Στο Νταβός απαιτείται συμμόρφωση και η συζήτηση είναι αμαρτία που αξίζει να ακυρωθεί
Όλοι συμφωνούν μεταξύ τους σε όλα και γι' αυτό μένουν στο κλαμπ του WEF.
*του Jordan Schachtel*
Αν παρακολουθείτε το ετήσιο συνέδριο της άρχουσας τάξης του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ στο Νταβός αυτή την εβδομάδα, μπορεί να εκπλαγείτε από την έλλειψη διαφωνιών μεταξύ των πλουσίων και των ισχυρών εκεί. Κάθε πάνελ στο Νταβός λειτουργεί ως ενισχυμένος θάλαμος ηχούς, στον οποίο υπάρχει ένα πρόβλημα, ένας στόχος και μία μόνο λύση. Ανεξάρτητα από το ποιος συμμετέχει σε αυτά τα πάνελ και τις ομιλίες, είτε είναι προσκεκλημένα εταιρικά μέσα ενημέρωσης, κυβερνητικοί αξιωματούχοι ή/και στελέχη επιχειρήσεων, δεν εκφράζεται ποτέ εμφανής διαφωνία ή διαφορά απόψεων.
Δεδομένου ότι το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ γίνεται καλύτερα κατανοητό ως αφήγηση και γεννήτρια ιδεών για την παγκόσμια άρχουσα τάξη, θα μπορούσε κανείς να έχει την εντύπωση ότι το Νταβός θα ήταν ένα μέρος για μια υγιή, έντονη συζήτηση. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο πολλοί νέοι παρατηρητές στο χώρο έχουν μπερδευτεί από την απίστευτη συμμόρφωση που εξέφρασαν οι ομιλητές και οι παρευρισκόμενοι στο ελβετικό καταφύγιο.
Πολλοί παρατήρησαν ότι ο πρώην παρουσιαστής του CNN, Μπράιαν Στέλτερ, ο οποίος ισχυρίζεται ότι υπερασπίζεται τη σημασία του ελεύθερου Τύπου, χαμογέλασε και έγνεψε καταφατικά στην άγρια επίθεση ενός συμπαραστάτη στον ελεύθερο λόγο.
Η πρώην συντάκτρια των New York Times, Jill Abramson, πρόσφερε το δικό της σχολιασμό για το θέμα.
Ο συγγραφέας Walter Kirn εξέφρασε τη έκπληψή του του με το “πόσο λίγη διαφωνία υπάρχει”.
Η αλήθεια του θέματος είναι ότι το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ και οι ηγέτες του προτιμούν τη συμμόρφωση από τη συζήτηση. Στην πραγματικότητα, η συζήτηση αποθαρρύνεται ενεργά και η έξοδος από τη γραμμή —μέσω μιας αφηγηματικής παραβίασης— αποτελεί λόγο για οριστική απομάκρυνση από το Club του Davos.
Ο Klaus Schwab συζητά αυτό ακριβώς το θέμα στο βιβλίο του, “The Great Narrative”, το οποίο είναι το δεύτερο βιβλίο της περίφημης σειράς του “The Great Reset”.
Συζητώντας τους στόχους του WEF, ο Schwab ξεκινά με τον ισχυρισμό ότι το ντύσιμό του είναι ανοιχτό σε όλες τις ιδεολογίες και πολιτικές προοπτικές. Γρήγορα μαθαίνουμε ότι δεν αναφέρεται πραγματικά σε όλες τις προοπτικές, αλλά μόνο σε αυτές που θεωρεί νόμιμες.
Υπάρχει μια συγκεκριμένη ομάδα ανθρώπων που λέει ότι πρέπει να απομακρυνθούν εντελώς. Αυτή η ομάδα, φυσικά, είναι άτομα και ομάδες που δεν αποδέχονται την κλιματική αφήγηση του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ και τις πολύ συγκεκριμένες “λύσεις” του στο υποτιθέμενο κλιματικό πρόβλημα.
“Η δράση για το κλίμα, η βιωσιμότητα, η ένταξη, η παγκόσμια συνεργασία, η υγεία και η ευημερία” είναι “τα πιο σημαντικά ζητήματα που πρέπει να αντιμετωπιστούν στην εποχή μας”, γράφει. “Το να μην κινηθούμε αμέσως και αποφασιστικά θα καθιστούσε τη βιόσφαιρά μας τόσο εχθρική, ώστε να εκτροχιάσει την παγκόσμια οικονομική ανάπτυξη και να θέσει σε περαιτέρω κίνδυνο την πολιτική και κοινωνική σταθερότητα”.
Εν ολίγοις, η αφήγηση του Schwab επιμένει ότι ο κόσμος φλέγεται και δεν υπάρχει χώρος για συζήτηση σχετικά με αυτό το θέμα και η μόνη λύση είναι να αναστρέψουμε την ανθρώπινη πρόοδο.
Ο δημοσίως διπλωματικός Schwab εκφράζει την απόλυτη περιφρόνηση για αυτούς τους μη συμμορφούμενους ανθρώπους, οι οποίοι σημειώνει, με αποστροφή, βρίσκονται σε μεγάλο βαθμό στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Ο Klaus Schwab *μισεί* τη μη συμμόρφωση, αποφασίζοντας ότι αυτοί που αρνούνται να συμμορφωθούν είναι θεωρητικοί συνωμοσίας που ευθύνονται για όλα τα δεινά του κόσμου. Ο Schwab λέει ότι αυτά τα “αντιεπιστημονικά κινήματα” έχουν δράσει για να “παρατείνουν την εξασθένηση της πανδημίας COVID-19”, προσθέτοντας ότι “εμποδίζουν τόσο τη δημόσια υγεία, όσο και πιο θεμελιωδώς, την ικανότητά μας να προχωρήσουμε από κοινού”.
Το WEF προσεγγίζει όλες τα μεγάλες του λεζάντες ως ζητήματα στα οποία υπάρχει ήδη πλήρης συναίνεση. Όλα όσα είναι σημαντικά για το WEF κατηγοριοποιούνται με τη μια ή την άλλη μορφή ως “έκτακτη ανάγκη”, επομένως ισχυρίζονται ότι δεν υπάρχει χώρος για συζήτηση αυτών των θεμάτων στο Νταβός. Αυτή η “έκτακτη ανάγκη” είναι πολύ σοβαρή για τους ομιλητές στο Νταβός, ώστε να αμφισβητήσουν την αφήγηση. Έχουν ήδη ένα καθιερωμένο πρόβλημα και μια συμφωνημένη λύση.
Το μόνο πράγμα που μένει προς συζήτηση είναι πόσο γρήγορα μπορούν να προχωρήσουν σε αυτά τα υποτιθέμενα προβλήματα και λύσεις και πόσο επιθετικά θα προσπαθήσουν να καταπατήσουν όλα τα ατομικά μας δικαιώματα στη διαδικασία…
Ευχαριστώ πολύ που είστε δωρεάν συνδρομητής στο Critical Thinking Newsletter. Εάν θέλετε να υποστηρίξετε την δουλειά μου,
μπορείτε να με κεράσετε έναν καφέ στην σελίδα μου στο Ko-fi, ή
να γίνετε ενεργός υποστηρικτής της προσπάθειάς μου, αγοράζοντας μία μηνιαία συνδρομή.
Σας ευχαριστώ θερμά για την υποστήριξη!
