Αξιολογημένη από ομότιμους μελέτη της IMA ορίζει το σύνδρομο μετά τον εμβολιασμό
Η μελέτη "Σπάζοντας τη σιωπή: Αναγνωρίζοντας το σύνδρομο μετά τον εμβολιασμό" διαπιστώνει ότι το σύνδρομο μετά τον εμβολιασμό κατά της COVID-19 (PACVS) είναι μια ξεχωριστή και μετρήσιμη ιατρική πάθηση
*της Independent Medical Alliance*
Μια νέα αξιολογημένη από ομότιμους μελέτη, την οποία συνυπέγραψαν οι Δρ. Joseph Varon και Matthew Halma της IMA, παρέχει σαφείς ενδείξεις ότι το Μετα-οξύ Σύνδρομο Εμβολιασμού κατά της COVID-19 (PACVS) είναι μια ξεχωριστή και μετρήσιμη ιατρική πάθηση. Αυτή η πρωτότυπη μελέτη από ερευνητές της IMA ορίζει το Σύνδρομο Μετα τον Εμβολιασμό και καλεί την ιατρική να το καλύψει.
Παρά τις χιλιάδες μαρτυρίες από πρώτο χέρι και τον αυξανόμενο όγκο δεδομένων, όσοι τραυματίστηκαν από το εμβόλιο για την COVID-19 αντιμετώπισαν μια δύσκολη μάχη. Σε ασθενείς με επίμονα συμπτώματα έχει ειπωθεί ότι είναι αγχωμένοι, “απλώς κουρασμένοι” ή ότι το φαντάζονται. Στο αποκορύφωμα της πανδημίας, πολλοί κατηγορήθηκαν ακόμη και ότι διέδιδαν παραπληροφόρηση, απλώς και μόνο επειδή μοιράστηκαν τις προσωπικές τους εμπειρίες.
Η σιωπή αρχίζει να σπάει
Μια νέα αξιολογημένη από ομότιμους μελέτη, με τίτλο “Breaking the Silence: Recogniting Post-Vaccination Syndrome”, που δημοσιεύτηκε στο Heliyon και την οποία συνυπέγραψαν ο Πρόεδρος και Ιατρικός Διευθυντής της IMA, Δρ. Joseph Varon και ο Matthew Halma, παρέχει σαφείς ενδείξεις ότι το Μετα-οξύ Σύνδρομο Εμβολιασμού κατά της COVID-19 (PACVS) είναι μια ξεχωριστή και μετρήσιμη ιατρική πάθηση, όχι μακροχρόνια COVID και όχι ψυχολογική, παρά τις διαδεδομένες παρανοήσεις.
“Υπάρχουν άφθονες ενδείξεις για ένα μετα-εμβολιαστικό σύνδρομο, με προφίλ συμπτωμάτων αξιοσημείωτα παρόμοιων με της μακροχρόνιας COVID, αν και με κάποιες σαφείς διαφορές” — Συγγραφείς της μελέτης
Για χρόνια, οι ασθενείς έχουν μείνει σε αδιέξοδο, αναζητώντας φροντίδα σε μια ιατρική κοινότητα διχασμένη ως προς το αν η κατάστασή τους είναι πραγματική. Αυτή η μελέτη στοχεύει να αλλάξει αυτή την πραγματικότητα, θέτοντας τις βάσεις για ένα μέλλον όπου οι ασθενείς μπορούν να λάβουν τη βοήθεια που χρειάζονται χωρίς να τους επικρίνουν.
Ένα ακόμη βήμα σε μια μακρύτερη διαδρομή αποδεικτικών στοιχείων
Πολύ πριν από τη δημοσίευση της μελέτης, είχαν αναδυθεί σαφή μοτίβα. Οι ασθενείς μοιράζονταν τις εμπειρίες τους σε κλινικές, μέσω ερευνών και σε δημόσια φόρουμ, συμπεριλαμβανομένων ντοκιμαντέρ όπως το "Follow the Silenced". Ωστόσο, η θεσμική ανταπόκριση παρέμεινε περιορισμένη.
Οι κλινικοί γιατροί εντός της Ανεξάρτητης Ιατρικής Συμμαχίας (IMA, πρώην FLCCC) έχουν από καιρό παρατηρήσει συνεπείς συσσωρεύσεις συμπτωμάτων μετά τον εμβολιασμό κατά της COVID-19. Εκατομμύρια έχουν πρόσβαση στον οδηγό θεραπείας μετά τον εμβολιασμό της IMA και ο Δρ. Varon, Πρόεδρος της IMA και συν-συγγραφέας της μελέτης, εκτιμά ότι περισσότεροι από τους μισούς από τους τρέχοντες ασθενείς του πληρούν την κλινική περιγραφή του PACVS.
Η δική μας έρευνα VITAE, μαζί με δεδομένα που αφορούσαν ασθενείς από τη μελέτη του Yale LISTEN, έχουν σταθερά δείξει το ίδιο συμπέρασμα: δεν είναι εξαιρετικά σπάνιο, δεν είναι ψυχολογικό και τα κύρια ιδρύματα δεν το αντιμετωπίζουν επαρκώς.
