Έχει πραγματικά απομονωθεί ποτέ ο ιός Sars-CoV-2;
Ή οποιοσδήποτε άλλος ιός;
*του Perimeter*
Η προσφυγή στην Αρχή είναι μια λογική πλάνη. Ωστόσο, κατά τη διάρκεια αυτής της παρατεταμένης προσομοίωσης παγκόσμιου αυταρχισμού της Covid-19, μας έλεγαν ξανά και ξανά να εμπιστευόμαστε τα CDC, τα οποία έχουν κάνει λάθος σε όλη την πορεία. Το κλειδί για μια υγιή δημοκρατία είναι η συνεχής αμφισβήτηση της εξουσίας. Και το πιο σημαντικό ερώτημα που πρέπει να τεθεί ενώπιον αυτής της αυταρχικής αρχής είναι: Έχει πραγματικά απομονωθεί ποτέ ο ιός Sars-CoV-2; Και εάν ναι, δείξτε μας την απόδειξη.
Τα Κέντρα Ελέγχου Νοσημάτων των Ηνωμένων Πολιτειών (CDC) στην Ατλάντα επιβεβαίωσαν γραπτώς ότι δεν έχουν κανένα πραγματικό, απομονωμένο, καθαρισμένο δείγμα του ιού SARS-CoV-2 και δεν μπορούν να παράσχουν αρχεία σχετικά με αυτόν τον ιό, ο οποίος φέρεται να προκαλεί την COVID-19.
Έχουν υποβληθεί αιτήματα με το νόμο περί Ελευθερίας της Πληροφορίας (FOIA) στα Κέντρα Ελέγχου Νοσημάτων (CDC) ζητώντας στοιχεία ότι τα CDC έχουν απομονώσει ή καθαρίσει τον ιό SARS-CoV-2.
Στις 7 Ιουνίου 2021, τα CDC επιβεβαίωσαν (και πάλι) γραπτώς ότι δεν έχουν κανένα αρχείο που να δείχνει ότι έχουν απομονώσει ή καθαρίσει ποτέ τον ιό που φέρεται να προκαλεί την ασθένεια που ονομάζεται COVID-19.
Αυτά τα γραπτά αιτήματα υποβλήθηκαν από την κα. Christine Massey προς τον Chief Officer FOIA των CDC/ATSDR κο. Roger Andoh, για να εντοπίσει και να παραδώσει ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ αρχεία, έρευνα και/ή ευρήματα για ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ “ιική” απομόνωση και καθαρισμό (από οποιονδήποτε, οπουδήποτε, οποτεδήποτε στον κόσμο) από δείγμα ασθενούς, μέσω διαβροχής, διήθησης ή/και χρήσης υπερφυγοκέντρισης… αυτό που ονομάζεται “χρυσό πρότυπο” για την απομόνωση και την αναγνώριση ενός παθολογικού μικροοργανισμού.
Το “χρυσό πρότυπο” για την απομόνωση και την ταυτοποίηση μικροβίων αναφέρεται ως αξιώματα των Koch και Rivers, τα οποία καθιερώθηκαν πριν από πολλά χρόνια για την απομόνωση των βακτηρίων (Koch) ή των ιών (Rivers).
Ακολουθεί μια παράπλευρη σύγκριση των αξιωμάτων του Koch και των αξιωμάτων του Rivers:
Δήλωση για την απομόνωση ιών (SOVI)
Απομόνωση: Η δράση της απομόνωσης, το γεγονός ή η κατάσταση της απομόνωσης ή της μοναξιάς, διαχωρισμός από άλλα πράγματα ή πρόσωπα, μοναξιά.
