Άλλη μια δοκιμή πρόκλησης του ιού αποτυγχάνει θεαματικά...
...δείχνοντάς μας πόσο λίγα γνωρίζουμε πραγματικά.
*του Jonathan Engler*
Μια μελέτη δημοσιεύθηκε στο περιοδικό “The Lancet Microbe”, η οποία αναφέρει τη θεαματική αποτυχία των επιστημόνων να μολύνουν σκόπιμα μια ομάδα εθελοντών με “covid” [1].
Κάντε κλικ στην παρακάτω εικόνα για να μεταβείτε σε ένα σχόλιο στο Nature σχετικά με τη μελέτη:
Στη μελέτη, οι επιστήμονες προσπάθησαν να μολύνουν σκόπιμα 36 άτομα που είχαν μολυνθεί προηγουμένως [2] με “covid”.
Προκάλεσαν αρρώστια σε - περιμένετε - μηδέν…
Ναι, σε κανέναν. Τίποτα…
Ακολουθεί η ενότητα των μεθόδων από την περίληψη της μελέτης:
Και τα αποτελέσματα (μια επική αποτυχία!):
Το τελευταίο μέρος της παραπάνω περίληψης περιγράφει πώς 14 από τους 36 εθελοντές “ακολούθως ανέπτυξαν εκ νέου μόλυνση με την παραλλαγή Όμικρον μετά την έξοδο από την καραντίνα”.
Αντί να παραδεχτούν τους περιορισμούς της γνώσης τους και την απόλυτη αποτυχία των προσπαθειών τους, οι συγγραφείς προς έκπληξή μας το ερμηνεύουν ως εξής:
Οι εκ νέου λοιμώξεις της κοινότητας που παρατηρήθηκαν με την παραλλαγή Όμικρον υποστηρίζουν τη χρήση νεότερων παραλλαγών για τη δημιουργία ενός μοντέλου με επαρκή ποσοστό μόλυνσης για χρήση σε ανάπτυξη εμβολίων και θεραπευτικών σκευασμάτων.
Η εκ βαθέων ανάλυση των “εκ νέου λοιμώξεων της κοινότητας”, συμπεριλαμβανομένης της ανασκόπησης των συμπληρωματικών υλικών της μελέτης, αποκαλύπτει μερικά ενδιαφέροντα δεδομένα.
Όπως φαίνεται από το διάγραμμα ροής της μελέτης (βλ. κάτω σειρά), 9 από τα 36 άτομα ήταν “μη εμβολιασμένα”:
Αν ρίξετε μια ματιά στον Συμπληρωματικό Πίνακα 2 στο παράρτημα, είναι σαφές ότι μόνο 1 από τα 9 μη εμβολιασμένα άτομα είχε μια εκ νέου λοίμωξη από την κοινότητα κατά την περίοδο παρακολούθησης των 12 μηνών, σε σύγκριση με 13 από τα 27 άτομα που είχαν εμβολιαστεί για την covid.
Αυτή η διαφορά αγνοήθηκε εντελώς από τους συγγραφείς. Θα έπρεπε να καταλήξουν στο συμπέρασμα ότι:
Είναι πολύ δύσκολο να μολύνεις σκόπιμα άτομα με ιούς του αναπνευστικού, ανεξάρτητα από τον εμβολιασμό και το προηγούμενο ιστορικό μόλυνσης.
Ωστόσο, ο εμβολιασμός φαίνεται να κάνει τα άτομα πιο επιρρεπή στη μόλυνση στην κοινότητα.
Αντίθετα, ισχυρίζονται ότι η έλλειψη ικανότητας μόλυνσης των υποκειμένων αποδεικνύει σκόπιμα ότι τα εμβόλια προκαλούν επαρκή ανοσία (ενώ όπως θα δούμε παρακάτω αυτή η μεθοδολογία ήταν ούτως ή άλλως καταδικασμένη και όλα αυτά τα άτομα είχαν μολυνθεί στο παρελθόν ούτως ή άλλως), αγνοώντας εντελώς το αυξημένο ποσοστό επακόλουθων ασθενειών στους εμβολιασμένους.
Το σχόλιο του Nature είπε ότι αυτή η μελέτη έθεσε αμφιβολίες σχετικά με:
..τη χρησιμότητα των δοκιμών πρόκλησης COVID-19 για τη δοκιμή εμβολίων, φαρμάκων και άλλων θεραπευτικών ουσιών. “Αν δεν μπορείτε να μολύνετε ανθρώπους, τότε δεν μπορείτε να δοκιμάσετε αυτά τα πράγματα”, λέει ο Tom Peacock, ιολόγος στο Imperial College του Λονδίνου.
Λοιπόν, Tom Peacock, θα έλεγα ότι τα πιο σημαντικά μηνύματα είναι τα εξής:
Οι θεωρίες σας για τη μετάδοση της “covid” είναι για τα σκουπίδια.
Εσείς και οι συνάδελφοί σας ήσασταν αμετακίνητοι σχετικά με την επιβολή πρωτοφανώς επιβλαβών και δυστοπικών πολιτικών που βασίστηκαν σε αδιευκρίνιστες υποθέσεις σχετικά με τη μετάδοση των ασθενειών.
Ωστόσο, όλα αυτά είχαν προβλεφθεί από τη γνωστή επιστήμη - την οποία αγνοήσατε.
Πρέπει να ζητήσετε συγγνώμη από την ανθρωπότητα και να παραιτηθείτε από την άνετη και υπερπληρωμένη, δυσλειτουργική θέση σας. Μια τέτοια κραυγαλέα και θεαματική αποτυχία θα είχε κανονικά ως αποτέλεσμα να σας δείξουν την “πόρτα της εξόδου” στον ιδιωτικό τομέα.
