Η αποτελεσματικότητα των lockdown, των μασκών προσώπου και των προγραμμάτων εμβολιασμού έναντι του μετριασμού της COVID-19
Ή η μη-αποτελεσματικότητα! Μια περιεκτική ανασκόπηση από τον Martin Sewell του Cambridge
*του Joel Smalley*
Το να πούμε ότι πρόκειται για μια περιεκτική ανασκόπηση της βιβλιογραφίας για την COVID είναι υποτιμητικό. Σας συνιστώ το έργο του Martin1.
Συνοπτικά, τα μέτρα αντιμετώπισης της COVID-19 ήταν σε μεγάλο βαθμό αναποτελεσματικά ή επιβλαβή:
Τα lockdown απέτυχαν να ελέγξουν την COVID-19, ενώ προκάλεσαν σοβαρές υγειονομικές, οικονομικές και κοινωνικές απώλειες
Οι μάσκες προσώπου αποδείχθηκαν αναποτελεσματικές και προκάλεσαν διάφορα προβλήματα υγείας
Τα εμβόλια:
Αρχικά παρείχαν προσωρινή προστασία από τη σοβαρή ασθένεια
Απέτυχαν στην αποτροπή της μετάδοσης
Μπορεί να συνέβαλαν στην εξέλιξη των παραλλαγών
Δυνητικά εξασθένησαν την ανοσία σε επίπεδο πληθυσμού
Ο Μάρτιν καταλήγει στο συμπέρασμα ότι μια διαχειρίσιμη εποχική ασθένεια μετατράπηκε σε κρίση μέσω της κυβερνητικής υπερβολής και του δημόσιου πανικού, με τις παρεμβάσεις πιθανότατα να προκαλούν περισσότερο κακό, παρά καλό.
Τι απίστευτη αναφορά για τους μελλοντικούς ιστορικούς, δεδομένου ότι κανένας σύγχρονος πολιτικός ή δημοσιογράφος των συστημικών ΜΜΕ δεν θα τολμούσε να το αναγνωρίσει;!
Περίληψη μελέτης
Το φθινόπωρο του 2019, ένας νέος κορωνοϊός, ο SARS-CoV-2, άρχισε να κυκλοφορεί ευρέως με την ενσωμάτωσή του σε μεγάλο ποσοστό του πληθυσμού, αλλά όντας αδρανής. Τον Μάρτιο του 2020, καθώς η εποχή της γρίπης στο βόρειο ημισφαίριο υποχώρησε, λόγω της ιογενούς παρέμβασης ο SARS-CoV-2 ενεργοποιήθηκε και έγινε ο κυρίαρχος αναπνευστικός ιός και η COVID-19 εξαπλώθηκε από την Κίνα σε όλο τον κόσμο καταστέλλοντας τη γρίπη, ενώ άφησε ανενόχλητους τους άλλους κορωνοϊούς που μολύνουν τον άνθρωπο. Η συντριπτική πλειονότητα των χωρών αντέδρασε στην COVID-19 επιβάλλοντας μη φαρμακευτικές παρεμβάσεις, όπως lockdown και πολιτικές μάσκας προσώπου και, αργότερα, προγράμματα εμβολιασμού.
Τα lockdown δεν είχαν σημαντική επίδραση στη μετάδοση, τα κρούσματα ή τους θανάτους από την COVID-19. Οι παράπλευρες απώλειες που προκλήθηκαν από τα lockdown επηρέασαν ζητήματα υγείας, οικονομικά, κοινωνικά, πολιτικά, νομικά, αστυνόμευσης και μεταφορών. Τα ζητήματα υγείας περιελάμβαναν καθυστερημένη και χαμένη υγειονομική περίθαλψη, ανοσιακό χρέος, ατυχήματα, θανάτους, ψυχική υγεία, μειωμένη γονιμότητα, αύξηση της παχυσαρκίας, αύξηση του καπνίσματος και κατάχρηση αλκοόλ και ναρκωτικών. Τα οικονομικά ζητήματα που προκλήθηκαν από τα lockdown περιλαμβάνουν υψηλότερο χρέος, υψηλότερους φόρους, υψηλότερο πληθωρισμό, περισσότερα άτομα σε επιδόματα, σπατάλη (τεστ και ιχνηλάτηση, εξοπλισμός ατομικής προστασίας και καραντίνα ξενοδοχείων) και απάτη (πληρωμές από το πρόγραμμα αδειών).