- Αγγλικό Λεξικό της Οξφόρδης
Η διαμάχη για το εάν ο ιός SARS-CoV-2 έχει απομονωθεί ή καθαριστεί ποτέ συνεχίζεται. Ωστόσο, χρησιμοποιώντας τον παραπάνω ορισμό, τους νόμους της λογικής και τις επιταγές της επιστήμης, κάθε αμερόληπτο άτομο πρέπει να καταλήξει στο συμπέρασμα ότι ο ιός SARS-CoV-2 δεν έχει ποτέ απομονωθεί ή καθαριστεί. Ως αποτέλεσμα, δεν μπορεί να βρεθεί επιβεβαίωση της ύπαρξης του ιού. Οι λογικές και οι επιστημονικές συνέπειες αυτού του γεγονότος είναι:
η δομή και η σύνθεση από κάτι που δεν έχει αποδειχτεί πως υπάρχει δεν μπορεί να είναι γνωστές, συμπεριλαμβανομένης της όψης, της δομής και της λειτουργίας οποιασδήποτε υποθετικής ακίδας ή άλλων πρωτεϊνών.
η γενετική αλληλουχία από κάτι που δεν έχει βρεθεί ποτέ δεν μπορεί να είναι γνωστή.
Οι “παραλλαγές” από κάτι που δεν έχει αποδειχθεί ότι υπάρχει δεν μπορούν να είναι γνωστές.
είναι αδύνατο να αποδειχθεί ότι ο SARS-CoV-2 προκαλεί μια ασθένεια που ονομάζεται Covid-19.
Όσο το δυνατόν πιο συνοπτικά, εδώ είναι ο σωστός τρόπος απομόνωσης, χαρακτηρισμού και επίδειξης ενός νέου ιού. Αρχικά, λαμβάνει κανείς δείγματα (αίμα, πτύελα, εκκρίσεις) από πολλά άτομα (πχ. 500) με συμπτώματα που είναι μοναδικά και αρκετά συγκεκριμένα για να χαρακτηρίσουν μια ασθένεια. Χωρίς ανάμειξη αυτών των δειγμάτων με ΟΠΟΙΟΔΗΠΟΤΕ ιστό ή προϊόντα που περιέχουν επίσης γενετικό υλικό, ο ιολόγος διαβρέχει, φιλτράρει και χρησιμοποιεί την υπερφυγοκέντριση, δηλαδή καθαρίζει το δείγμα. Αυτή η κοινή τεχνική της ιολογίας, που χρησιμοποιείται για δεκαετίες για να απομονώσει τους βακτηριοφάγους1 και τους λεγόμενους γιγάντιους ιούς σε κάθε ιολογικό εργαστήριο, στη συνέχεια επιτρέπει στον ιολόγο να επιδείξει με το ηλεκτρονικό μικροσκόπιο χιλιάδες σωματίδια ίδιου μεγέθους και σχήματος. Αυτά τα σωματίδια είναι ο απομονωμένος και καθαρισμένος ιός.
Αυτά τα πανομοιότυπα σωματίδια στη συνέχεια ελέγχονται για ομοιομορφία με φυσικές ή/και μικροσκοπικές τεχνικές. Μόλις προσδιοριστεί η καθαρότητα, τα σωματίδια μπορούν να χαρακτηριστούν περαιτέρω. Αυτό θα περιλαμβάνει την εξέταση της δομής, της μορφολογίας και της χημικής σύνθεσης των σωματιδίων. Στη συνέχεια, η γενετική τους σύνθεση χαρακτηρίζεται από την εξαγωγή του γενετικού υλικού απευθείας από τα καθαρισμένα σωματίδια και τη χρήση τεχνικών γενετικής αλληλούχισης, όπως η αλληλούχιση Sanger, που υπάρχουν επίσης εδώ και δεκαετίες. Στη συνέχεια, γίνεται μια ανάλυση για να επιβεβαιωθεί ότι αυτά τα ομοιόμορφα σωματίδια έχουν εξωγενή (εξωτερική) προέλευση, όπως θεωρείται ότι έχει ένας ιός και ότι δεν είναι τα κανονικά προϊόντα διάσπασης νεκρών και ετοιμοθάνατων ιστών2. Από τον Μάιο του 2020, γνωρίζουμε ότι οι ιολόγοι δεν έχουν τρόπο για να προσδιοριστεί εάν τα σωματίδια που βλέπουν είναι ιοί ή απλώς προϊόντα φυσιολογικής διάσπασης νεκρών και ετοιμοθάνατων ιστών3.