Φυσικά, αυτό δεν θα ήταν είδηση για τον Milton Rosenau [3], του οποίου οι ηρωικές προσπάθειες να μεταδώσει την ασθένεια με τη “γρίπη” το 1918 (κατά τη διάρκεια της “πανδημίας της ισπανικής γρίπης”) ήταν εξίσου θεαματικά ανεπιτυχείς.
Δείτε εδώ για περισσότερες λεπτομέρειες της σειράς πειραμάτων σε ανθρώπους που πραγματοποιήθηκαν από την Υπηρεσία Δημόσιας Υγείας και το Ναυτικό των ΗΠΑ υπό την επίβλεψή του στο λιμάνι της Βοστώνης και στο Σαν Φρανσίσκο.
Το πείραμα βασικά κατέληξε στο συμπέρασμα ότι:
Φαινόταν ότι αυτό που αναγνωρίστηκε ως μια από τις πιο μεταδοτικές ασθένειες δεν μπορούσε να μεταδοθεί υπό πειραματικές συνθήκες.
Το έγγραφο του Rosenau στο JAMA για τα πειράματα μπορείτε να το βρείτε εδώ.
Ενώ ήμουν στο στο θέμα του “είναι πιο εύκολο να απαριθμήσουμε αυτά που ξέρουμε, παρά αυτά που δεν ξέρουμε”, την προσοχή μου τράβηξε αυτή την εβδομάδα αυτό το άρθρο στη Daily Mail:
Ο Will Jones στο “The Daily Skeptic” έγραψε αυτό το σχόλιο.
Δήλωσε ότι:
Μέχρι τα τέλη του 2020, ο ΠΟΥ θεωρούσε μόνο μερικές λοιμώξεις ως αερομεταφερόμενες, όπως τη φυματίωση και την ιλαρά. Οι περισσότερες από αυτές ταξινομήθηκαν ως “μετάδοση με σταγονίδια”.
Η Covid ταξινομήθηκε με τον ίδιο τρόπο στην αρχή. Αυτό το μήνυμα ώθησε εκατομμύρια ανθρώπους στις αρχές του 2020 να απολυμαίνουν κάθε επιφάνεια, συμπεριλαμβανομένων των προϊόντων που αγόραζαν από τα παντοπωλεία και της αλληλογραφίας. Αυτό οδήγησε ακόμη και σε έλλειψη προμηθειών καθαρισμού εκείνη την εποχή.
Όμως αυξήθηκαν τα στοιχεία ότι η Covid θα μπορούσε να μεταδίδεται μέσω σωματιδίων αερολύματος. Τα αιωρούμενα σωματίδια μπορούν να παραμείνουν στον αέρα για ώρες, ρίχνοντας ένα παθογόνο σύννεφο πάνω από ένα μολυσμένο άτομο, που τον ακολουθεί όπου κι αν πάει.
(Το έγγραφο “Landmark” του ΠΟΥ μπορείτε να το βρείτε εδώ)
Φυσικά, η Clare Craig [4] έχει δώσει μια λεπτομερή περιγραφή στο βιβλίο της “Expired” σχετικά με την παρεξήγηση που, για χρόνια, οδήγησε στην εσφαλμένη ιδέα ότι οι αναπνευστικοί ιοί μεταδίδονται από φομίτες (πχ. σταγονίδια) στις επιφάνειες, παρά από σωματίδια αερολυμάτων που παραμένουν αιωρούμενα για μεγάλο χρονικό διάστημα στον αέρα [5].
Η υπόθεση της εξάπλωσης με φομίτες αποτέλεσε τη βάση για τη δικαιολόγηση των γελοίων κανόνων απομόνωσης και κοινωνικής αποστασιοποίησης των lockdown, που έχουν αφήσει μεγάλο μέρος του κόσμου με διαταραχή μετατραυματικού στρες (PTSD) και ένα καταστροφικό άγχος σχετικά με την επαφή με “μικρόβια”, που σε μερικούς πιθανότατα θα είναι δια βίου.
Κατά τη γνώμη μου, το κύριο πράγμα που μας δείχνουν όλα τα παραπάνω είναι:
Δεν γνωρίζουμε τίποτα για το πώς μεταδίδονται οι αναπνευστικές ασθένειες - εάν μεταδίδονται - μεταξύ των ανθρώπων.
Παραπομπές
1 Υιοθετώ διστακτικά εδώ τη γλώσσα των συγγραφέων και μεγάλου μέρους του πληθυσμού, αλλά δεν παραδέχομαι τίποτα σχετικά με την ύπαρξη μιας νέας ασθένειας που ονομάζεται “covid”.
2 Ορίζεται ως προηγούμενη “ποσοτική δοκιμή αντιγόνου RT-PCR ή πλευρικής ροής”, ό,τι κι αν σημαίνουν πραγματικά αυτές οι δοκιμές.
3 Καθηγητής Προληπτικής Ιατρικής και Υγιεινής στην Ιατρική Σχολή του Χάρβαρντ.
4 Η Clare και εγώ είμαστε συμπρόεδροι της HART
5 Για την ιστορία, έχω παρόμοιες αμφιβολίες με τον Mike Yeadon σχετικά με τον ακριβή ρόλο που διαδραματίζουν οι ιοί στις αναπνευστικές ασθένειες, είτε αυτοί - ή οτιδήποτε καν - ευθύνονται για τη μετάδοση τέτοιων ασθενειών μεταξύ των ανθρώπων και κατά πόσο μπορεί πραγματικά να εμφανιστούν πανδημίες αυτών των ιών.