Τα παιδιά έχασαν το σχολείο, γεγονός που έθεσε σε κίνδυνο την ανάπτυξη, τις επικοινωνιακές δεξιότητες, την εκπαίδευση, τη συμπεριφορά και τη σωματική και ψυχική τους υγεία. Τα lockdown δημιούργησαν επίσης ένα μη-εργατικό εργατικό δυναμικό και κανονικοποίησαν τις απουσίες. Επιδείνωσαν επίσης τις ανισότητες, με τους φτωχούς να επηρεάζονται περισσότερο. Στον τρίτο κόσμο, τα πράγματα ήταν ακόμη χειρότερα. Τα Ηνωμένα Έθνη ανέφεραν ότι η πείνα οδήγησε στο θάνατο 10.000 περισσότερων παιδιών το μήνα κατά το πρώτο έτος της πανδημίας. Εκτίμησαν επίσης ότι τα lockdown στη Νότια Ασία το 2020 πιθανότατα συνέβαλαν σε 228.000 θανάτους παιδιών κάτω των πέντε ετών. Τα οφέλη από τα lockdown περιλάμβαναν μειωμένη ατμοσφαιρική ρύπανση, λιγότερες συγκρούσεις οχημάτων και μείωση των ποσοστών αυτοκτονιών.
Συνολικά, τα lockdown απέτυχαν σε μια ανάλυση κόστους-οφέλους κατά τάξεις μεγέθους. Τα lockdown εφαρμόστηκαν από τις κυβερνήσεις λόγω των υπερβολικά απαισιόδοξων μοντελοποιήσεων, της αποστροφής του κινδύνου και της επιθυμίας να τους δουν να αναλαμβάνουν δράση. Τα lockdown στη συνέχεια διατηρήθηκαν επειδή τα μέσα ενημέρωσης σκόρπισαν τον τρόμο, ενώ το κοινό φοβήθηκε, εγκατέλειψε τη φροντίδα των δημοσίων υποθέσεων στην “ανώτερη τάξη” της κυβέρνησης-ΜΜΕ-εκπαίδευσης, τους εμπιστεύτηκε και υπέθεσε ότι επειδή οι κυβερνήσεις εφάρμοσαν lockdown αυτά έπρεπε να δουλεύουν, είχε κίνητρο να σηματοδοτεί αρετή και τους υποστήριξε. Εν τω μεταξύ, οι πολιτικοί είχαν κίνητρα να διατηρήσουν ή να επιδιώξουν την εξουσία, πολύ πρόθυμοι να κατευνάσουν τον μέσο ψηφοφόρο και διατήρησαν τα lockdown, παρά την οικονομική και υγειονομική ζημιά που προκάλεσαν. Αναπτύχθηκε ένας φαύλος κύκλος: ο φόβος διατηρούσε το lockdown και το lockdown διατηρούσε το φόβο.
Οι μάσκες προσώπου δεν ήταν αποτελεσματικές στον μετριασμό της COVID-19, αλλά μπορεί να προκαλέσουν δύσπνοια, υποξία, υποξαιμία και υπερκαπνία, να φιλοξενήσουν πάνω τους παθογόνα, να διακυβεύσουν την επικοινωνία, την όραση, την ικανότητα άσκησης, τη γνώση και την ανοσία, να προκαλέσουν πονοκεφάλους, δερματικά προβλήματα, κακή αναπνοή και εισπνοή σωματιδίων, να διευκολύνουν την εγκληματικότητα και να οδηγήσουν σε ρύπανση.