Εάν έχουμε φτάσει μέχρι εδώ, τότε έχουμε απομονώσει πλήρως, χαρακτηρίσει και αλληλουχήσει γενετικά ένα εξωγενές ιοσωμάτιο. Ωστόσο, πρέπει ακόμα να δείξουμε ότι σχετίζεται αιτιολογικά με μια ασθένεια. Αυτό πραγματοποιείται με την έκθεση μιας ομάδας υγιών ατόμων (συνήθως χρησιμοποιούνται ζώα) σε αυτόν τον απομονωμένο, καθαρισμένο ιό με τον τρόπο με τον οποίο πιστεύεται ότι μεταδίδεται η ασθένεια. Εάν τα ζώα αρρωστήσουν με την ίδια ασθένεια, όπως θα επιβεβαιωθεί από τα κλινικά ευρήματα και τα ευρήματα της αυτοψίας, θα έχει πλέον αποδειχθεί ότι ο ιός στην πραγματικότητα προκαλεί ασθένεια. Αυτό δείχνει μολυσματικότητα και μετάδοση ενός μολυσματικού παράγοντα.
Για κανένα από αυτά τα βήματα δεν έχει γίνει καν απόπειρα με τον ιό SARS-CoV-2, ούτε έχουν εκτελεστεί με επιτυχία όλα αυτά τα βήματα για οποιονδήποτε αποκαλούμενο παθογόνο ιό. Η έρευνά μας δείχνει ότι ούτε μία μεμονωμένη μελέτη που να δείχνει αυτά τα βήματα δεν υπάρχει στην ιατρική βιβλιογραφία…
Αντ’αυτού, από το 1954, οι ιολόγοι έχουν λάβει μη καθαρισμένα δείγματα από σχετικά λίγα άτομα, συχνά λιγότερο από δέκα, με παρόμοια ασθένεια. Στη συνέχεια επεξεργάζονται ελάχιστα αυτό το δείγμα και ενοφθαλμίζουν αυτό το μη καθαρισμένο δείγμα σε καλλιέργεια ιστού, που περιέχει συνήθως τέσσερις έως έξι άλλους τύπους υλικού - από τους οποίους όλοι περιέχουν πανομοιότυπο γενετικό υλικό με αυτό που ονομάζεται “ιός”. Η ιστοκαλλιέργεια στερείται τροφής, δηλητηριάζεται και φυσικά αποσυντίθεται σε πολλούς τύπους σωματιδίων, μερικά από τα οποία περιέχουν γενετικό υλικό. Ενάντια στην κοινή λογική, τη σημασία των λέξεων και την επιστημονική ακεραιότητα, αυτή η διαδικασία ονομάζεται “απομόνωση ιού”…
Αυτό το παρασκεύασμα που περιέχει θραύσματα γενετικού υλικού από πολλές πηγές υποβάλλεται στη συνέχεια σε γενετική ανάλυση, η οποία δημιουργεί με μια διαδικασία προσομοίωσης σε υπολογιστή την υποτιθέμενη αλληλουχία του υποτιθέμενου ιού, το λεγόμενο in silico γονιδίωμα. Σε καμία περίπτωση δεν επιβεβαιώνεται ένας πραγματικός ιός με την ηλεκτρονική μικροσκοπία. Σε καμία περίπτωση δεν εξάγεται και δεν αλληλουχείται ένα γονιδίωμα από έναν πραγματικό ιό. Πρόκειται για επιστημονική απάτη…
Η παρατήρηση ότι το μη καθαρισμένο δείγμα - ενοφθαλισμένο σε ιστοκαλλιέργεια μαζί με τοξικά αντιβιοτικά, εμβρυϊκό ορό βοοειδών (FBS), αμνιακό υγρό και άλλους ιστούς - καταστρέφει τα νεφρικά κύτταρα στα οποία ενοφθαλμίστηκε, δίνεται ως απόδειξη της ύπαρξης και της παθογένειας του ιού. Πρόκειται για επιστημονική απάτη…
Από εδώ και στο εξής, όταν κάποιος σας δίνει μία μελέτη που υποδηλώνει ότι ο ιός SARS-CoV-2 έχει “απομονωθεί”, ελέγξτε την ενότητα των μεθόδων. Εάν οι ερευνητές χρησιμοποίησαν κύτταρα Vero ή οποιαδήποτε άλλη μέθοδο ιστοκαλλιέργειας, θα γνωρίζετε πια ότι η διαδικασία τους δεν ήταν απομόνωση. Θα ακούσετε τις ακόλουθες δικαιολογίες για το γιατί δεν γίνεται η πραγματική απομόνωση:
Δεν βρέθηκαν αρκετά ιικά σωματίδια για ανάλυση σε δείγματα ασθενών.
