Έχει σημασία ο τύπος της αντιυπερτασικής θεραπείας για τους τραυματισμένους από το εμβόλιο;
Εάν το "φαινόμενο της ακίδας" θεωρηθεί έγκυρη υπόθεση, θα πρέπει η υπερτασική θεραπεία που χρησιμοποιείται να στοχεύει στην αντιμετώπιση αυτού του αποτελέσματος;
*του Modern Discontent*
Ακολουθεί μια προσπάθεια να προτείνουμε μια πιθανή μέθοδο αντιμετώπισης της υπέρτασης μετά τον εμβολιασμό, με τη μορφή περιγραφής του τρόπου με τον οποίο ο τύπος του αντιυπερτασικού φαρμάκου που συνταγογραφήθηκε μπορεί να αντιμετωπίσει το φαινόμενο της ακίδας. Λάβετε υπόψη ότι τα ακόλουθα προορίζονται να χρησιμεύσουν ως υποθετική και όχι ως ιατρική συμβουλή. Για όσους εμφανίζουν υπέρταση μετά τον εμβολιασμό, συμβουλευτείτε έναν γιατρό και συζητήστε την κατάλληλη πορεία θεραπείας. Και πάλι, αυτό προορίζεται να χρησιμεύσει ως τροφή για σκέψη και κάτι για να εξετάσουν οι ερευνητές.
Γράφοντας τις προηγούμενες αναρτήσεις μου σχετικά με την υπέρταση που σχετίζονται με τα εμβόλια για την COVID, εξεπλάγην όταν ανακάλυψα τον αριθμό των διαφορετικών φαρμάκων για την αρτηριακή πίεση εκεί έξω.
Ενδιαφέρον, δεδομένου ότι στις περισσότερες περιπτώσεις η πραγματική αιτία της υπέρτασης μπορεί να μην είναι γνωστή. Αυτός ο τύπος υπέρτασης, γνωστός ως πρωτοπαθής ή ιδιοπαθής υπέρταση, αποτελεί την πλειοψηφία όλων των διαγνώσεων υπέρτασης, οπότε η υπέρταση είναι άγνωστης αιτιολογίας. Λίγες περιπτώσεις υπέρτασης σχετίζονται με άλλη ιατρική πάθηση. Μια περίπτωση υπέρτασης γνωστή ως δευτερογενής υπέρταση.
Έτσι, η κύρια αιτία των περισσότερων περιπτώσεων υπέρτασης είναι γενικά άγνωστη και όμως τα φάρμακα που χρησιμοποιούνται έχουν διαφορετικούς μηχανισμούς δράσης. Αυτό εγείρει ερωτήματα σχετικά με το εάν οι άνθρωποι μπορεί να λαμβάνουν ακατάλληλη θεραπεία και μπορεί να εξηγήσει γιατί η αρτηριακή πίεση μπορεί να είναι δύσκολα διαχειρίσιμη μόνο με φάρμακα για την αρτηριακή πίεση.
Ας υποθέσουμε όμως ότι ρίχνουμε μια ματιά στην υπέρταση μετά τον εμβολιασμό. Εδώ η άμεση σύνδεση της ακίδας με την υπέρταση δεν είναι απολύτως σαφής, καθώς μπορεί να είναι η ακίδα που λειτουργεί έμμεσα σε διάφορα συστήματα για να προκαλέσει την υπέρταση ή είναι πιθανό η ακίδα να δρά απευθείας στο κυκλοφορικό σύστημα.
Το τελευταίο αποτέλεσμα είναι αυτό που έχει αναφερθεί ως το “φαινόμενο της ακίδας”.
Αν και αναφέρθηκε σε προηγούμενες αναρτήσεις, το φαινόμενο της ακίδας περιγράφεται παρακάτω στο σχήμα από τους Angeli, et al. 2022 [1].
Για να επεκταθούμε σε αυτό το σημείο, η ακόλουθη σειρά συμβάντων μπορεί να ακολουθήσει μετά το Νο. 4 που αναφέρεται παραπάνω:
Η πρωτεΐνη ακίδας μπορεί να δρα ως ανταγωνιστικός αναστολέας, στον οποίο ανταγωνίζεται η Ang II για τη δέσμευση με το ACE-2. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε αυξημένα επίπεδα Ang II στον ορό, καθώς η Ang II δεν διασπάται ενζυματικά σε Ang-(1-7).
