Πολιομυελίτιδα: ΔΕΝ μπορεί να εξαλειφθεί όταν χρησιμοποιούνται ζωντανά εμβόλια που μπορεί να επανέλθουν σε λοιμογόνο δράση.
Πολιομυελίτιδα: ΔΕΝ μπορεί να εξαλειφθεί όταν χρησιμοποιούνται ζωντανά εμβόλια που μπορεί να επανέλθουν σε λοιμογόνο δράση.
Πολλοί άνθρωποι αναπτύσσουν και αποβάλλουν ιούς πολιομυελίτιδας από στέλεχος εμβολίου στα κόπρανα για μήνες έως χρόνια μετά και ορισμένα στελέχη τελικά μεταλλάσσονται για να γίνουν ξανά επικίνδυνα.
Πολιομυελίτιδα: ΔΕΝ μπορεί να εξαλειφθεί όταν χρησιμοποιούνται ζωντανά εμβόλια που μπορεί να επανέλθουν σε λοιμογόνο δράση.
*της Meryl Nass*
Τα CDC ήταν πολύ επιφυλακτικά σχετικά με τα σχέδιά τους για την επιτήρηση των λυμάτων, αφού ένας νεαρός άνδρας στη Νέα Υόρκη εμφάνισε παραλυτική πολιομυελίτιδα. Περιορίζουν αυτή την επιτήρηση σε περιοχές γύρω από επιδημίες, δήλωσε εκπρόσωπος των CDC. ΓΙΑΤΙ; Επειδή γνωρίζουν ότι θα βρουν πολλή πολιομυελίτιδα στα λύματα σε όλη τη χώρα — και δεν θέλουν να σας ειδοποιήσουν για αυτό, μέχρι να ετοιμάσουν μια εκστρατεία εμβολιασμού κατά της πολιομυελίτιδας ή να κυκλοφορήσει ένα φάρμακο.
Έως και 12 μήνες μετά τη διεξαγωγή μιας εκστρατείας από του στόματος εμβολίου πολιομυελίτιδας στη Φινλανδία το 1985, 5 από τα 93 δείγματα ανίχνευσαν στέλεχος εμβολίου πολιομυελίτιδας στα λύματα. Οι Φινλανδοί σταμάτησαν να ελέγχουν μετά από 12 μήνες:
Η αποτελεσματικότητα της εκστρατείας εμβολιασμού όσον αφορά την εξάλειψη του στελέχους επιδημίας τύπου 3 αξιολογήθηκε με μια μελέτη παρακολούθησης για τους ιούς στα λύματα που συνεχίστηκε για 12 μήνες έως την επόμενη αναμενόμενη περίοδο της πολιομυελίτιδας. Αρκετοί τύποι εντεροϊών, συμπεριλαμβανομένων πέντε στελεχών ιού πολιομυελίτιδας που σχετίζονται με το εμβόλιο, εντοπίστηκαν στα 72 θετικά για ιούς δείγματα από τα 93 που μελετήθηκαν. Δεν βρέθηκαν ιοί πολιομυελίτιδας άγριου τύπου, γεγονός που δείχνει την επιτυχία της εκστρατείας.
Τα περισσότερα κρούσματα πολιομυελίτιδας στον κόσμο οφείλονται σε στελέχη εμβολίων. Η “άγριου τύπου” ή φυσική πολιομυελίτιδα βρίσκεται επί του παρόντος σε 2 χώρες, το Αφγανιστάν και το Πακιστάν, ενώ οι ιοί του στελέχους του εμβολίου προκαλούν πολιομυελίτιδα σε 30 χώρες, συμπεριλαμβανομένης της Ευρώπης.
Όσον αφορά τον ιό της πολιομυελίτιδας του Λονδίνου στα λύματα, το περιοδικό Science χρησιμοποιεί αναφορές αποσπασμάτων για να δώσει μια μπερδεμένη εικόνα.
Υπάρχει μια παραδοχή ότι ναι, η πολιομυελίτιδα εντοπίζεται κατά διαστήματα στα λύματα όταν ελέγχεται, αλλά αυτή τη φορά μπορεί να κυκλοφορεί μεταξύ των ανθρώπων. Αλλά ίσως όχι. Ωστόσο, κρατήστε τα εμβόλια σας ενημερωμένα:
Στο Ηνωμένο Βασίλειο, ο ιός εντοπίστηκε σε δείγματα που ελήφθησαν μεταξύ Φεβρουαρίου και Ιουνίου…
Τέτοια ίχνη λυμάτων συνήθως εξαφανίζονται και πάλι αρκετά γρήγορα. Αυτή τη φορά, ο ιός συνέχισε να εμφανίζεται στο Λονδίνο για αρκετούς μήνες και αρκετές στενά συγγενείς εκδοχές του ιού εμφανίστηκαν σε πρόσφατα δείγματα. Οι γενετικές αλλαγές υποδηλώνουν ότι ο ιός συνεχίζει να εξελίσσεται, σημάδι ότι μπορεί να εξαπλώνεται σε μικρό αριθμό ανθρώπων.
