Τα δεδομένα των δοκιμών των Pfizer και Moderna δείχνουν υψηλότερο κίνδυνο σοβαρών ανεπιθύμητων ενεργειών μεταξύ των εμβολιασμένων συμμετεχόντων...
..., σύμφωνα με νέα μελέτη
*της Rhoda Wilson*
Μια μελέτη (peer-reviewed) που δημοσιεύθηκε πριν από δύο ημέρες διαπίστωσε ότι τόσο τα δεδομένα των δοκιμών του εμβολίου της Moderna, όσο και της Pfizer, φαίνεται να έχουν αρνητική αναλογία οφέλους/βλαβών. Ένας από τους συγγραφείς της εργασίας είναι ο Peter Doshi, συνεργάτης του British Medical Journal.
Χρησιμοποιώντας μια προκαθορισμένη λίστα ανεπιθύμητων ενεργειών ειδικού ενδιαφέροντος ("AESI") που προσδιορίστηκαν από τη Συνεργασία Brighton, η μελέτη βρήκε υψηλότερο κίνδυνο σοβαρών AESI στην ομάδα εμβολίου mRNA COVID-19 σε σχέση με το εικονικό φάρμακο, τόσο στη φάση ΙΙΙ ενηλίκων της Pfizer, όσο και στις δοκιμές της Moderna.
“Αυτά τα αποτελέσματα εγείρουν ανησυχίες ότι τα εμβόλια mRNA συνδέονται με μεγαλύτερη βλάβη από ό,τι είχε αρχικά εκτιμηθεί τη στιγμή της έγκρισης έκτακτης ανάγκης”, έγραψαν οι συγγραφείς της μελέτης.
Ανεπιθύμητα Συμβάντα Ειδικού Ενδιαφέροντος (“AESI”)
Το 2020, πριν από την εκστρατεία μαζικού εμβολιασμού Covid, η Συνεργασία του Brighton δημιούργησε μια λίστα προτεραιότητας με AESI των ενέσεων Covid. Αυτή η λίστα εγκρίθηκε από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας. “Από όσο γνωρίζουμε, ωστόσο, ο κατάλογος δεν έχει εφαρμοστεί σε σοβαρές ανεπιθύμητες ενέργειες σε δεδομένα τυχαιοποιημένων δοκιμών”, έγραψαν οι συγγραφείς της μελέτης.
Έτσι, οι ερευνητές προσάρμοσαν αυτήν τη λίστα για να αξιολογήσουν τις AESI που παρατηρήθηκαν στις τυχαιοποιημένες, ελεγχόμενες με εικονικό φάρμακο κλινικές δοκιμές φάσης ΙΙΙ τόσο του εμβολίου mRNA της Pfizer, όσο και της Moderna, στις οποίες βασίστηκε η άδεια χρήσης έκτακτης ανάγκης από τον Οργανισμό Τροφίμων και Φαρμάκων των ΗΠΑ ("FDA"):
Πραγματοποιήσαμε μια απλή σύγκριση των βλαβών με τα οφέλη για να δείξουμε την ανάγκη για επίσημες αναλύσεις βλάβης-οφέλους των εμβολίων που διαστρωματώνονται ανάλογα με τον κίνδυνο σοβαρών εκβάσεων της Covid-19. Η ανάλυσή μας περιορίζεται στα τυχαιοποιημένα δεδομένα των δοκιμών και δεν λαμβάνει υπόψη δεδομένα σχετικά με τον αντίκτυπο του προγράμματος εμβολιασμού μετά την έγκριση.
Joseph Fraiman, Juan Erviti, Mark Jones, Sander Greenland, Patrick Whelan, Robert M. Kaplan, Peter Doshi, Σοβαρές ανεπιθύμητες ενέργειες ειδικού ενδιαφέροντος μετά τον εμβολιασμό με mRNA COVID-19 σε τυχαιοποιημένες δοκιμές σε ενήλικες, Vaccine, 2022, ISSN 0264-410X, https://doi.org/10.1016/j.vaccine.2022.08.036.