Μπορεί επίσης να συμβεί μείωση της έκφρασης του ACE-2, οδηγώντας σε μειωμένο ACE-2 και επίσης αυξημένη Ang II (διπλή επίδραση).
Τα αυξημένα επίπεδα Ang II θα οδηγούσαν σε αυξημένη σύνδεση με τον AT1R και αυτή η ενεργοποίηση οδηγεί σε προφλεγμονώδες, προοξειδωτικό στρες και υπερτασικές αποκρίσεις από το σώμα.
Εδώ, το τελικό αποτέλεσμα του φαινομένου της ακίδας μπορεί να είναι η μακροχρόνια ενεργοποίηση του AT1R και η υπέρταση, με τα αποτελέσματα τελικού σταδίου να είναι πιθανώς εγκεφαλικό ή καρδιακό επεισόδιο. Σε αυτή την περίπτωση, είναι λογικό να εξετάσουμε την υπέρταση ως δευτερογενή μορφή υπέρτασης, με μία πιθανή αιτία να συνδέεται με την πρωτεΐνη ακίδας που παράγεται από το εμβόλιο.
Και πάλι, όλα αυτά, μέχρι στιγμής, είναι μια υπόθεση που βασίζεται σε περιορισμένα δεδομένα, λόγω της έλλειψης έρευνας για αυτές τις ανεπιθύμητες ενέργειες, αλλά αν θέλουμε να διασκεδάσουμε την ιδέα του φαινομένου της ακίδας, φαίνεται ότι οι βασικοί παράγοντες είναι η Ang II και ο AT1R.
Και είναι εξαιτίας αυτών των δύο παραγόντων που η εν λόγω αντιυπερτασική θεραπεία γίνεται κρίσιμη.
Αυτό συμβαίνει γιατί διαφορετικά αντιυπερτασικά έχουν διαφορετικούς μηχανισμούς δράσης.
Τα αντιυπερτασικά που αναφέρονται εδώ σχετίζονται άμεσα με το σύστημα ρενίνης-αγγειοτενσίνης (RAS), με δύο κατηγορίες ειδικότερα που στοχεύουν το RAS:
Αναστολείς ACE: Το ACE εμπλέκεται στη μετατροπή της Αγγειοτενσίνης Ι σε Αγγειοτενσίνη ΙΙ. Οι αναστολείς ACE, επομένως, μπλοκάρουν το ACE και επομένως εμποδίζουν την παραγωγή της Ang II.
Οι αναστολείς ACE έχουν γενικά το επίθημα "-pril", όπως η λισινοπρίλη και η εναλαπρίλη.
Αναστολείς υποδοχέων αγγειοτενσίνης (ARB): Αντί να μπλοκάρει κανείς την παραγωγή Ang II, μπορεί να σταματήσει τη δέσμευση της Ang II στον AT1R και έτσι να σταματήσει τον καταρράκτη σηματοδότησης και την ενεργοποίηση.
Οι ARB τελειώνουν σε “-sartan”, όπως το Candesartan και το Losartan.
Αυτές οι δύο κατηγορίες φαρμάκων θεωρήθηκαν μάλλον αμφιλεγόμενες στην εποχή της COVID και η χρήση τους αμφισβητήθηκε, λόγω της ικανότητάς τους να ρυθμίζουν ενδεχομένως προς τα πάνω την έκφραση του ACE-2.
Αυτό δημιούργησε ανησυχίες σχετικά με το εάν οι υπερτασικοί ασθενείς που λαμβάνουν αναστολείς ACE ή ARB μπορεί να διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο σοβαρής COVID ή εάν η χρήση αυτών των φαρμάκων μπορεί να βοηθήσει στην αποκατάσταση της ομοιόστασης του RAS, που μπορεί να διαταραχθεί από τη μείωση του ACE-2.
Ορισμένοι κλινικοί γιατροί έθεσαν ακόμη και ερωτήματα σχετικά με το εάν οι ασθενείς που λαμβάνουν αναστολείς ACE ή ARB πρέπει να στραφούν σε άλλα αντιυπερτασικά.
