Long Mask...
Μια νέα μετα-ανάλυση ποσοτικοποιεί τις βλάβες της μάσκας
*του Guy Gin*
Το 2021, οι Kisielinski et al. δημοσίευσαν μια μακροσκελή επισκόπηση με το όνομα "Είναι μια μάσκα που καλύπτει το στόμα και τη μύτη απαλλαγμένη από ανεπιθύμητες παρενέργειες στην καθημερινή χρήση και χωρίς πιθανούς κινδύνους;" Σε αυτήν, επινόησαν τον όρο Προκαλούμενο από τη Μάσκα Σύνδρομο Εξάντλησης (MIES), για να περιγράψουν συλλογικά τις πολυάριθμες και ποικίλες ανεπιθύμητες ενέργειες των μασκών που βρέθηκαν στην επιστημονική βιβλιογραφία μέχρι εκείνο το σημείο.
Την περασμένη εβδομάδα, οι Kisielinski et al. επικύρωσαν την ιδέα τους για το MIES σε μια νέα εργασία στο Frontiers in Public Health με τίτλο "Φυσιομεταβολικές και κλινικές συνέπειες της χρήσης μάσκας προσώπου - Συστηματική ανασκόπηση με μετα-ανάλυση και ολοκληρωμένη αξιολόγηση".
Μια συστηματική ανασκόπηση 2.168 μελετών σχετικά με τις ανεπιθύμητες ενέργειες της ιατρικής μάσκας έδωσε 54 δημοσιεύσεις για σύνθεση και 37 μελέτες για μετα-ανάλυση (σε n = 8.641, m = 2.482, f = 6.159, ηλικία = 34,8 ± 12,5).
Η ποιοτική ανάλυση 54 μελετών επιβεβαίωσε τα συμπτώματα MIES που φαίνονται στο παραπάνω σχήμα και επίσης ορισμένα νέα. Αλλά η κύρια αξία της νέας εργασίας είναι η μετα-ανάλυση 37 μελετών, η οποία ποσοτικοποίησε το φυσιομεταβολικό βάρος της χρήσης μάσκας.
Αποτελέσματα μετα-ανάλυσης: Πάρτε μια βαθιά ανάσα.
Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι οι μάσκες (ιδιαίτερα οι μάσκες N95) περιόρισαν σημαντικά την πρόσληψη οξυγόνου (O2), εμπόδισαν την απελευθέρωση διοξειδίου του άνθρακα (CO2) και οδήγησαν σε αυξημένη υγρασία και θερμοκρασία κάτω από τη μάσκα.
Μια πιθανή συνέπεια της μειωμένης πρόσληψης Ο2 είναι η παροδική υποξία (χαμηλότερα από τα φυσιολογικά επίπεδα οξυγόνου στο αίμα), η οποία ειρωνικά θα μπορούσε να οδηγήσει σε χειρότερα αποτελέσματα μόλυνσης.
Μελέτες έχουν δείξει ότι το οξειδωτικό στρες (υπό συνθήκες υποξίας) μπορεί να αναστείλει την κυτταρική ανοσοαπόκριση (πχ. Τ-λεμφοκύτταρα, σύμπλεγμα TCR CD4, κλπ.) για την καταπολέμηση ιογενών λοιμώξεων, οι οποίες μπορεί σταδιακά να οδηγήσουν σε ανοσοκαταστολή (106, 107). Η αρτηριακή υποξία αυξάνει το επίπεδο του επαγόμενου από την υποξία παράγοντα-1α (HIF-1α), ο οποίος αναστέλλει περαιτέρω τα Τ-κύτταρα και διεγείρει τα ρυθμιστικά Τ-κύτταρα (107). Αυτό μπορεί να δημιουργήσει το στάδιο για τη μόλυνση από οποιασδήποτε λοίμωξη, συμπεριλαμβανομένου του SARS-CoV-2 και να κάνει τις συνέπειες αυτής της μόλυνσης πολύ πιο σοβαρές.
Υπάρχουν, λοιπόν, στοιχεία που να υποστηρίζουν αυτήν την υπόθεση; Ναι.
Τα ευρήματα του Spira (16) από ευρωπαϊκά δεδομένα δείχνουν ότι η χρήση μάσκας συσχετίζεται με αυξημένη νοσηρότητα και θνησιμότητα, η οποία θα μπορούσε να οφείλεται στις προαναφερθείσες πιθανές διαδικασίες.
Στη συνέχεια, οι Kisielinski et al. συζητούν πώς η παρεμποδισμένη απελευθέρωση CO2 μπορεί να οδηγήσει σε παροδική υπερκαρβία (αύξηση του διοξειδίου του άνθρακα στην κυκλοφορία του αίματος). Και πάλι, δεν υπάρχουν πολλά θετικά να αναφέρουμε εδώ.