"Ένας σημαντικός πληθυσμός ατόμων που έλαβαν το εμβόλιο για την COVID-19 αναφέρουν μακροχρόνια συμπτώματα. Ενώ έχει υποτεθεί ότι αυτό είναι ψυχολογικής φύσης, η [επιστημονική] βιβλιογραφία δείχνει μια πιο λεπτή εικόνα." — Συγγραφείς μελέτης
Με αυτήν τη μελέτη, αυτό που κάποτε αναφέρονταν από ασθενείς και καταγράφονταν από κλινικούς ιατρούς, τώρα δημοσιεύεται, αξιολογείται από ομοτίμους και καταγράφεται.
Χωρίς αναγνώριση, οι ασθενείς παραμένουν χωρίς υποστήριξη
Ενώ πολλοί πάροχοι που συνδέονται με την IMA έχουν εμπειρία στην αναγνώριση και θεραπεία του PACVS, μεγάλο μέρος της ευρύτερης ιατρικής κοινότητας δεν έχει ακόμη καλύψει το κενό. Αυτό το κενό στην αναγνώριση έχει πραγματικές συνέπειες για τους ασθενείς.
Χωρίς επίσημη αναγνώριση, οι ασθενείς με PACVS συχνά δεν μπορούν να έχουν πρόσβαση σε ασφαλιστική κάλυψη, επιδόματα αναπηρίας ή εργατική αποζημίωση. Πολλοί λαμβάνουν ανεπαρκείς συμβουλές, όπως το να τους λένε απλώς να “περιμένουν”, ενώ άλλοι μετακινούνται μεταξύ ειδικών χωρίς σαφείς εξηγήσεις ή αποτελεσματικές επιλογές θεραπείας.
“Οι ασθενείς με σύνδρομο μετά τον εμβολιασμό υποφέρουν από έλλειψη αναγνώρισης, η οποία τους εμποδίζει να λάβουν επαρκή θεραπεία και υποστήριξη” — Συγγραφείς μελέτης
Ως αποτέλεσμα, πολλοί ασθενείς βλέπουν την υγεία τους να επιδεινώνεται σταθερά, επηρεάζοντας τελικά την ικανότητά τους να εργάζονται και να κερδίζουν τα προς το ζην. Για να γίνουν ακόμη χειρότερα τα πράγματα, όσοι έχουν πληγεί από τα εμβόλια για την COVID έχουν λίγες επιλογές οικονομικής ανάκαμψης. Το Πρόγραμμα Αποζημίωσης Τραυματισμών από Αντίμετρα (CICP) ειδικά για την COVID έχει αποζημιώσει μόνο ένα μικρό κλάσμα των υποβληθέντων αιτήσεων από τα μέσα του 2025, αφήνοντας τους περισσότερους ασθενείς που έχουν πληγεί χωρίς ζωτική οικονομική υποστήριξη.
Βασικά ευρήματα από τη μελέτη
Η νέα έρευνα συγκρίνει τα συμπτώματα μετά τον εμβολιασμό με την μακροχρόνια COVID, εντοπίζοντας τόσο επικαλυπτόμενα, όσο και μοναδικά χαρακτηριστικά. Τονίζει την ανάγκη για καλύτερα διαγνωστικά εργαλεία, αναγνώριση του PACVS ως ξεχωριστής κλινικής οντότητας και πραγματική χρηματοδότηση για την έρευνα θεραπείας.
Ένας πρωταρχικός στόχος: η πρωτεΐνη ακίδας.
“Η πρωτεΐνη ακίδας έχει αποδειχθεί ότι αποσταθεροποιεί πολλά φυσιολογικά συστήματα, συμπεριλαμβανομένης της μιτοχονδριακής λειτουργίας, της πήξης, της ενδοθηλιακής λειτουργίας, της ανοσολογικής σηματοδότησης και της διαπερατότητας του αιματοεγκεφαλικού φραγμού” — Συγγραφείς της μελέτης
Προτεινόμενοι μηχανισμοί εμπλοκής της πρωτεΐνης ακίδας στο PACVS, συμπεριλαμβανομένης της μιτοχονδριακής βλάβης, της φλεγμονής και της ανοσολογικής δυσλειτουργίας.
Οι συγγραφείς της μελέτης προτείνουν περαιτέρω επικύρωση βιοδεικτών και διεξαγωγή δομημένων κλινικών δοκιμών. Περιγράφει επίσης παράγοντες ευαισθησίας - συμπεριλαμβανομένων των πιθανών ρόλων για γενετική ποικιλομορφία, διαφορές στις παρτίδες εμβολίων και στην τεχνική της ένεσης (αναρρόφηση έναντι μη αναρρόφησης).
