Ξεχασμένο το "Ωφελέειν, μη βλάπτειν" και αυξημένη θνησιμότητα μετά τον εμβολιασμό για την COVID-19
Οι κυβερνήσεις λένε ψέματα. Τα μέσα ενημέρωσης λένε ψέματα. Οι γιατροί σιγοντάρουν. Άνθρωποι πεθαίνουν...
*του Joel Smalley*
Μια άλλη ολοκληρωμένη, ανεξάρτητη μελέτη των δεδομένων διαπιστώνει με βεβαιότητα ότι η έγχυση με mRNA για την COVID είναι καθαρά επιβλαβής, όσον αφορά τη θνησιμότητα.
Για άλλη μια φορά, η σιωπή των μέσων μαζικής ενημέρωσης είναι εμφανής.
Για άλλη μια φορά, η έλλειψη αναγνώρισης, πόσο μάλλον η ειλικρινής παραδοχή της άθλιας αποτυχίας και της ενοχής είναι εκκωφαντική από την πλευρά των πολιτικών.
Για άλλη μια φορά, η ιατρική κοινότητα εγκαλείται δικαίως για τον ρόλο που έπαιξε, ενώ οι εκπαιδευμένοι πίθηκοι χειροκροτούσαν από τα μπαλκόνια τους σε ένδειξη υποστήριξης.
Η ιστορία δεν θα είναι ευγενική με κανέναν από αυτούς. Ας ελπίσουμε ότι θα είναι γρήγορη στην ανταπόδοσή της. Εξαρτάται από τις ενέργειες αξιοπρεπών, τίμιων ανθρώπων, που θα ξεσηκωθούν και θα κάνουν κάτι χρήσιμο για μια αλλαγή αντί να ξαπλώνουν δειλά κάτω από τα παπλώματα τους, πιστεύοντας με άγνοια ότι η κυβέρνηση τους σέβεται με οποιονδήποτε τρόπο.
Ξεχασμένο το “Ωφελέειν, μη βλάπτειν“ και αυξημένη θνησιμότητα μετά τον εμβολιασμό για την COVID-19
Amrit Srečko Šorli (Department of Medical Sciences), Tomaž Makovec (Institute of Biochemistry and Molecular Genetics, Faculty of Medicine, University of Ljubljana, Slovenija), Živan Krevel (Department of Medical Sciences, Homeopatic Center Krevel, Slovenia), Rado Gorjup (Bijective Physics Institute, Slovenija Department of Medical Sciences, ITR-Institute for Trans-disciplinary Research and Development, Slovenia)
Οι εμβολιασμένες μολυσμένες ομάδες φαίνεται να έχουν υψηλότερη μέση θνησιμότητα από τις μη εμβολιασμένες μολυσμένες αντίστοιχές τους. Τα ευρήματα υποδηλώνουν τη νομιμότητα της επέκτασης των στατιστικών μεταξύ εμβολιασμένων ζωντανών και εμβολιασμένων νεκρών ατόμων για διαφορετικές ηλικιακές ομάδες. Ο υπολογισμός του αντίκτυπου του εμβολιασμού κατά της COVID-19 στο ποσοστό θνησιμότητας είναι ένα απαραίτητο βήμα προς την ικανοποίηση της πρώτης αρχής της ιατρικής: “Primum non nocere”, “Ωφελέειν, μη βλάπτειν”.Οι πολιτικές εμβολιασμού κατά της COVID-19 έχουν υιοθετηθεί ευρέως με την υπόθεση ότι ο εμβολιασμός κατά της COVID-19 ήταν “ασφαλής και αποτελεσματικός”, ένα σύνθημα που κυκλοφόρησε ευρέως, ακόμη και στην ιατρική βιβλιογραφία.
Αυτοί οι σημερινοί υπολογισμοί υποδηλώνουν ότι, αντί να είναι “ασφαλής και αποτελεσματικός”, ο εμβολιασμός κατά της COVID-19 έχει προκαλέσει ανεπανόρθωτη βλάβη στην υγεία και τη διάρκεια ζωής δισεκατομμυρίων ανθρώπων παγκοσμίως.
Με βάση τους υπολογισμούς που πραγματοποιήθηκαν για καθένα από τα πέντε διαστήματα των 28 ημερών το 2021 και το 2022, τα αποτελέσματά μας υποδεικνύουν ότι η θνησιμότητα των εμβολιασμένων ομάδων που είχαν μολυνθεί από τον κορωνοϊό ήταν 14,5% υψηλότερη κατά μέσο όρο, από τη θνησιμότητα των μη εμβολιασμένων ομάδων μολυσμένων με κορωνοϊό.
