Ουσιαστική διαφυγή εξουδετέρωσης από τις παραλλαγές του SARS-CoV-2 Omicron BQ.1.1 και XBB.1
Νέα επιστολή στο New England Journal of Medicine
Η υποπαραλλαγή της Omicron BA.5 ήταν η κυρίαρχη παραλλαγή του σοβαρού οξέος αναπνευστικού συνδρόμου του κορωνοϊού 2 (SARS-CoV-2) [1] από τον Ιούλιο έως τον Νοέμβριο του 2022 και έδειξε ουσιαστική διαφυγή εξουδετέρωσης σε σύγκριση με προηγούμενες παραλλαγές [2,3]. Πρόσφατα εμφανίστηκαν πρόσθετες υποπαραλλαγές της Omicron, συμπεριλαμβανομένης της BA.4.6, των BF.7 και BQ.1.1, της BA.2.75.2 και της ανασυνδυασμένης XBB.1 (Σχήμα 1Α και Σχήμα S1 έως S5 στο Συμπληρωματικό Παράρτημα, διαθέσιμο με το πλήρες κείμενο αυτής της επιστολής στο NEJM.org).
Όλες αυτές οι παραλλαγές έχουν τη μετάλλαξη R346T στην πρωτεΐνη ακίδας. Οι BQ.1.1 και XBB.1 έχουν αυξηθεί γρήγορα σε συχνότητα και έχουν αντικαταστήσει την BA.5 ως κυρίαρχες παραλλαγές παγκοσμίως. Ωστόσο, η ικανότητα αυτών των παραλλαγών να αποφεύγουν τα εξουδετερωτικά αντισώματα που προκαλούνται από τον εμβολιασμό και τη μόλυνση είναι ασαφής.
Αξιολογήσαμε αρχικά τους τίτλους εξουδετερωτικών αντισωμάτων σε 16 συμμετέχοντες που είχαν εμβολιαστεί και ενισχυθεί με το μονοσθενές εμβόλιο mRNA BNT162b2 (Pfizer–BioNTech) το 2021 (Πίνακας S1). Μετά την ενισχυτική δόση, ο διάμεσος τίτλος αντισωμάτων εξουδετέρωσης για το στέλεχος WA1/2020 ήταν 45.695 και οι τίτλοι για τις παραλλαγές BA.5, BF.7, BA.2.75.2, BQ.1.1 και XBB.1 ήταν 887, 595, 387, 261 και 105, αντίστοιχα (Σχήμα 1Β). Οι διάμεσοι τίτλοι αντισωμάτων εξουδετέρωσης για τις παραλλαγές BQ.1.1 και XBB.1 ήταν χαμηλότεροι από τους διάμεσους τίτλους για την BA.5 με παράγοντες 3 και 8, αντίστοιχα.
Στη συνέχεια αξιολογήσαμε τους τίτλους εξουδετερωτικών αντισωμάτων σε 15 συμμετέχοντες που είχαν λάβει μονοσθενή ενισχυτική mRNA το 2022 και σε 18 συμμετέχοντες που είχαν λάβει δισθενή ενισχυτική mRNA το 2022, οι περισσότεροι από τους οποίους είχαν λάβει τρεις προηγούμενες δόσεις εμβολίου. Σε αυτές τις δύο κοόρτες, το 33% των συμμετεχόντων είχε τεκμηριωμένη λοίμωξη από SARS-CoV-2 Όμικρον, αλλά υποψιαζόμαστε ότι η πλειονότητα των συμμετεχόντων πιθανότατα είχε μολυνθεί λόγω του υψηλού επιπολασμού της λοίμωξης από Όμικρον το 2022.
Πριν από την αναμνηστική δόση, οι τίτλοι εξουδετερωτικών αντισωμάτων στο στέλεχος WA1/2020 και στις παραλλαγές της Omicron ήταν υψηλότεροι στις δύο κοόρτες του 2022, από ό,τι στην κοόρτη του 2021. Μετά την μονοσθενή ενισχυτική το 2022, ο διάμεσος τίτλος εξουδετερωτικών αντισωμάτων για το στέλεχος WA1/2020 ήταν 21.507 και οι τίτλοι για τις παραλλαγές BA.5, BF.7, BA.2.75.2, BQ.1.1 και XBB.1 ήταν 2.829 , 2.276, 745, 406 και 170, αντίστοιχα (Σχήμα 1C).
