*του aussie17*
“Αν φτάσετε στο Net Zero έως το 2050, αν το κάνετε παγκοσμίως, αποφεύγετε περίπου το ένα τρίτο ενός βαθμού θέρμανσης. Αν πρόκειται μόνο για την Ευρώπη και την Αγγλόσφαιρα, είναι πιο κοντά στο ένα δέκατο του βαθμού”,
λέει ο Δρ. Ρίτσαρντ Λίντζεν, ατμοσφαιρικός φυσικός και ομότιμος καθηγητής του Τεχνολογικού Ινστιτούτου της Μασαχουσέτης (MIT).
“Έτσι, θα έχετε αποφύγει το ένα δέκατο ενός βαθμού θέρμανσης με κόστος πιθανώς δεκάδων τρισεκατομμυρίων δολαρίων. Δεν μου φαίνεται ευκαιρία”, προσθέτει.
“Πόσο μακριά θα φτάσει ο πληθυσμός λέγοντας ότι θα θυσιαστούμε για μια συμβολική χειρονομία”;
Και ποιος νοιάζεται για την αύξηση της θερμοκρασίας κατά ένα δέκατο ενός βαθμού, ρωτάει ο Λίντζεν.
“Όταν κάποιος λέει ότι η αλλαγή κατά ένα δέκατο του βαθμού, ή όταν ο (Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ Αντόνιο – HS) Γκουτέρες λέει, αν αλλάξει κατά μισό βαθμό, τελειώνουμε ως είδος, αυτή είναι μια υπαρξιακή απειλή - οι άνθρωποι πρέπει να ρωτήσουν, για τι στο καλό μιλάνε”;
Σύμφωνα με τον Λίντζεν, όλες οι πρόσφατες προβλέψεις για κλιματική καταστροφή έχουν αποδειχθεί ψευδείς, και οι μελλοντικές θα είναι επίσης ψευδείς.
“Το 2030 θα περάσει. Το 2050 θα περάσει. Πενήντα χρόνια θα περάσουν. Δεν θα υπάρξει κλιματική καταστροφή”, λέει.
Στη συνέντευξη, ο Λίντζεν συζητά διεξοδικά τι γνωρίζουν οι κλιματολόγοι για την κλιματική αλλαγή και τις διαδικασίες της, καθώς και τις μισές αλήθειες και τα απροκάλυπτα ψέματα που διαδίδονται από όσους διακηρύσσουν μια κλιματική κρίση. Αναφέρεται σε θέματα όπως η περιορισμένη ικανότητα του CO2 να θερμαίνει τον πλανήτη, τον πραγματικό του ρόλο στη Γη, τους παραπλανητικούς ισχυρισμούς σχετικά με την αυξανόμενη συχνότητα ακραίων καιρικών φαινομένων, το παράλογο των κλιματικών πολιτικών και το μέλλον της ενέργειας.
Ο Δρ. Richard Lindzen είναι ένας διεθνώς αναγνωρισμένος Αμερικανός ατμοσφαιρικός επιστήμονας και ομότιμος καθηγητής του MIT, του οποίου η συμβολή στην επιστήμη του κλίματος είναι σημαντική. Κατά τη διάρκεια της καριέρας του, ο Lindzen έχει δημοσιεύσει σχεδόν 250 επιστημονικές εργασίες, ερευνώντας το φαινόμενο του θερμοκηπίου και άλλες σύνθετες πτυχές της κλιματικής αλλαγής, όπως η δυναμική μετεωρολογία, η υδροδυναμική αστάθεια, τα πλανητικά κύματα, η μετεωρολογία των μουσώνων και οι πλανητικές ατμόσφαιρες.
Η έρευνά του περιλαμβάνει μελέτες σχετικά με τον ρόλο των τροπικών περιοχών στον καιρό μεσαίου γεωγραφικού πλάτους και την παγκόσμια μεταφορά θερμότητας, το ισοζύγιο υγρασίας και τον ρόλο του στην παγκόσμια αλλαγή, την προέλευση των παγετώνων, τις εποχιακές επιδράσεις στην ατμοσφαιρική μεταφορά, τα στρατοσφαιρικά κύματα και τον παρατηρησιακό προσδιορισμό της ευαισθησίας του κλίματος.
Έχει συνεισφέρει σημαντικά στην ανάπτυξη της τρέχουσας θεωρίας για την Κυκλοφορία Hadley, η οποία κυριαρχεί στην ατμοσφαιρική μεταφορά θερμότητας και ορμής από τις τροπικές περιοχές σε υψηλότερα γεωγραφικά πλάτη και έχει προωθήσει την κατανόηση του ρόλου των μικρής κλίμακας βαρυτικών κυμάτων στην παραγωγή της αντιστροφής των παγκόσμιων θερμοκρασιακών διαβαθμίσεων στη μεσόπαυση. Ήταν πρωτοπόρος στη μελέτη του πώς η φωτοχημεία του όζοντος, η μεταφορά ακτινοβολίας και η δυναμική αλληλεπιδρούν μεταξύ τους.
Ο Lindzen έχει επίσης συμβάλει στις επιστημονικές εκθέσεις της Διακυβερνητικής Επιτροπής των Ηνωμένων Εθνών για την Κλιματική Αλλαγή (IPCC).
Απέκτησε το διδακτορικό του από το Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ το 1964. Διετέλεσε καθηγητής εκεί μέχρι το 1983 και Διευθυντής του Κέντρου Φυσικής της Γης και των Πλανητών από το 1980 έως το 1983. Ο Lindzen συνεργάστηκε με το Πανεπιστήμιο του Τελ Αβίβ, το Εβραϊκό Πανεπιστήμιο στην Ιερουσαλήμ και το Εργαστήριο Δυναμικής Μετεωρολογίας στο Παρίσι, ως επισκέπτης καθηγητής κατά τη διάρκεια της ακαδημαϊκής του καριέρας. Το 1983 εντάχθηκε στο MIT, όπου έγινε καθηγητής ατμοσφαιρικών επιστημών. Ο Lindzen συνταξιοδοτήθηκε το 2013.
Ο Lindzen έχει αναγνωριστεί για την επιστημονική του συμβολή με πολλά αναγνωρισμένα βραβεία. Η Αμερικανική Μετεωρολογική Εταιρεία τον τίμησε με το Βραβείο Clarence Leroy Meisinger (1968) και το Βραβείο Jule Charney (1985) για “εξαιρετικά σημαντική έρευνα στις ατμοσφαιρικές επιστήμες”. Η Αμερικανική Γεωφυσική Ένωση του απένειμε το Μετάλλιο James B. Macelwane (1969) και το Συμβούλιο Μηχανικών τον αναγνώρισε για εξαιρετικά επιτεύγματα στη μηχανική (2009), μεταξύ άλλων διακρίσεων.
Ο Lindzen είναι μέλος τόσο της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των ΗΠΑ (εξελέγη το 1977), όσο και της Αμερικανικής Ακαδημίας Τεχνών και Επιστημών (εξελέγη το 1977).
Share this post