Τα ευρήματα αυτής της ανάλυσης δικαιολογούν μια εκτενή επαναξιολόγηση των δεδομένων του Οργανισμού Υγείας του Ηνωμένου Βασιλείου σχετικά με τη θνησιμότητα και την κατάσταση εμβολιασμού που σχετίζεται με την COVID-19 για διαφορετικές ηλικιακές ομάδες στην Αγγλία. Κάθε κομητεία του Ηνωμένου Βασιλείου έχει ακριβή δεδομένα σχετικά με την κατάσταση εμβολιασμού, συμπεριλαμβανομένων πληροφοριών σχετικά με το ποιος εμβολιάστηκε, πόσες φορές εμβολιάστηκε και ποιος δεν εμβολιάστηκε. Όσο το άτομο είναι ζωντανό, η κατάσταση εμβολιασμού μπορεί να επαληθευτεί. Μετά τον θάνατο, ωστόσο, η κατάσταση εμβολιασμού συνήθως χάνεται ή αγνοείται και όμως οι συγκρίσεις ποσοστών θνησιμότητας μεταξύ των εμβολιασμένων και μη εμβολιασμένων ομάδων μας προσφέρουν τα πιο αξιόπιστα στοιχεία για τη σχετική επίδραση του εμβολιασμού στη θνησιμότητα.
Ομοίως, είναι κοινή πρακτική η απόκρυψη της κατάστασης εμβολιασμού των ασθενών, είτε η διάγνωση είναι COVID-19, είτε άλλες ασθένειες. Όταν ένα άτομο αρρωσταίνει και επισκέπτεται τον γιατρό του, ο γιατρός συνήθως δεν ρωτά για την κατάσταση εμβολιασμού κατά της COVID-19. Με αυτόν τον τρόπο, οι δυνητικά καταστροφικές επιπτώσεις του εμβολιασμού κατά της COVID-19, τώρα και στο μέλλον, συνεχίζουν να παραμένουν ασαφείς.
Το πώς αφέθηκε να παραμείνει αυτή η φρικτή κηλίδα στη δημόσια υγεία και στο ιατρικό σύστημα είναι ένα περίπλοκο ερώτημα. Μέχρι το τέλος του 2020, όλα τα καθιερωμένα μέτρα ασφαλείας και τα επιστημονικά πρότυπα για την ανταπόκριση της δημόσιας υγείας σε μια πανδημία είχαν ανατραπεί. Τα πρωτόκολλα πρώιμης θεραπείας που χρησιμοποιούν χαμηλού κόστους, αποτελεσματικά, εκτός ετικέτας φάρμακα απαγορεύτηκαν, χάρη σε μια εντατική εκστρατεία παραπληροφόρησης που ενορχηστρώθηκε από το ίδρυμα των εμβολίων.
Τα μέτρα διατροφής και τρόπου ζωής για την ενίσχυση της αντιιικής ανοσίας αγνοήθηκαν από την κύρια ιατρική κοινότητα. Στην κλινική πράξη, οι νέοι κανόνες για τη θεραπεία και τη διαχείριση της νόσου που σχετίζεται με την COVID-19 δεν βασίζονταν σε στοιχεία, αλλά βασίζονταν κυρίως σε πολιτικά και οικονομικά συμφέροντα, που έχουν τις ρίζες τους στο βιομηχανικό ιατρικό φαρμακευτικό συγκρότημα.
Το σύγχρονο ιατρικό σύστημα πολλών δυτικοποιημένων χωρών έχει εγκαταλείψει το ηθικό του κέντρο, το οποίο συνοψίζεται καλύτερα από την αρχαία λατινική πρόταση του “Primum Non Nocere”, “Ωφελέειν, μη βλάπτειν“.
Ο μόνος τρόπος για τους γιατρούς να ανακτήσουν το ήθος του άλλοτε ευγενούς επαγγέλματός τους και να το κάνουν με χάρη και σεβασμό, είναι να σταματήσουν να συναινούν σε διεφθαρμένες ομοσπονδιακές υπηρεσίες και στην φαρμακευτική επιρροή, να ξαναπάρουν την ιατρική στα χέρια τους.