Μετά την δισθενή ενισχυτική δόση το 2022, ο διάμεσος τίτλος εξουδετερωτικών αντισωμάτων στο στέλεχος WA1/2020 ήταν 40.515 και οι τίτλοι στις παραλλαγές BA.5, BF.7, BA.2.75.2, BQ.1.1 και XBB.1 ήταν 3.693, 2.399, 883, 508 και 175, αντίστοιχα (Σχήμα 1D). Οι διάμεσοι τίτλοι αντισωμάτων εξουδετέρωσης για τις παραλλαγές BQ.1.1 και XBB.1 ήταν χαμηλότεροι από τους διάμεσους τίτλους για τη BA.5 με παράγοντες 7 και 17, αντίστοιχα, στη μονοσθενή αναμνηστική κοόρτη και κατά παράγοντες 7 και 21, αντίστοιχα, στη δισθενή αναμνηστική κοόρτη.
Τα δεδομένα μας δείχνουν ότι οι παραλλαγές BQ.1.1 και XBB.1 διέφυγαν από τα εξουδετερωτικά αντισώματα ουσιαστικά πιο αποτελεσματικά από την παραλλαγή BA.5 με παράγοντες 7 και 17, αντίστοιχα, μετά από μονοσθενή ενίσχυση mRNA και με παράγοντες 7 και 21, αντίστοιχα, μετά από δισθενή ενίσχυση mRNA.
Οι τίτλοι αντισωμάτων εξουδετέρωσης στις BQ.1.1 και XBB.1 ήταν δραματικά χαμηλότεροι από τους τίτλους στο στέλεχος WA1/2020 με παράγοντες 53 και 127, αντίστοιχα, στη μονοσθενή αναμνηστική κοόρτη και με παράγοντες 80 και 232, αντίστοιχα, στη δισθενή αναμνηστική κοόρτη.
Αυτά τα ευρήματα υποδηλώνουν ότι οι παραλλαγές BQ.1.1 και XBB.1 μπορεί να μειώσουν την αποτελεσματικότητα των σημερινών εμβολίων mRNA και ότι η προστασία του εμβολίου έναντι σοβαρής νόσου με αυτές τις παραλλαγές μπορεί να εξαρτάται από τις αποκρίσεις των CD8 Τ-κυττάρων [5].
Οι υψηλότεροι τίτλοι εξουδετερωτικών αντισωμάτων μετά από ενίσχυση μονοσθενούς mRNA στην κοόρτη του 2022 από ό,τι στην κοόρτη του 2021 πιθανώς αντανακλά τους μεγαλύτερους αριθμούς δόσεων εμβολίων και λοιμώξεων στην κοόρτη του 2022. Η ενσωμάτωση της μετάλλαξης R346T σε πολλαπλές νέες παραλλαγές του SARS-CoV-2 υποδηλώνει συγκλίνουσα εξέλιξη.
Jessica Miller, B.S.
Nicole P. Hachmann, B.S.
Ai-ris Y. Collier, M.D.
Ninaad Lasrado, Ph.D.
Camille R. Mazurek, M.S.
Robert C. Patio, M.S.
Olivia Powers, B.S.
Nehalee Surve, M.S.
Beth Israel Deaconess Medical Center, Boston, MA
James Theiler, Ph.D.
Bette Korber, Ph.D.
Los Alamos National Laboratory, Los Alamos, NM
Dan H. Barouch, M.D., Ph.D.
Beth Israel Deaconess Medical Center, Boston, MA
dbarouch@bidmc.harvard.edu
Ευχαριστώ πολύ που είστε δωρεάν συνδρομητής στο Critical Thinking Newsletter. Εάν θέλετε να υποστηρίξετε την δουλειά μου,
μπορείτε να με κεράσετε έναν καφέ στην σελίδα μου στο Ko-fi, ή
να γίνετε ενεργός υποστηρικτής της προσπάθειάς μου, αγοράζοντας μία μηνιαία συνδρομή.
Σας ευχαριστώ θερμά για την υποστήριξη!
Παραπομπές
Barouch DH. Covid-19 vaccines — immunity, variants, boosters. N Engl J Med 2022;387:1011-1020.
Hachmann NP, Miller J, Collier AY, et al. Neutralization escape by SARS-CoV-2 omicron subvariants BA.2.12.1, BA.4, and BA.5. N Engl J Med 2022;387:86-88.
Wang Q, Guo Y, Iketani S, et al. Antibody evasion by SARS-CoV-2 omicron subvariants BA.2.12.1, BA.4 and BA.5. Nature 2022;608:603-608.
Collier AY, Miller J, Hachmann NP, et al. Immunogenicity of BA.5 bivalent mRNA vaccine boosters. N Engl J Med. DOI: 10.1056/NEJMc2213948.
Wherry EJ, Barouch DH. T cell immunity to COVID-19 vaccines. Science 2022;377:821-822.