Ένα άρθρο από τον Ιούλιο του 2020 [2] εγείρει μερικά από αυτά τα σημεία:
Ορισμένες ερευνητικές ομάδες έχουν προτείνει ότι οι αναστολείς ACE μπορεί να είναι μια λογική επιλογή για όλους τους ασθενείς με λοίμωξη COVID-19. Αυτό είναι ανεξάρτητα από το αν οι ασθενείς έχουν προϋπάρχουσα υπέρταση ή όχι. Το σκεπτικό για τη χορήγηση αναστολέων ACE σε όλους τους ασθενείς είναι ότι μπορεί να ενισχύσει την έκφραση των υποδοχέων ACE-2, που μειώνουν περαιτέρω την κυτταρική φλεγμονή. Υπάρχουν περιορισμένες ενδείξεις ότι οι αναστολείς ACE ή οι αναστολείς του υποδοχέα της αγγειοτενσίνης II τύπου 1 (ARB) μπορεί να ρυθμίζουν προς τα πάνω το mRNA και/ή την έκφραση του υποδοχέα ACE-2.
Είναι σημαντικό ότι η μόλυνση COVID-19 μειώνει αποτελεσματικά τον υποδοχέα ACE-2 μέσω της προσκόλλησης σε μεταγραφικούς παράγοντες που σχετίζονται με τη μόλυνση στις ρυθμιστικές περιοχές του ACE-2. Η ANG II μειώνει επίσης την έκφραση του υποδοχέα ACE-2. Η καρδιακή, πνευμονική, ηπατική και νεφρική βλάβη είναι υπεύθυνη για τη νοσηρότητα και τη θνησιμότητα στην COVID-19. Αυτά τα συστήματα οργάνων έχουν υψηλότερη έκφραση των υποδοχέων ACE-2 από άλλα σωματικά συστήματα. Επειδή το ACE-2 μετατρέπει την Ang II σε Ang, η προς τα κάτω ρύθμιση του υποδοχέα ACE-2 θα άφηνε τα συστήματα κρίσιμων οργάνων επιρρεπή σε υπερ-φλεγμονή, μέσω μη αντίθετων αυξήσεων στην Αγγειοτενσίνη II (ANG II). Η αναπνευστική δυσχέρεια σε COVID-19 και SARS, πιθανώς σχετίζεται με μειωμένη έκφραση του υποδοχέα ACE-2. Τα άτομα με διαβήτη, υψηλή αρτηριακή πίεση, μεταβολικό σύνδρομο και προχωρημένη ηλικία (με μειωμένη έκφραση ACE-2 των οργάνων) είναι επιρρεπή σε υψηλότερα ποσοστά θνησιμότητας.
Όπως αναφέρθηκε παραπάνω, δεν φαίνεται να υπάρχουν ενδείξεις ανοδικής ρύθμισης του ACE-2 μέσω της χρήσης τόσο των αναστολέων ACE, όσο και των ARB, γεγονός που υποδηλώνει ότι η χρήση τέτοιων φαρμάκων πιθανότατα δεν θα αντισταθμίσει την υπορρύθμιση του ACE-2 από την ακίδα.
Ωστόσο, δεν είναι απαραίτητα η ανοδική ρύθμιση του ACE-2 που μπορεί να είναι απαραίτητη για την εξασθένιση του φαινομένου της ακίδας, αλλά η παρεμπόδιση της αύξησης της Ang II που μπορεί να είναι κρίσιμη.
Δηλαδή, η χρήση αναστολέων ACE και ARB θα βοηθούσε στην άμβλυνση της υπέρτασης σε όσους έχουν τραυματιστεί από το εμβόλιο και είναι υπερτασικοί;
Από μια πολύ χαλαρή, υποθετική προοπτική, μπορεί να έχει νόημα να υποστηρίξουμε ότι η εξασθένηση της συσσώρευσης Ang II μπορεί να βοηθήσει στη μείωση της υπέρτασης, εάν είναι η Ang II και η ενεργοποίηση του AT1R που είναι κρίσιμα για την παθολογία της νόσου.