Οι συγγραφείς βρήκαν:
57% υψηλότερο κίνδυνο σοβαρής AESI σε εμβολιασμένους συμμετέχοντες στη δοκιμή (Pfizer)
36% υψηλότερο κίνδυνο σοβαρής AESI σε εμβολιασμένους συμμετέχοντες στη δοκιμή (Moderna)
Συνδυάζοντας τις δοκιμές, υπήρχε 43% υψηλότερος κίνδυνος σοβαρής AESI στους εμβολιασμένους συμμετέχοντες
και στις δύο δοκιμές (Pfizer και Moderna), ο μεγαλύτερος υπερβολικός κίνδυνος εμφανίστηκε στην κατηγορία των διαταραχών πήξης του αίματος.
Οι συγγραφείς σημείωσαν επίσης ότι “οι καρδιακές διαταραχές αποτελούν κεντρική ανησυχία για τα εμβόλια mRNA. Στη δοκιμή της Pfizer εμφανίστηκαν περισσότερες καρδιαγγειακές AESI στην ομάδα του εμβολίου, παρά στην ομάδα του εικονικού φαρμάκου, αλλά στη δοκιμή της Moderna οι ομάδες διέφεραν μόνο κατά 1 περίπτωση”.
Άλλα βασικά ευρήματα από την εργασία:
Στη δοκιμή της Moderna, ο υπερβάλλων κίνδυνος σοβαρών AESI (15,1 ανά 10.000 συμμετέχοντες) ήταν υψηλότερος από τη μείωση του κινδύνου για νοσηλεία Covid σε σχέση με την ομάδα εικονικού φαρμάκου (6,4 ανά 10.000 συμμετέχοντες).
Στη δοκιμή της Pfizer, ο υπερβάλλων κίνδυνος σοβαρών AESI (10,1 ανά 10.000) ήταν υψηλότερος από τη μείωση του κινδύνου για νοσηλεία Covid σε σχέση με την ομάδα εικονικού φαρμάκου (2,3 ανά 10.000 συμμετέχοντες).
Σοβαρές ανεπιθύμητες ενέργειες (“SAE”)
Η μελέτη σημείωσε ότι οι SAE ορίστηκαν στα πρωτόκολλα των δοκιμών και στο συμπληρωματικό υλικό. Ως εκ τούτου, “μία SAE ορίστηκε ως ένα ανεπιθύμητο συμβάν που οδηγεί σε οποιαδήποτε από τις ακόλουθες συνθήκες: θάνατος, απειλητική για τη ζωή τη στιγμή του συμβάντος, νοσηλεία σε νοσοκομείο ή παράταση της υπάρχουσας νοσηλείας, επίμονη ή σημαντική αναπηρία/ανικανότητα, μια συγγενής ανωμαλία/εκ γενετής ελάττωμα, ιατρικά σημαντικό γεγονός, με βάση την ιατρική κρίση”.
Η μελέτη διαπίστωσε ότι η δοκιμή της Pfizer εμφάνισε 36% υψηλότερο κίνδυνο και η δοκιμή της Moderna παρουσίασε 6% υψηλότερο κίνδυνο SAE στην ομάδα του εμβολίου. Σε συνδυασμό, υπήρχε 16% υψηλότερος κίνδυνος SAE σε λήπτες εμβολίου mRNA.
Συγκρίνοντας τα ευρήματά τους με την ανασκόπηση του FDA, οι συγγραφείς της μελέτης σημείωσαν:
Στην ανασκόπηση των SAE που υποστηρίζουν την έγκριση των εμβολίων Pfizer και Moderna, ο FDA κατέληξε στο συμπέρασμα ότι, για την Pfizer, οι SAE ήταν “ισορροπημένες μεταξύ των ομάδων θεραπείας” και για τη Moderna “χωρίς σημαντικές ανισορροπίες μεταξύ των σκελών μελέτης”. Σε αντίθεση με την ανάλυση του FDA, βρήκαμε υπερβολικό κίνδυνο SAE στη δοκιμή της Pfizer. Η ανάλυσή μας για τη Moderna ήταν συμβατή με την ανάλυση του FDA, δεν βρήκε καμία σημαντική ανισορροπία SAE μεταξύ των ομάδων.