Τον Δεκέμβριο του 2020 εισήχθησαν προγράμματα εμβολιασμού κατά της COVID-19. Οι εμβολιασμοί απέτυχαν να παράσχουν αποστειρωτική ανοσία ή να σταματήσουν τη μετάδοση. Ο εμβολιασμός παρουσιάζει αρνητική αποτελεσματικότητα για τις δύο πρώτες εβδομάδες λόγω ανοσοκαταστολής, η οποία αυξάνει τα κρούσματα, τις νοσηλείες και τους θανάτους. Το εμβόλιο, στην προ-Omicron εποχή, στη συνέχεια παρείχε αποτελεσματική προστασία έναντι της νοσηλείας και του θανάτου για αρκετούς μήνες, προτού εξασθενίσει σε αποτελεσματικότητα προς και κάτω από το μηδέν. Επειδή όσοι έχουν λοιμώξεις παρά τον εμβολιασμό τους παρουσιάζουν λιγότερα συμπτώματα, αλλά έχουν παρόμοιο ιικό φορτίο με τους μη εμβολιασμένους, μπορεί να είναι πιο πιθανό να μεταδώσουν ακούσια την COVID-19 σε άλλους και να γίνουν υπερμεταδότες.
Τον Μάιο του 2021 εξελίχθηκε η πιο λοιμώδης παραλλαγή Delta, πιθανώς λόγω των προγραμμάτων εμβολιασμού, μέσω ενός φαινομένου τύπου νόσου του Marek. Αυτό οδήγησε σε πιο σοβαρές μολύνσεις στους μη εμβολιασμένους. Από τον Δεκέμβριο του 2021 ενεργοποιήθηκε η λιγότερο σοβαρή παραλλαγή Omicron. Η παραλλαγή εκτόπισε τους αβλαβείς ανθρώπινους κορωvoϊούς που προκαλούν το κρυολόγημα και η γρίπη επέστρεψε. Τα προγράμματα εμβολιασμού οδήγησαν το ανοσοποιητικό σύστημα, μέσω του πρωταρχικού αντιγονικού αμαρτήματος (OAS), να αντιδρά μόνο για το άγριου τύπου στέλεχος (αντιγονική στερέωση). Στη συνέχεια το εμβόλιο έγινε λιγότερο ικανό στο να παρέχει αποτελεσματικές απαντήσεις κατά τη διάρκεια επακόλουθων λοιμώξεων. Αυτό επέτρεψε τη φυσική επιλογή των υποπαραλλαγών διαφυγής του ανοσοποιητικού, οι οποίες είναι εξαιρετικά μολυσματικές. Καταλήξαμε σε ενίσχυση εξαρτώμενη από αντισώματα, ενισχυμένη αναπνευστική νόσο που σχετίζεται με το εμβόλιο και ταχεία εξάπλωση της Omicron μεταξύ των εμβολιασμένων, με αποτέλεσμα περισσότερα κρούσματα, νοσηλείες και θανάτους. Η παγκόσμια εκστρατεία μαζικού εμβολιασμού με τη χρήση μη αποστειρωτικών εμβολίων ομογενοποίησε την ανοσολογική μας απόκριση σε επίπεδο πληθυσμού. Αυτό διευκολύνει την εξέλιξη του ιού σε πολλές νέες παραλλαγές και αυξάνει τον κίνδυνο ζωονόσησης.