Σε περιπτώσεις όπου άλλες αντιυπερτασικές θεραπείες είναι αναποτελεσματικές, ειδικά όταν συνδυάζονται με μειωμένη πρόσληψη νατρίου, μπορεί να είναι δυνατός ο έλεγχος των επιπέδων αγγειοτενσίνης, όπως σημειώνεται από την Κλινική του Κλίβελαντ:
Η αγγειοτενσίνη είναι μια απαραίτητη ορμόνη για τη ρύθμιση της αρτηριακής πίεσης. Εάν δυσκολεύεστε να διατηρήσετε υγιή την αρτηριακή σας πίεση και έχετε επίσης αλλαγές στα επίπεδα νατρίου (αλατιού), μπορεί να θέλετε να μιλήσετε με τον πάροχό σας υγειονομικής περίθαλψης σχετικά με τα επίπεδα αγγειοτενσίνης σας. Μπορούν να ζητήσουν κάποιες εξετάσεις για να δουν εάν τα ακανόνιστα επίπεδα προκαλούν τα συμπτώματά σας.
Έτσι, για όσους έχουν τραυματιστεί από το εμβόλιο και παρουσιάζουν υπέρταση μετά τον εμβολιασμό, ίσως αξίζει να συζητήσετε με έναν πάροχο υγειονομικής περίθαλψης και να δείτε εάν τα επίπεδα αγγειοτενσίνης είναι σωστά. Ανωμαλίες με αυξημένα επίπεδα Ang II μπορεί να υποδεικνύουν την πιθανότητα του φαινομένου της ακίδας, ωστόσο είναι πιθανό το αδρενεργικό σύστημα και άλλοι παράγοντες να είναι αποτέλεσμα αυξημένων επιπέδων Ang II.
Υπάρχει επίσης το γεγονός, ότι μια τέτοια επίδραση εξαρτάται από την ακίδα που κυκλοφορεί. Δεν είμαστε ακόμα σίγουροι για τη μακροζωία της κυκλοφορούσας ακίδας (και πάλι, λόγω έλλειψης μελετών) και επομένως είναι άγνωστο εάν η επίμονη υπέρταση μπορεί να εξακολουθεί να σχετίζεται με την πρωτεΐνη ακίδας και ακόμη και τότε, να θυμάστε ότι η πρωτεΐνη ακίδας πρέπει να είναι αδέσμευτη από αντισώματα για να προκαλέσει ένα τέτοιο αποτέλεσμα.
Και αυτό έρχεται με το γεγονός ότι δεν γνωρίζουμε πόσα άτομα μπορεί να έχουν εμφανίσει υπέρταση μετά τον εμβολιασμό και συνεχίζουν να την έχουν, Ή ακόμη και πόσα άτομα που "πέθαναν ξαφνικά" μπορεί να έχουν πεθάνει λόγω μη αναγνωρισμένης υπέρτασης, ως συνέπεια του εμβολίου.
Συνολικά, το φαινόμενο της ακίδας απαιτεί πολλά στρώματα αποδεικτικών στοιχείων για να υποστηριχθεί η σημασία του. Ωστόσο, για όσους έχουν τραυματιστεί από το εμβόλιο, αξίζει να εξετάσουν τι ακριβώς μπορεί να προκαλεί την υπέρταση και αν μπορεί να γίνει κάτι για την αντιμετώπισή της.
Και πάλι, να θυμάστε ότι αυτή η ανάρτηση προορίζεται να χρησιμεύσει ως τροφή για σκέψη περισσότερο, παρά να χρησιμεύσει ως οτιδήποτε συνταγογραφικό. Σημειώστε ότι το επίκεντρο αυτής της ανάρτησης ήταν τα αντιυπερτασικά φάρμακα. Μια άλλη ανάρτηση θα αφιερωθεί στην εξέταση διαφορετικών, μη φαρμακευτικών επιλογών για τη θεραπεία της υπέρτασης.
Για όσους έχουν τραυματιστεί από το εμβόλιο ή ακόμα και για όσους είναι υπερτασικοί και μπορεί να μην έχουν υπό έλεγχο την αρτηριακή τους πίεση, συμβουλευτείτε τον γιατρό σας και δείτε ποιες άλλες δυνατότητες υπάρχουν για εσάς.