Ο Τζόζεφ Σουάν, υπεύθυνος επικοινωνίας για την πολιομυελίτιδα στον ΠΟΥ, λέει ότι η ευρύτερη εξάπλωση είναι απίθανη, δεδομένης της γενικά υψηλής κάλυψης εμβολίων στο Ηνωμένο Βασίλειο, το οποίο, όπως οι περισσότερες πλούσιες χώρες, χρησιμοποιεί πολλαπλές δόσεις εμβολίου από έναν σκοτωμένο ιό. Και τονίζει ότι δεν υπάρχουν ακόμη άμεσες ενδείξεις ότι ο ιός μεταδίδεται από άτομο σε άτομο. Ωστόσο, οι αξιωματούχοι ενθαρρύνουν τους ανθρώπους να ελέγξουν ότι αυτοί και τα παιδιά τους έχουν λάβει όλες τις συνιστώμενες δόσεις εμβολίου…
Αξιωματούχοι στο Λονδίνο λαμβάνουν τώρα δείγματα σε συστήματα αποχέτευσης επάνω από το εργοστάσιο επεξεργασίας Beckton, για να δουν εάν μπορούν να περιορίσουν την πηγή του ιού και ίσως να στοχεύσουν με μεγαλύτερη ακρίβεια τις εκστρατείες εμβολιασμού.
Το OPV [από του στόματος εμβόλιο πολιομυελίτιδας] που έφερε τον ιό τόσο στο Ηνωμένο Βασίλειο, όσο και στο Ισραήλ, έχει πλεονεκτήματα σε περιοχές όπου εξαπλώνεται ο ιός της πολιομυελίτιδας. Όχι μόνο είναι φθηνό και εύκολο στη χορήγηση, αλλά και ο ζωντανός ιός στο εμβόλιο μπορεί ακόμα να αναπαραχθεί σε έναν αποδέκτη, προκαλώντας ισχυρή ανοσολογική προστασία στο έντερο που μπορεί να σταματήσει την περαιτέρω μετάδοση του ιού, συμβάλλοντας στην ενίσχυση της άμυνας της κοινότητας έναντι μελλοντικών εστιών. Και παρόλο που περιστασιακά εξελίσσεται για να ανακτήσει τη μολυσματικότητά του, οι υγειονομικοί αξιωματούχοι αρχίζουν να αναπτύσσουν μια πιο σταθερή μορφή OPV, που ελπίζουν ότι θα μειώσει τον κίνδυνο αυτών των αναστροφών.
Τα εμβόλια πολιομυελίτιδας "Salk" του ανεπτυγμένου κόσμου δεν είναι τόσο αποτελεσματικά όσο τα φθηνότερα, ζωντανά και μεταβλητά από του στόματος εμβόλια "Sabin" που χρησιμοποιούνται στις φτωχότερες χώρες. Αλλά τα εμβόλια Sabin προκαλούν πολιομυελίτιδα σε ορισμένους λήπτες και σε ορισμένα άτομα που εκτίθενται σε λύματα και έτσι απαγορεύτηκαν στις ΗΠΑ το 1999.
Γιατί χρειάζεται ο ΠΟΥ έναν υπεύθυνο επικοινωνίας για την πολιομυελίτιδα, για να παρέχει τη μοναδική αφήγηση για αυτήν;
Νομίζω ότι το περιοδικό Science μόλις μας είπε, διαβάζοντας ανάμεσα στις γραμμές, ότι τα ζωντανά εμβόλια πολιομυελίτιδας προκαλούν λοιμώξεις που μεταδίδονται από άτομο σε άτομο, σίγουρα σε περιοχές με ανοιχτούς υπονόμους. Δεν χρησιμοποίησαν τον όρο “αυτοδιαδιδόμενο εμβόλιο”, αλλά αυτό ακριβώς εννοούσαν.
Αυτοδιαδιδόμενα και αναπαραγόμενα εμβόλια για την COVID βρίσκονται σε ανάπτυξη. Το περιοδικό Science δημοσίευσε ένα άρθρο τον Ιανουάριο σχετικά με τέτοια εμβόλια, με τίτλο, “Διαβρώνοντας τους κανόνες σχετικά με την απελευθέρωση αυτοδιαδιδόμενων ιών: Επικίνδυνη έρευνα για εργαστηριακούς τροποποιημένους ιούς που διαδίδονται μόνοι τους δεν έχει παρουσιάσει ακόμη αξιόπιστες διαδρομές προς πλεονεκτήματα” από τους Filippa Lentzos et al.
Ένα τέτοιο πρόγραμμα θα μπορούσε να αφαιρέσει το δικαίωμά σας να συναινείτε στον εμβολιασμό. Κρατήστε αυτή την ιδέα στο πίσω μέρος του μυαλού σας. Ένα ακόμα πράγμα που έχει στο μανίκι του το “New Normal“…