Η ασβεστοποίηση των νεφρών και των οργάνων παρατηρήθηκε συχνά σε μελέτες σε ζώα σχετικά με την έκθεση σε χαμηλά επίπεδα CO2 (122, 123)... Ακόμη και ελαφρώς αυξημένο CO2 επάγει υψηλότερα επίπεδα προφλεγμονώδους ιντερλευκίνης-1β, μιας πρωτεΐνης που εμπλέκεται στη ρύθμιση των ανοσολογικών αποκρίσεων, η οποία προκαλεί φλεγμονή, αγγειοσύσπαση και αγγειακή βλάβη (128).
Τα αποτελέσματα της αυξημένης υγρασίας και θερμοκρασίας κάτω από τη μάσκα δεν είναι πολύ καλύτερα.
Η αυξημένη υγρασία και θερμοκρασία μπορεί να αυξήσει τη δημιουργία σταγονιδίων και αερολυμάτων, τα οποία διευκολύνουν τη διείσδυση υγρού μέσω του πλέγματος της μάσκας. Αυτό όχι μόνο αυξάνει την πιθανότητα ανάπτυξης μικροοργανισμών (μυκητιακά και βακτηριακά παθογόνα) πάνω και μέσα στις μάσκες (134–136), προκαλώντας αυξημένο κίνδυνο για συσσώρευση μυκητιακών και βακτηριακών παθογόνων (134, 136) συμπεριλαμβανομένης της βλεννομυκητίασης (137), αλλά επίσης οδηγεί σε εκ νέου αναπνοή ιών που μπορεί να παγιδευτούν και να εμπλουτιστούν μέσα στο ενυδατωμένο πλέγμα της μάσκας... Επιπλέον, η υψηλή συγκέντρωση μικροβιώματος στις μάσκες μπορεί να αποτελέσει πιθανή πηγή μόλυνσης για τον πληθυσμό.
Με άλλα λόγια, όπως η υποξία, η αυξημένη υγρασία και η θερμοκρασία κάτω από τις μάσκες μπορεί να επιδεινώσουν τις λοιμώξεις. Α, και υπάρχουν και στοιχεία που υποστηρίζουν αυτή την υπόθεση.
Τα ευρήματα του Fögen (11) χρησιμοποιώντας δεδομένα από τις ΗΠΑ, τα οποία δείχνουν ότι η χρήση μάσκας συσχετίζεται με αυξημένη θνησιμότητα (ποσοστό θνησιμότητας από περιπτώσεις COVID-19), θα μπορούσε να οφείλεται σε αυτές τις διαδικασίες.
Οι Kisielinski et al. ποσοτικοποίησαν επίσης τους αντισταθμιστικούς φυσιολογικούς μηχανισμούς που προκύπτουν από τη χρήση μάσκας. Τα αποτελέσματα δείχνουν σημαντικές μειώσεις στον αερισμό (αναπνευστικός όγκος) και στον παλιρροϊκό όγκο (η ποσότητα αέρα που κινείται μέσα ή έξω από τους πνεύμονες με κάθε αναπνευστικό κύκλο) και σημαντική αύξηση της συστολικής αρτηριακής πίεσης (η πίεση στις αρτηρίες όταν χτυπά η καρδιά).
Από τα παραπάνω αποτελέσματα, υποθέτουν για τις επιπτώσεις της μακροχρόνιας μασκοφορίας, ειδικά για τους ηλικιωμένους και τους ασθενείς.
Έτσι, η παρατεταμένη χρήση μάσκας μπορεί να οδηγήσει σε καταστάσεις παρόμοιες με την υπερκαπνική υποξία. Ενώ οι σύντομες και οξείες καταστάσεις όπως η υπερκαπνική υποξία σε υγιή άτομα μπορούν να προάγουν θετικά αποτελέσματα (αθλητισμός, προπόνηση, κλπ.) (143–145), μια χρόνια/παρατεταμένη υπερκαπνική υποξία (όπως επίσης γνωστή από την υπνική άπνοια) είναι τοξική για το νεφρικό (146), το νευρικό (147) και το καρδιαγγειακό σύστημα (148) μακροπρόθεσμα — προκαλώντας μεταβολικό σύνδρομο (14), καθώς και πρόσθετες επιπτώσεις στις γνωστικές λειτουργίες (149).
Αυτή είναι μόνο μια υπόθεση επί του παρόντος. Αλλά αν είναι αλήθεια, οι χώρες γεμάτες με μακροπρόθεσμους μασκοφόρους μπορεί να αναμένεται να αναφέρουν υπερβολικούς θανάτους που σχετίζονται με καρδιαγγειακά. Όπως ακριβώς έτυχε να κάνει η Ιαπωνία το 2022, για παράδειγμα.
MIES, όπως λέμε Long Mask
Οι Kisielinski et al. eπίσης μετα-ανάλυσαν τον επιπολασμό διαφόρων συμπτωμάτων, από τα οποία υποφέρουν οι άνθρωποι με τη χρήση μάσκας. Απλώς διαβάζοντας/ακούγοντας τη λέξη “μάσκα”, μου προκαλεί πονοκεφάλους σε αυτό το σημείο...