Ο παρακάτω πίνακας συνοψίζει τα ευρήματα της μελέτης.
Περιορισμοί
Κάτω από την ενότητα “Συζήτηση”, που αρχίζει στην τέταρτη παράγραφο, οι συγγραφείς σημείωσαν τους περιορισμούς της μελέτης τους, όπως:
Η δοκιμή της Pfizer δεν ανέφερε SAE που εμφανίστηκαν 1 μήνα μετά τη δόση 2. Αυτό το όριο αναφοράς μπορεί να οδήγησε σε υπομέτρηση σοβαρών AESI στη δοκιμή Pfizer.
Και για τις δύο μελέτες, ο περιορισμένος χρόνος παρακολούθησης εμπόδισε την ανάλυση της βλάβης-οφέλους για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα.
Όλες οι SAE στην ανάλυσή τους πληρούσαν τον ρυθμιστικό ορισμό μιας σοβαρής ανεπιθύμητης ενέργειας, αλλά πολλοί τύποι ανεπιθύμητων ενεργειών που ένας ασθενής μπορεί να κρίνει οι ίδιος ως σοβαρές μπορεί να μην πληρούν αυτό το ρυθμιστικό όριο.
Οι αποφάσεις σχετικά με το ποιες SAE θα συμπεριληφθούν ή θα εξαιρεθούν ως AESI απαιτούν υποκειμενικές, κλινικές κρίσεις ελλείψει λεπτομερών κλινικών πληροφοριών σχετικά με τις πραγματικές SAE.
Έλλειψη πρόσβασης σε δεδομένα μεμονωμένων συμμετεχόντων, η οποία τους ανάγκασε να χρησιμοποιήσουν μια συντηρητική προσαρμογή στα τυπικά σφάλματα, “Το 95 % CI που υπολογίστηκε είναι επομένως μόνο κατά προσέγγιση, επειδή δεν γνωρίζουμε ποιοι ασθενείς είχαν πολλαπλά συμβάντα”.
Στην ανάλυση της Moderna, οι SAE που ήταν επακόλουθα σοβαρής Covid-19 δεν μπόρεσαν να εντοπιστούν και ως εκ τούτου παραμένουν στους υπολογισμούς τους.
Τονίζουμε ότι η έρευνά μας είναι προκαταρκτική, για να επισημάνουμε την ανάγκη για περισσότερη εμπλοκή ανάλυσης. Οι κίνδυνοι σοβαρών AESI στις δοκιμές αντιπροσωπεύουν μόνο μέσους όρους ομάδας. Οι SAE είναι απίθανο να κατανεμηθούν εξίσου στις δημογραφικές υποομάδες που έχουν εγγραφεί στη δοκιμή και οι κίνδυνοι μπορεί να είναι σημαντικά μικρότεροι σε ορισμένες ομάδες σε σύγκριση με άλλες. Επομένως, η γνώση των πραγματικών δημογραφικών στοιχείων εκείνων που παρουσίασαν αύξηση των σοβαρών AESI στην ομάδα του εμβολίου είναι απαραίτητη για μια σωστή ανάλυση βλάβης-οφέλους.
Joseph Fraiman, Juan Erviti, Mark Jones, Sander Greenland, Patrick Whelan, Robert M. Kaplan, Peter Doshi, Σοβαρές ανεπιθύμητες ενέργειες ειδικού ενδιαφέροντος μετά τον εμβολιασμό με mRNA COVID-19 σε τυχαιοποιημένες δοκιμές σε ενήλικες, Vaccine, 2022, ISSN 0264-410X, https://doi.org/10.1016/j.vaccine.2022.08.036.