“Δεδομένης της σοβαρότητας και της πολυπλοκότητας των συμπτωμάτων του PACVS, απαιτείται περισσότερη κλινική έρευνα, συμπεριλαμβανομένης της επικύρωσης βιοδεικτών και των κλινικών δοκιμών θεραπείας” — Συγγραφείς της μελέτης
Αυτή η εργασία θέτει τα θεμέλια. Τώρα η ιατρική κοινότητα πρέπει να ακολουθήσει το παράδειγμά της.
Τι είναι το Μετα-οξύ Σύνδρομο Εμβολιασμού κατά της COVID-19 (PACVS);
Η πάθηση έχει πολλά ονόματα: τραυματισμός από εμβολιασμό, “μακροχρόνιο εμβόλιο”, σύνδρομο μετά τον εμβολιασμό. Στη βιβλιογραφία, ορίζεται πλέον ως Μετα-οξύ Σύνδρομο Εμβολιασμού κατά της COVID-19 (PACVS). Τι είναι, λοιπόν;
Το PACVS αναφέρεται στον χρόνιο και συχνά εξουθενωτικό αστερισμό συμπτωμάτων που ακολουθούν μία ή περισσότερες δόσεις εμβολίου για την COVID. Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν:
Εξάντληση
Αδυναμία
Θολή σκέψη και γνωστική εξασθένηση
Παραισθησία (μυρμήγκιασμα/τσούξιμο)
Ορθοστατική δυσανεξία
Πόνος στους μύες και τις αρθρώσεις
Διαταραχές ύπνου
Ζάλη και νευροψυχιατρικές επιδράσεις
Αυτά τα συμπτώματα επικαλύπτονται με παθήσεις όπως η ME/CFS, η POTS και η νευροπάθεια των μικρών ινών, αλλά αυτό που διαφοροποιεί το PACVS είναι η εμφάνισή του, συχνά εντός ημερών ή εβδομάδων μετά τον εμβολιασμό.
Οι ερευνητές πιστεύουν ότι δεν υπάρχει μόνο μία αιτία. Αντίθετα, αρκετές βιολογικές διεργασίες μπορεί να συνεργάζονται για να παράγουν αυτά τα αποτελέσματα:
Λανθασμένη αναδίπλωση και συσσώρευση πρωτεϊνών ακίδας στον εγκέφαλο
Φλεγμονή που προκαλείται από υποδοχείς τύπου Toll
Καταρράκτες σύνδεσης και πήξης υποδοχέων ACE2
Μιτοχονδριακή δυσλειτουργία και ανοσοποιητική εξάντληση
Διαταραχή της ακεραιότητας του αιματοεγκεφαλικού φραγμού
“Η παρουσία της πρωτεΐνης ακίδας από μόνη της δεν αποτελεί οριστικό βιοδείκτη για το PACVS - αλλά οι βιολογικές της επιδράσεις είναι μετρήσιμες, συστηματικές και πολύ πραγματικές” — Συγγραφείς μελέτης
Η επικάλυψη με την Long COVID είναι σημαντική, αλλά το PACVS απαιτεί μια μοναδική διάγνωση - και μια μοναδική απόκριση.
Μετάβαση από την Αναγνώριση στη Δράση
Αυτή η μελέτη αντιπροσωπεύει ένα ακόμη κρίσιμο βήμα προς την ευρύτερη ιατρική αναγνώριση του PACVS. Όπως και με τη νόσο του Lyme και άλλες ιστορικά παραγνωρισμένες ασθένειες, η ευρεία αναγνώριση του PACVS απαιτεί επίμονη έρευνα, υπεράσπιση και εκπαίδευση - προσπάθειες που η IMA έχει δεσμευτεί να επιδιώξει.
Συνεχίζουμε να αναπτύσσουμε πρακτικούς οδηγούς ασθενών, λεπτομερή πρωτόκολλα θεραπείας και μια βάση δεδομένων παρόχων που έχει σχεδιαστεί για να βοηθά τους ασθενείς να βρουν ενημερωμένη φροντίδα. Μέσω εκστρατειών υπεράσπισης όπως η "Smart Moms Ask", ευαισθητοποιούμε και στοχεύουμε στην πρόληψη περαιτέρω βλάβης. Η συνεχιζόμενη έρευνά μας θα κοινοποιηθεί μέσω εξωτερικών ιατρικών περιοδικών, καθώς και του ανεξάρτητου ιατρικού μας περιοδικού, προσθέτοντας στην πρόοδο που έχει σημειωθεί εδώ.
Αυτή η δημοσίευση είναι ένα ορόσημο μεταξύ πολλών. Η δέσμευσή μας παραμένει επικεντρωμένη στην παροχή σαφήνειας, φροντίδας και συνεχούς υποστήριξης σε όσους επηρεάζονται από το PACVS.
🔬 Εξερευνήστε περισσότερα για την συνεχιζόμενη έρευνά μας:
Με κάθε μελέτη, η περίπτωση γίνεται πιο ξεκάθαρη: Το PACVS είναι πραγματικό, μετρήσιμο και θεραπεύσιμο, εάν το ιατρικό σύστημα επιλέξει να το αναγνωρίσει.