Σε αντίθεση με τις προηγούμενες παραλλαγές, η Omicron δεν είναι εποχιακά ενεργοποιούμενη. Η συνεχής επαναμόλυνση από ένα εξελισσόμενο σύννεφο παραλλαγών οδηγεί σε ανοσοκαταστολή, δευτερογενείς λοιμώξεις και υπερλοιμώξεις. Ο SARS-CoV-2 και τα εμβόλια mRNA μπορούν και τα δύο να προκαλέσουν τα κύτταρα σε διάφορα μέρη του σώματος να παράγουν την πρωτεΐνη ακίδας για μήνες, οδηγώντας σε φλεγμονή και ανεπιθύμητες ενέργειες. Ενώ οι επαναλαμβανόμενοι εμβολιασμοί με mRNA αυξάνουν τα αντισώματα IgG4, επάγουν μερική ανοσολογική ανοχή και αποδυναμώνουν το ανοσοποιητικό σύστημα. Οι χώρες με υψηλά ποσοστά εμβολιασμού στερούνται φυσικής ανοσίας (η οποία είναι ευρεία και ισχυρή), επομένως δεν μπορούν να επιτύχουν ανοσία αγέλης και αντ' αυτού πέτυχαν το πρωταρχικό αντιγονικό αμάρτημα σε επίπεδο αγέλης και έτσι τα κύματα της COVID-19 συνεχίζουν να κυματίζουν. Επειδή οι μη εμβολιασμένοι δεν είχαν αρνητική επίδραση στους άλλους, δεν υπήρχαν ιατρικοί ή ηθικοί λόγοι ώστε να καταστούν υποχρεωτικοί οι εμβολιασμοί ή τα διαβατήρια των εμβολίων.
Οι πληθυσμοί της Ανατολικής Ασίας, της Νοτιοανατολικής Ασίας και της Αυστραλασίας είχαν μεγαλύτερη προϋπάρχουσα ανοσία (από άλλους κορωνοϊούς) έναντι του SARS-CoV-2 άγριου τύπου, λόγω της στενότερης εγγύτητάς τους με την προέλευση της COVID-19, αλλά επηρεάστηκαν αρνητικά από την Omicron. Το 2021 οι υπερβάλλοντες θάνατοι άλλαξαν από τους ηλικιωμένους σε ομάδες νεότερης και μέσης ηλικίας, επειδή η ανοσοκαταστολή που προκαλείται από τους εμβολιασμούς είναι πιο έντονη σε αυτές τις ηλικιακές ομάδες. Η παγκόσμια υπερβάλλουσα θνησιμότητα, που νωρίτερα ενέπλεκε σε μεγάλο βαθμό την COVID-19 και την ιατρογένεση και αργότερα συχνά σχετίζεται με καρδιαγγειακά προβλήματα, συνέχισε να είναι σημαντικά αυξημένη από την εμφάνιση της COVID-19, σε μεγάλο βαθμό λόγω τόσο της COVID-19, όσο και των εμβολιασμών (άμεσα, έμμεσα, σε συνδυασμό και βραχυπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα) και των παράπλευρων απωλειών που προκλήθηκαν από τα lockdown.
Μια εποχική ασθένεια που μοιάζει με γρίπη έγινε πανδημία κυβερνητικής υπερβολής και συλλογικής υστερίας. Τα lockdown αποδείχτηκαν το μεγαλύτερο λάθος οικονομικών της υγείας στη σύγχρονη ιστορία, οι μάσκες προσώπου δεν εξυπηρετούσαν κανένα χρήσιμο σκοπό στην κοινότητα, στα σχολεία ή στην υγειονομική περίθαλψη, ενώ οι εμβολιασμοί ήταν αποτελεσματικοί κατά της σοβαρής COVID-19 σε ηλικιωμένους το 2021, αλλά τελικά πιθανά έκαναν περισσότερο κακό, παρά καλό.
Εάν θέλετε να διατηρήσετε την άγνοιά σας και να προστατεύσετε τον εαυτό σας από την παραδοχή του ρόλου που διαδραματίσατε στην άσκοπη καταστροφή της οικονομίας και της δημόσιας υγείας (σας κοιτάζω, εσάς που αποκαλούσατε όποιον αμφισβητούσε το κυρίαρχο αφήγημα “ψέκι”!), προτείνω να μείνετε στην επίσημη “έρευνα”…