IgG4 και καρκίνος - ένας μηχανισμός δράσης για την υποτροπή και την εμφάνιση του καρκίνου
Αλλαγή τάξης και προώθηση όγκων...
*της Jessica Rose*
Όπως όλοι γνωρίζετε, τα IgG4 έχουν μπει στην καυτή καρέκλα πρόσφατα στο πλαίσιο των εμβολίων mRNA. Μου ζητήθηκε σήμερα το πρωί αφού παρακολούθησα το συνοπτικό βίντεο του Chris Martenson με τα νέα ευρήματα FOI του Jikkyleaks να εξετάσω τη σχέση μεταξύ IgG4 και καρκίνου. Και πάλι, τα στατιστικά στοιχεία του καρκίνου στο VAERS και από κλινικά περιβάλλοντα είναι εντελώς άτυπα από την κυκλοφορία των εμβολίων για την COVID και κρούω τον κώδωνα του κινδύνου για αυτό εδώ και περισσότερο από ένα χρόνο.
Σας παραπέμπω όλους σε μια εργασία που δημοσιεύτηκε το 2016 στο Current Allergy and Asthma Reports με τίτλο: “IgG4 Characteristics and Functions in Cancer Immunity” [1].
Αυτό το άρθρο αποκαλύπτει ότι όχι μόνο υπάρχει σχέση μεταξύ της εξέλιξης του όγκου και της παρουσίας IgG4 λόγω αλλαγής τάξης, αλλά ότι αυτή η σύνδεση μπορεί να είναι ακόμη και απαραίτητη για την προώθηση και την εξέλιξη του όγκου.
Ας δούμε πραγματικά λίγο το υπόβαθρο για τα IgG4. Είναι διαφορετικό από τις άλλες υποκατηγορίες IgG για έναν πολύ ενδιαφέροντα λόγο: μπορεί να ανταλλάξει τα χέρια του -ακόμα και ολόκληρο το μισό του- αν θέλει! Αυτό ονομάζεται ανταλλαγή βραχίονα Fab [2]. It’s Fab! Λοιπόν, όχι στο πλαίσιο του καρκίνου. Αλλά θα φτάσω σε αυτό. Υπάρχει ένα εξαιρετικό άρθρο ανασκόπησης στο Frontiers in Immunology που περιγράφει μια νέα ταξινόμηση για τα αντισώματα IgG4 με τίτλο: “A New Classification System for IgG4 Autoantibodies” [3] που θα παρέλειπα να μην αναφέρω και μάλιστα να παραθέσω σε αυτό το υπόβαθρο. Ο συγγραφέας έκανε φανταστική δουλειά.
Άνοιξε την ανασκόπησή της με αυτή τη φράση:
Οι αυτοάνοσες ασθένειες IgG4 χαρακτηρίζονται από την παρουσία αντιγονοειδικών αυτοαντισωμάτων της υποκατηγορίας IgG4 και περιλαμβάνουν καλά χαρακτηρισμένες ασθένειες, όπως η μυασθένεια gravis, η πέμφιγα και η θρομβωτική θρομβοπενική πορφύρα.
Ως δευτερεύουσα σημείωση: Η θρομβωτική θρομβοπενική πορφύρα, ή TTP, είναι μια σπάνια και σοβαρή ασθένεια του αίματος [4] και παρόμοια με έναν από τους 2 τύπους ανεπιθύμητων ενεργειών που αναφέρονται από τα CDC/FDA στις αναφορές MMWR στην αρχή της κυκλοφορίας αυτών των προϊόντων για την COVID- 19. Αναφέρετε αυτήν την παρόμοια κατάσταση ως “θρόμβωση με σύνδρομο θρομβοπενίας”.