Οι ιοί είναι ενδοκυτταρικά παράσιτα, δεν μπορούν να βρεθούν έξω από το κύτταρο με αυτόν τον τρόπο.
Εάν το Νο. 1 είναι σωστό και δεν μπορούμε να βρούμε τον ιό πχ. στα πτύελα των άρρωστων ανθρώπων, τότε με ποια στοιχεία πιστεύουμε ότι ο ιός είναι επικίνδυνος ή ακόμα και θανατηφόρος;
Εάν το Νο. 2 είναι σωστό, τότε πώς μεταδίδεται ο ιός από άτομο σε άτομο; Μας λένε ότι αναδύεται από το κύτταρο για να μολύνει άλλους. Τότε γιατί δεν είναι δυνατόν να τον βρούμε;
Η αμφισβήτηση αυτών των τεχνικών και συμπερασμάτων της ιολογίας δεν είναι κάποιο θέμα που αποσπά την προσοχή ή διχάζει. Το να λάμψει το φως της αλήθειας είναι απαραίτητο, για να σταματήσει αυτή η τρομερή απάτη που αντιμετωπίζει η ανθρωπότητα. Διότι, όπως γνωρίζουμε τώρα, εάν ο ιός δεν έχει απομονωθεί ποτέ, δεν έχει προσδιοριστεί η αλληλουχία του ή δεν έχει αποδειχθεί ότι προκαλεί ασθένεια, εάν δηλαδή ο ιός είναι φανταστικός, τότε γιατί φορέσαμε τις μάσκες, γιατί κρατήσαμε “κοινωνική” απόσταση και γιατί κλείσαμε ολόκληρο τον κόσμο μέσα στα σπίτια τους;
Τέλος, αν δεν υπάρχουν παθογόνοι ιοί, τότε τι μπαίνει σε αυτά τα ενέσιμα παρασκευάσματα που λανθασμένα αποκαλούνται “εμβόλια” και ποιος είναι ο πραγματικός σκοπός τους; Αυτό το επιστημονικό ερώτημα είναι το πιο επείγον και επίκαιρο της εποχής μας…
“Isolation, characterization and analysis of bacteriophages from the haloalkaline lake Elmenteita, Kenya”, Juliah Khayeli Akhwale et al, PLOS One, https://journals.plos.org/plosone/article?id=10.1371/journal.pone.0215734
“Extracellular Vesicles Derived From Apoptotic Cells: An Essential Link Between Death and Regeneration,” Maojiao Li1 et al, Frontiers in Cell and Developmental Biology, https://www.frontiersin.org/journals/cell-and-developmental-biology/articles/10.3389/fcell.2020.573511/full
“The Role of Extracellular Vesicles as Allies of HIV, HCV and SARS Viruses”, Flavia Giannessi et al, Viruses, https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32456011/
Link για την "πηγή" του άρθρου;