Από αυτά τα αποτελέσματα και άλλα, οι Kisielinski et al. κάνουν μια ενδιαφέρουσα ερώτηση: Είναι κάποια υποτιθέμενα συμπτώματα Long Covid στην πραγματικότητα συμπτώματα… Long Mask;
Σχεδόν το 40% των κύριων μακροχρόνιων συμπτωμάτων της COVID-19 (171) επικαλύπτονται με παράπονα και συμπτώματα που σχετίζονται με τη μάσκα και περιγράφονται από τους Kisielinski et al. ως MIES (14) όπως κόπωση, δύσπνοια, σύγχυση, άγχος, κατάθλιψη, ταχυκαρδία [καρδιακός ρυθμός πάνω από 100 παλμούς το λεπτό], ζάλη και πονοκέφαλος, τα οποία εντοπίσαμε επίσης στην ποιοτική και ποσοτική ανάλυση των επιδράσεων της μάσκας προσώπου στη συστηματική μας ανασκόπηση. Είναι πιθανό ορισμένα συμπτώματα που αποδίδονται στην μακροχρόνια COVID-19 να σχετίζονται κυρίως με τη μάσκα. Πρέπει να διεξαχθεί περαιτέρω έρευνα για αυτό το φαινόμενο.
Ωστόσο, μην περιμένετε καμία από αυτές τις περαιτέρω έρευνες να διεξαχθούν στην Ιαπωνία. Ο κίνδυνος της μακροχρόνιας Covid επισημαίνεται από τα ιαπωνικά μέσα ενημέρωσης ως λόγος για να φορούν τις μάσκες!
Ανασφαλείς και αναποτελεσματικές
Καμία μελέτη της εποχής της Covid για τις μάσκες δεν θα ήταν πλήρης, χωρίς να αναφερθεί η αποτελεσματικότητά τους ή η έλλειψή της κατά της μετάδοσης του ιού. Οι υποστηρικτές της μάσκας ισχυρίζονται τακτικά ότι η καθολική μασκοφορία διατήρησε τις λοιμώξεις από την Covid σε χαμηλά επίπεδα στην Ανατολική Ασία. Οι Kisielinski et al. δεν εντυπωσιάζονται περισσότερο από αυτόν τον κατόπιν εορτής συλλογισμό, απ’ ότι εγώ.
Υπάρχουν ενδείξεις ότι τα ποσοστά COVID-19 μπόρεσαν να επεκταθούν γρήγορα όταν χτύπησε η Omicron (178), ακόμη και σε κοινωνίες όπου ακολουθήθηκε επιμελώς η χρήση μάσκας - όπως στην Κορέα, την Ταϊβάν, το Χονγκ Κονγκ και τη Σιγκαπούρη (179).
Υπάρχει ένα άλλο έθνος της Ανατολικής Ασίας που θα ανέφερα. Αλλά επειδή ξεκίνησα αυτό το ιστολόγιο ως αντίδοτο στην κάλυψη που έδωσαν τα δυτικά μέσα ενημέρωσης στην εμμονή με τις μάσκες σε αυτό το μέρος του κόσμου, είναι ωραίο να διαβάσουμε επιτέλους ένα άρθρο αξιολογημένο από κριτές, που υποδεικνύει την Ανατολική Ασία ως απόδειξη ότι οι μάσκες δεν λειτουργούν.
Για να τελειώσουν την εργασία, οι Kisielinski et al. λένε κάτι που ουσιαστικά αντικατοπτρίζει τη θέση μου από τις αρχές του 2020: η αναγκαστική μασκοφορία είναι ανήθικη.
Από τα παραπάνω στοιχεία, συμπεραίνουμε ότι η απαίτηση μάσκας πρέπει να επανεξεταστεί με αυστηρά επιστημονικό τρόπο, χωρίς καμία πολιτική παρέμβαση, καθώς και από ανθρωπιστική και ηθική σκοπιά. Υπάρχει επείγουσα ανάγκη να εξισορροπηθούν οι ανεπιθύμητες ενέργειες της μάσκας με την αναμενόμενη αποτελεσματικότητά της κατά της μετάδοσης του ιού. Ελλείψει ισχυρών εμπειρικών αποδείξεων για την αποτελεσματικότητα της μάσκας, η χρήση της δεν θα πρέπει να απαιτείται, πόσο μάλλον να επιβάλλεται από το νόμο.
Και όπως θα γνωρίζει όποιος έχει διαβάσει ποτέ το άρθρο μου για την αποτελεσματικότητα της μάσκας, “ισχυρά εμπειρικά στοιχεία” απουσιάζουν και θα συνεχίσουν να απουσιάζουν για πάντα…