Στις 16 Δεκεμβρίου 2021, ο Isaac See: ένα μέλος της Ομάδας Ασφάλειας Εμβολίων που εργάζεται στην Ομάδα Εργασίας Εμβολίων των CDC για την COVID-19, παρείχε στη Συμβουλευτική Επιτροπή Πρακτικών Ανοσοποίησης (ACIP) πληροφορίες σχετικά με ένα σαφώς καθορισμένο σήμα ασφάλειας που προέρχεται από το VAERS. Μπορείτε να δείτε αυτήν την παρουσίαση εδώ.
Σχετικά με την αλλαγή κλάσης IgG4 και τι σημαίνει παθολογικά
Η αλλαγή κατηγορίας IgG4 σχετίζεται με χρόνια έκθεση σε αντιγόνο. Αυτή η συγκεκριμένη υποκατηγορία αντισωμάτων μπορεί να συναγωνιστεί άλλα είδη αντισωμάτων, όπως τα IgG1, για να εμποδίσει στη συνέχεια τους τελεστικούς μηχανισμούς τους. Ένας από αυτούς τους τελεστικούς μηχανισμούς που επιβάλλονται από τα IgG1 είναι ο έλεγχος (ή η καταστολή) του όγκου, με τη μεσολάβηση της εξαρτώμενης από αντίσωμα κυτταρικής κυτταροτοξικότητας (ADCC), της εξαρτώμενης από αντίσωμα κυτταρικής φαγοκυττάρωσης (ADCP) και της εξαρτώμενης από το συμπλήρωμα κυτταροτοξικότητας (CDC). Και ναι, βλέπω την ειρωνεία του τριγράμματου ονόματος. Αυτοί οι μηχανισμοί είναι όλοι οι τρόποι για να κρατήσετε τα ανεπιθύμητα κύτταρα και υλικό υπό έλεγχο.
Περί ADCC, ADCP και CDC (όχι την υπηρεσία)
Η ADCC περιλαμβάνει προγραμματισμένο κυτταρικό θάνατο (απόπτωση) ανεπιθύμητων κυττάρων. Ναι, τα κύτταρα έχουν μηχανισμούς αυτοκαταστροφής. Η φύση είναι τόσο κουλ. Αυτό συμβαίνει μέσω δέσμευσης αντισωμάτων σε αντιγόνα που παρουσιάζονται σε ανεπιθύμητα κύτταρα (ως ετικέτες) για επακόλουθη δέσμευση κυττάρων τελεστών, όπως τα κύτταρα φονείς, για να προκληθεί το σήμα για αυτοκαταστροφή του ανεπιθύμητου κυττάρου. Επομένως, η ουσία είναι ότι τα αντισώματα μπορούν να μεσολαβήσουν στην επαγωγή του σήματος αυτοκαταστροφής στα κύτταρα, εάν είναι “ανεπιθύμητα”.
Η ADCP περιλαμβάνει την κατανάλωση ανεπιθύμητων κυττάρων από τελεστικά κύτταρα. Ναι, τα κύτταρα τρώνε άλλα κύτταρα. Και πάλι, η φύση είναι τόσο κουλ... Αυτό συμβαίνει μέσω δέσμευσης αντισωμάτων σε αντιγόνα που παρουσιάζονται σε ανεπιθύμητα κύτταρα (ως ετικέτες) για επακόλουθη σύνδεση τελεστικών κυττάρων, όπως φαγοκύτταρα (μακροφάγα), για να προκληθούν σήματα για φαγοκυττάρωση (φαγητό) του ανεπιθύμητου κυττάρου.
Η CDC είναι ένας μηχανισμός με τον οποίο τα αντισώματα συνεργάζονται με τον καταρράκτη συμπληρώματος για την αφαίρεση παθογόνων ή/και τον έλεγχο της υπερανάπτυξης ανεπιθύμητων κυττάρων. Υπάρχουν τρία μονοπάτια συμπληρώματος που ονομάζονται κλασσικά, εναλλακτικά και μονοπάτια λεκτίνης. Το συμπλήρωμα είναι ένα απαραίτητο και πολύπλοκο σύστημα που περιλαμβάνει έναν καταρράκτη πρωτεϊνών και γεγονότων που ξεδιπλώνονται και οδηγούν στο σχηματισμό ενός συμπλέγματος επίθεσης μεμβράνης (MAC).
