς την κάνετε ήδη. Αν πιστεύετε πως προσφέρουν κάποια υπηρεσία, μοιραστείτε τα και υποστηρίξτε αυτή την προσπάθεια, κερνώντας με έναν καφέ ή αγοράζοντας μία premium συνδρομή. Σας ευχαριστώ θερμά. :)

---

---

Παραπομπές

36 Παρεμπιπτόντως, μέρος του λόγου που ο Woese μπορεί αρχικά να δυσκολεύτηκε να πείσει τους μικροβιολόγους για το έργο του, ήταν το γεγονός πως ήταν φυσικός. Αυτό δείχνει ότι η εργασία αλλαγής παραδείγματος μπορεί μερικές φορές να προέρχεται από έξω από ένα πεδίο. Ένα άλλο παράδειγμα αυτού είναι ο Φράνσις Κρικ. Εκπαιδεύτηκε ως φυσικός και θα συνέχιζε να κάνει πρωτοποριακή δουλειά στη δομή του DNA, μαζί με τον James Watson.