Το MAC δημιουργεί μια τρύπα στη μεμβράνη του ανεπιθύμητου κυττάρου και το κάνει να διαρρεύσει και να πεθάνει.
(Πάντα ήθελα να ξεκινήσω ένα μουσικό συγκρότημα και να το ονομάσω Membrane Attack Complex. Τόσο σπασίκλα είμαι.… )
Μία από τις πρωτεΐνες που εμπλέκονται ως συστατικό του καταρράκτη του συμπληρώματος ονομάζεται C3b και είναι απαραίτητη ως οψονίνη, που είναι μεσολαβητής για φαγοκυττάρωση ή οψωνισμό, οπότε σκεφτείτε: ADCP.
Μια ωραία σχηματική περίληψη αυτού του μηχανισμού δράσης αντισωμάτων μπορεί να βρεθεί σε μια δημοσίευση από την Ulrike Herbrand στο BioProcessing Journal από το 2016 [5].
Τώρα που καταλαβαίνετε απόλυτα πόσο σημαντικές είναι αυτές οι λειτουργίες αντισωμάτων για την αφαίρεση ανεπιθύμητων κυττάρων και ξένου υλικού, μπορείτε να φανταστείτε πόσο σημαντικές μπορεί να είναι για την καταστολή του σχηματισμού όγκων, καταστέλλοντας τον ρυθμό ανάπτυξης των καρκινικών κυττάρων.
Πρέπει να γνωρίζετε ότι αυτοί οι μηχανισμοί δράσης θεσπίζονται από την υποκατηγορία IgG1. Γίνεται λοιπόν το ερώτημα, τι συμβαίνει στο πλαίσιο του καρκίνου, συγκεκριμένα, όταν η αναλογία υποκατηγορίας αντισωμάτων αλλάζει λόγω χρόνιας έκθεσης στο αντιγόνο; Ή ακριβέστερα, τι συμβαίνει όταν η αναλογία αντισωμάτων υποκατηγορίας IgG1: IgG4 αναστρέφεται στο πλαίσιο της καταστολής του όγκου;
Ακολουθεί ένα σχηματικό διάγραμμα από το προαναφερθέν έγγραφο (IgG4 Characteristics and Functions in Cancer Immunity) για να επεξηγήσει ακριβώς τι συμβαίνει.
Θέλω να επιστήσω την προσοχή σας στη μετάβαση από την καταστολή όγκου στην εξέλιξη του όγκου λόγω του επιπολασμού των IgG4 σε αντίθεση με τα IgG1. Βλέπετε το πρόβλημα;
Οι συγγραφείς σε αυτό το άρθρο γράφουν:
Άμεση συνέπεια της ανταλλαγής βραχίονα Fab είναι η παραγωγή αντισωμάτων IgG4 με τυχαία διπλή εξειδίκευση, που δεν μπορούν να διασυνδέσουν πανομοιότυπα αντιγόνα και επομένως ίσως δεν μπορούν να σχηματίσουν μεγάλο [Ανοσολογικό Σύμπλεγμα] IC έναντι ενός συγκεκριμένου στόχου.
Αυτό σημαίνει ότι η μοναδική ικανότητα αυτής της τυπικά σπάνιας υποκατηγορίας αντισωμάτων να αλλάζουν τους βραχίονές τους, τα καθιστά ανίκανα να πραγματοποιήσουν τα πράγματα που περιέγραψα παραπάνω ότι μπορούν να κάνουν τα IgG1. Δηλαδή, σχηματίζουν ανοσοσυμπλέγματα και δεσμεύουν υποδοχείς στα κύτταρα για την απομάκρυνση των ανεπιθύμητων κυττάρων.
Έτσι, αυτοί οι τρεις τρόποι: η ADCC, η ADCP και η CDC - που βοηθούν στην απομάκρυνση των ανεπιθύμητων κυττάρων, ακυρώνονται όλοι στο σενάριο όπου επικρατούν τα IgG4. Χειρότερο από αυτό, δεδομένου ότι η αλλαγή υποκατηγορίας είναι κυριολεκτικά το παραπροϊόν της συνεχούς διέγερσης από το αντιγόνο, τότε αυτή είναι μια ανοσολογική έγκριση μιας “νίκης” για τα IgG4, εάν λάβουμε υπόψη τον ανταγωνισμό για θέσεις δέσμευσης. Στην πραγματικότητα, τα IgG4 ανταγωνίζονται τα IgG1 και έτσι η ζυγαριά καταλήγει από την καταστολή του όγκου στην εξέλιξη του όγκου. Όλα λόγω των IgG4.
Τώρα δεν θέλω να τρομάξω τους πάντες, αλλά η επίμονη επανέγχυση ενός αγγελιαφόρου RNA που κωδικοποιεί μια ξένη, εξαιρετικά ανοσογονική πρωτεΐνη, ΔΕΝ είναι καλή ιδέα σε αυτό το πλαίσιο. Πρόκειται ακριβώς για συνεχή διέγερση αντιγόνου (πρωτεΐνη ακίδας). Όχι μόνο αυτό, δεδομένου ότι γνωρίζουμε ότι τόσο το mRNA, όσο και η πρωτεΐνη ακίδας έχουν μεγάλη διάρκεια στο σώμα, ίσως να μην χρειαστεί καν να κάνετε επανειλημμένες ενέσεις και να πληροίτε τις προϋποθέσεις για συνεχή διέγερση από αντιγόνο.
Μάλιστα θα στοιχημάτιζα ότι αυτό θα ήταν δεδομένο. Επιπλέον, θα στοιχημάτιζα ότι λόγω αυτής της συνεχούς διέγερσης απο το αντιγόνο, η αναλογία υποκατηγορίας IgG1:IgG4 αντιστρέφεται σε άτομα που κάνουν επίμονα ακίδα και ότι αυτά τα άτομα θα υπόκεινται σε προώθηση του καρκίνου, αντί σε καταστολή.
Το μήνυμά μου: Αυτός είναι ο λόγος που οι άνθρωποι βιώνουν υποτροπές καρκίνων που προηγουμένως ήταν σε ύφεση και αυτός είναι ο λόγος που εμφανίζονται νέοι και σπάνιοι καρκίνοι.
Ευχαριστώ πολύ που είστε δωρεάν συνδρομητής στο Critical Thinking Newsletter. Εάν θέλετε να υποστηρίξετε την δουλειά μου,
μπορείτε να με κεράσετε έναν καφέ στην σελίδα μου στο Ko-fi, ή
να γίνετε ενεργός υποστηρικτής της προσπάθειάς μου, αγοράζοντας μία μηνιαία συνδρομή.
Σας ευχαριστώ θερμά για την υποστήριξη!
1 Crescioli S, Correa I, Karagiannis P, Davies AM, Sutton BJ, Nestle FO, Karagiannis SN. IgG4 Characteristics and Functions in Cancer Immunity. Curr Allergy Asthma Rep. 2016 Jan;16(1):7. doi: 10.1007/s11882-015-0580-7. PMID: 26742760; PMCID: PMC4705142.
2 Schuurman J, Labrijn AF, Parren PW. Fab-arm exchange: what's in a name? MAbs. 2012 Nov-Dec;4(6):636. doi: 10.4161/mabs.22075. Epub 2012 Sep 6. PMID: 22955209; PMCID: PMC3502229.
3 Koneczny I (2018) A New Classification System for IgG4 Autoantibodies. Front. Immunol. 9:97. doi: 10.3389/fimmu.2018.00097.
5 Ulrike Herbrand. Antibody-Dependent Cellular Phagocytosis: The Mechanism of Action That Gets No Respect A Discussion About Improving Bioassay Reproducibility. Spring 2016 BioProcessing Journal [Vol.15/No.1] 26 Since 2002.